100 gelukkige dagen

Lucio Battistini, een Italiaan van bijna 40 kan het niet nalaten om in te gaan op vrouwelijke avances op de sportschool waar hij werkt. Zijn vrouw Paola komt erachter en confronteert hem daarmee, hij geeft het overspel toe en kan vervolgens het huis uit. Gelukkig biedt zijn schoonvader hem onderdak. Niet lang daarna komt hij tot de ontdekking dat hij ongeneeslijk ziek is en nog hooguit 100 dagen te leven heeft. Hij bezint zich op zijn leven, gaat in eerste instantie de strijd met de tumor in zijn lever nog aan door chemotherapie en later door een veganistisch dieet maar realiseert zich dat de strijd hopeloos is. Daarna gaat hij de belangrijke dingen in zijn leven koesteren en neemt zich voor de liefde van zijn leven, Paola, voor zich terug te winnen. Het verhaal laat zich makkelijk lezen en hoewel het een beladen thema kent, is de toon van het boek overwegend positief. Toch moet je als lezer je zakdoek regelmatig bij de hand hebben. ik heb genoten van dit boek, het heeft mij ook aan het denken gezet, wat als je nou echt nog maar 100 dagen te leven hebt? Lucio neemt op een positieve manier afscheid van zijn leven, hij bezorgt zijn kinderen nog een laatste vakantie, geniet met zijn vrienden nog van kattenkwaad en beseft dat Paola de enige voor hem is.

De titel doet vermoeden dat het een "feel good" boek is, maar daar is het thema niet naar en het zou een veel te oppervlakkige beoordeling zijn. Dit boek behandelt een zwaar thema op een ongelooflijk knappe, originele en humoristische, relativerende manier. Er zitten uitspraken in die je aan het denken zetten; waar je om kunt lachen, maar tegelijk heel raak zijn! Het verhaal zorgt menig keer voor een brok in de keel; is dan emotioneel, maar niet sentimenteel. Kortom een geweldig boek met diepgang en humor.
Zelden zo'n goed boek gelezen!

Het boek is prettig geschreven en het einde is erg ontroerend. Top boek om mee te nemen op vakantie.

Heb je wel eens een boek gelezen wat je zo erg emotioneel raakt? Nee? Dan is dit een geweldig boek om deze ervaring mee op te doen. Lucio Battistini is een 40 jarige sporter, getrouwd met Paola en hij heeft twee kinderen. Zijn leven lijkt op rolletjes te gaan, hij heeft een mooie vrouw, een leuke baan, alleen is hij soms op zoek naar nog meer vrouwen. Hierdoor raakt hij zijn eigen vrouw kwijt en sinds die dag gaat alles fout. Lucio krijgt te horen dat hij een tumor heeft, die al zo groot is dat het weghalen ervan geen optie is. Hij geeft zichzelf nog 100 dagen te leven en daarna wil hij zich overgeven. In deze 100 dagen gaat Lucio doen wat hij altijd nog eens zou willen doen. Dit boek is een aanrader voor iedereen die houd van romantische, meeslepende boeken. De schrijfstijl is geweldig, Lucio praat direct tegen de lezer waardoor het lijkt alsof je een vriend van hem bent die alles persoonlijk mee maakt. Hij zorgt ervoor dat je al zijn gedachten weet en alles wat hij voelt ook voelt. Dit boek staat sowieso in mijn top 10, ik heb nog nooit zo'n mooi boek gelezen als dit.

We maken kennis met Lucio Battistini, bijna 40, gehuwd met Paola en vader van Lorenzo en Eva op het moment dat zijn leven een grote wending maakt. Lucio zwiert door het leven en geniet met volle teugen van dat wat hem geboden wordt en gaat zelfs een grens over. Als Paola achter zijn misstap komt is het snel gedaan met alle grappen en grollen die hij onderneemt met zijn vrienden Umberto en Corrado, en Lucio wordt op straat gezet door Paola.

Een dag later krijgt Lucio te horen dat hij ongeneeslijk ziek is en de heren doktoren denken dat hij nog hooguit 100 dagen te leven heeft. Lucio besluit dat dit zijn 100 gelukkigste dagen moeten worden en onderneemt actie.

In deze 100 dagen neemt hij zijn vrienden mee op sleeptouw, maakt hij uitstapjes met zijn kinderen en probeert zo mooie herinneringen voor hun op te bouwen, en hun nog iets te leren voor in de toekomst. Maar zijn belangrijkste taak is toch wel vergiffenis te krijgen van Paola.

~~

Een waar genot om te lezen, ondanks dat de hoofdpersoon ongeneeslijk ziek is probeert hij zijn laatste levensfase nog te vullen met de dingen die hem gelukkig maken. De dagen dat het minder met hem gaan zijn er ook maar de betere dagen geven hem toch het gelukkige gevoel naar waar hij op zoek was.
100 gelukkige dagen geeft je het ene moment kippenvel en een brok in de keel en op het andere moment zit je breeduit te lachen. Je zou bijna kunnen spreken over een ‘feel-good’ roman maar gezien het feit dat Lucio ongeneeslijk ziek is lijkt dat me geen goede term.
100 gelukkige dagen leest als een trein en is zeker een aanrader voor de komende vakantieperiode die aanbreekt om gelezen te worden. En die jezelf ook nog even stil zal laten staan bij de vraag ‘Wat zou jij doen als je te horen krijgt dat je nog hooguit 100 dagen te leven hebt?’

~~

De originele en uitgebreidere recensie kwam als eerste op mijn eigen boekenblog

Geschreven bij 100 gelukkige dagen

Zeldzaam goed boek. De opzet is briljant gevonden. Heerlijk. Grappig. Leest lekker weg. Eigenlijk heel spiritueel, wat doet er nu écht toe in het leven? Ontroerend maar niet sentimenteel. Tranen over mijn wangen aan het eind, ik geloof niet dat ik dat ooit eerder had met een boek.

Je zit gelijk in het verhaal; Lucio, een 40-jarige echte Italiaan in Rome die tijdens zijn huwelijk vreemd gaat en de deur gewezen wordt door zijn vrouw Paola. Tijdens de dagen dat hij niet thuis woont, hoort hij dat hij ernstig ziek is en nog maar 100 dagen te leven heeft.

Ik vind het bijzonder dat hij zijn ziekte "vriend Fritz" noemt en zijn kinderen Lorenzo en Eva in het ongewisse wil houden. Het lijkt wel of Lucio er makkelijker over praat met mensen die hij net leert kennen, zoals de twee mannen uit het Praatjeswinkel, dan met zijn directe naasten. Heel erg Italiaans en erg herkenbaar is zijn band met zijn schoonvader Oscar. Lucio stopt met werken en start met een schrift waarin hij terug nummert en opschrijft wat hij nog allemaal wil doen. Zijn belangrijkste doel is: zorgen dat Paola het me vergeeft.

Lucio start met chemo en een veganistisch dieet dat hij niet lang volhoudt.

En verder telt hij gewoon echt zijn zegeningen en is hij oprecht gelukkig met de laatste activiteiten en ontmoetingen die hij onderneemt en beleeft met zijn gezin en vrienden, daardoor blijft het een luchtige roman!

De schrijfstijl is erg prettig, vertellend, alsof Lucio op het randje van je bed zijn verhaal vertelt. Soms zijn zijn uitgebreide uiteenzettingen van wie wat heeft uitgevonden wel een beetje te uitgebreid beschreven. Aan de andere kant wordt het leven in Italie, de mooie omgeving, de heerlijke gerechten en diepe familiebanden zo mooi beschreven dat je je echt in Italie waant!

Ik ben benieuwd naar de film die er van deze roman komt!

Een heel leuk geschreven verhaal over de laatste 100 dagen van iemand met een terminale ziekte. Echt een aanrader.

Geschreven bij 100 Gelukkige dagen - midprice

Heel mooi verhaal. Mooie personages die raak omschreven zijn. Ondanks het gevoelige thema ook hele grappige stukjes. In één keer uitgelezen.

Een prachtig boek wat je uit moet lezen!!!!!!!