Divergent 3. Allegiant

Ik kon niet wachten om aan dit boek te beginnen, vooral na de vorige boeken. Ik wilde weten hoe het verhaal af zou lopen maar nu had ik liever gewenst dat ik het niet wist. Tijdens het lezen van dit boek wist ik niet meer wat ik moest denken. Alles wat ik wist bleek heel anders te zijn dan ik gedacht had. Het is een boek wat je aan het denken zet over onze wereld en hoe het zo fout zou kunnen gaan. Na het lezen van dit boek was ik zo van mijn stuk gebracht dat ik geen woorden meer wist uit te brengen wat voor mij heel wat betekend aangezien ik heel veel praat. Ik raad wel aan het boek te lezen maar wees voorbereid om verrast te worden.

Een terecht einde van deze geweldige serie.
Misschien niet het einde waar iemand op hoopte, maar ondanks dat ontzettend goed.

Heerlijk als een serie of trilogie al in een geheel in de winkels ligt, als je eraan begint. Dit betekent dat je in één keer door kunt als je wilt en niet hoeft te wachten tot een volgend deel uitkomt. Dit was voor mij het geval bij de Divergent-trilogie van Veronica Roth.

Spoiler: Allegiant is het vervolg op Divergent en Insurgent, als je deze eerste boeken nog niet gelezen hebt (of de film nog wilt zien) raad ik je af deze recensie te lezen. Er worden dingen genoemd die weggeven hoe voorgaande boeken eindigen. Ik heb de boeken in het Engels gelezen, dus het kan zijn dat ik sommige woorden anders vertaal dan in de Nederlandse boeken is gedaan.

In tegenstelling tot veel andere series, krijg je in het begin van de nieuwe boeken bij Divergent geen opfriscursus over wat er vooraf al gebeurd is. De eerste paar bladzijdes gaan direct verder waar het vorige boek is geëindigd, in dit geval in een cel waar Tris en Tobias opgesloten zijn door de factielozen. Wat gelijk opvalt is dat in Allegiant (de Nederlandse vertaling is Samensmelting) er niet enkel meer geschreven wordt vanuit Tris, maar ook vanuit Tobias (Four). Ik vond dit zelf wel fijn, omdat Tobias hierdoor ook veel meer aandacht en uitwerking kreeg en je hem hierdoor beter leerde kennen. Daarnaast zie je hoe anderen Tris zien, in plaats van alleen hoe ze zichzelf ziet. De toevoeging van Tobias' perspectief zorgt daarnaast voor een beetje variatie in de boeken. Het enige nadeel vond ik dat Tobias veel onzekerder overkomt en zijn mysterie een beetje verliest. Sowieso is hij in dit boek veel afhankelijker, maar doordat je zijn onzekere gedachtes er ook nog bijhoort voelt de verandering van sterke, onbereikbare en mysterieuze jongen naar onzekere en afhankelijke jongen veel zwaarder.

Insurgent vond ik tof, maar aanzienlijk minder leuk dan Divergent. Allegiant komt voor mij weer bij het niveau van Divergent (behalve het einde...). Hoewel de verhaallijn een compleet andere twist krijgt en het vaak zelfs vrij onlogisch of vergezocht is, vond ik het boek zeer vermakelijk en óntzettend spannend. De laatste honderd bladzijdes heb ik zelfs hele stukken geskipt of scannend gelezen omdat ik móest weten hoe het verder zou gaan. Ik zal niks over het einde verklappen, behalve dat ik er helemaal niet blij mee was en er gewoon even niet van kon slapen (omdat ik allemaal alternatieve eindes lag te bedenken). Op het moment dat ik het boek uit had, vond ik de hele serie even niet leuk meer: een slechte afsluiting geeft het gevoel dat het allemaal niet leuk was. Nu ben ik er gelukkig weer overheen (klinkt nogal intens voor een boek, maar dat kunnen verhalen waar je goed inzit nou eenmaal met je doen!) en kijk ik op de hele serie weer goed terug. Hoewel ik het einde nu al logischer vind, ben ik er nog steeds niet blij mee.

Het laatste deel van Allegiant was veel meer een liefdesverhaal dan de andere boeken. Op zich vond ik dat niet storend, de relatie tussen Tris en Tobias is immers een stuk intenser dan in het begin, alleen het had van mij eigenlijk ook niet gehoeven: de focus had er van mij niet zo op hoeven te liggen. Wat ik wel heel leuk vond was dat de relatie tussen Tris en haar broer Caleb wat meer werd uitgewerkt, waardoor hij ook meer te begrijpen was.

Al met al een leuke en vermakelijke serie. Of het aan mijn verwachtingen heeft voldaan? Ik weet het niet. Divergent blijft voor mij het beste boek van de serie, Insurgent vond ik een stuk minder spannend en Allegiant vond ik wel zeer tof, alleen het verhaal kreeg een beetje een rare twist en het einde was ronduit vreselijk. Daarnaast had ik hoge verwachtingen voor deze boeken (wat ik mezelf echt moet afleren, na The Maze Runner had ik beter moeten weten) en ik denk niet dat die vervuld zijn. Toch zou ik deze serie zo weer lezen en ik raad 'm ook zeker aan, ik ben er echt doorheen gevlogen omdat de boeken zo spannend waren.

De hele reeks heb ik snel achter elkaar uitgelezen. Bij het laatste boek, Allegiant, duurt het even voordat er echt weer iets gebeurd, maar daarna is het verhaal ook meteen een stuk leuker! Het einde is nogal onverwachts en liet mijn ogen meteen vol met tranen staan. Zeker een aanrader!

Ik vond het 3e boek zeker niet teleurstellend. De setting is wel iets anders. Ik had dit niet zozeer verwacht en vind dat hierdoor 'de magie' van de eerdere setting een beetje wegvalt. Toch snap ik het wel, en puur gezien van het verhaal uit is het zelfs goed dat de nieuwe omgeving dit effect heeft.

In dit boek lees je niet alleen meer vanuit Tris standpunt, maar ook uit die van Four. In de meeste boeken vind ik het helemaal niet fijn wanneer dit gebeurd. In dit geval viel me dat heel erg mee. Het geeft ons lezers juist meer informatie en vooral op het einde ben ik hier blij mee.

Ik vind dat Veronica Roth de serie goed heeft afgesloten, wel vind ik dit boek in vergelijking tot de andere twee wat zwakker. Desondanks is er nog steeds de heerlijke schrijfstijl om te lezen. Het boek had ik dan ook binnen 2 dagen uit. Als je de eerste twee boeken hebt gelezen moet je deze zeker niet laten liggen!

Spoiler alert!!!

In deze review staan zogenoemde spoilers over het boek!!!!

Ik had me echt verheugd op dit laatste deel, maar ik vond het zeer teleurstellend. Het verhaal rammelde aan alle kanten om nog maar te zwijgen over het einde. Waar de eerste twee delen een goed verhaal hadden en tot een ijzer sterk slot kwamen, lijkt dit een beetje afgeraffeld. Het is dat ze bij de titels aangave welke POV het waren, als dat niet het geval was kon je het als 1 persoon lezen. Ook de verschillende oorlogen die worden gestart maar vervolgens geen echte verdieping krijgen. En zo sterk als bepaalde karakters werden neergezet in de eerste twee boeken zo slap krijgen sommige een einde! Denk maar aan Everlyn die van ineens 180 graden omdraaid, Tobias die een emotionel wrak wordt, Marcus waar niet echt een slot voor komt en dan nog het einde van Tris. Als je je hoofdpersoon laat gaan, doe het dan ook goed en niet op zo'n slappe manier als dit.....

Ik heb Allegiant gelezen omdat het het derde deel is van de Divergent serie en ik graag wilde weten hoe het verhaal af zou lopen. Van de eerste twee delen heb ik genoten maar ik vond Allegiant tegenvallen. Het boek miste de spanning van de eerste twee delen en qua verhaallijn vond ik hem ook niet bij de eerste twee passen. Jammer, want Divergent en Insurgent hadden wel een goed verhaal.

Wat een super goed boek was dit ook weer!
Past perfect bij de hele serie. Mijn lievelings serie! Je merkt in dit boek dat de personages veranderen en meer over hun zelf te weten komen. In dit boek is het constant een gevecht voor vrijheid, wat het boek spannend maakt. Super einde van deze trilogie

Geschreven bij Divergent 3. Allegiant

Ik heb de eerste 2 delen ook gelezen en dan moet je dit 3e deel ook lezen. Een meeslepend boek en zeker een aanrader als je van dit sport boeken houdt.

spannend vervolg op de andere boeken