Assassin's Creed III - Classics Edition

Assassin's Creed III sluit qua verhaal in veel opzichten goed aan op de vorige games. Het speelt zich af rond het eind van de Amerikaanse Revolutie, een periode waar je veel mee kunt doen. Ubisoft heeft dan ook ALLES uit de kast gehaald om de game bijna op een dramatische film te laten lijken. Eigenlijk een beetje te veel, waardoor de speler zich veel aan de regeltjes moet houden en het te lang duurt voordat je echt met Connor als een Assassin door de grafisch fantastische steden en bossen kunt rennen. Op een gegeven moment duurde de verhaallijn met Haytham, de vader van Connor, zo lang dat ik begon te denken dat ik een DLC versie had gekocht, totdat ik als kleine Connor aanzag hoe zijn dorp werd platgebrand, en op zijn zeventiende aanklopte bij een oude Assassin, Achilles Davenport, die hem de trucs en skills leerde die de Assassin's al eeuwen hanteren, maar ook nieuwe skills zoals de touwspeer... Wauw, wat een zin. De free-running-Engine is helemaal vernieuwd waardoor alles er veel echter uitziet. Ook de zeegevechten zien er fantastisch uit, die ze in Black Flag hebben uitgebreid. Er is alleen wel een aantal minpuntjes, waaronder de kwaliteit van het stemgeluid, wat soms ruist als er wordt gepraat. Connor is in vergelijking met de vorige speelbare Assassin's een naïeve, drammerige jongen met weinig charme en charisma, wat niet bij het imago van "de Assassin" past. Verder is dit gewoon een topper en daarom verdiend ie voor mij 4 sterren.

Het spel is best mooi alleen je hebt niet meer dat je echt je dingen kan kopen enzo,
en die character liep op 20% de hele tijd vast...

misschien weet iemand raad?

Ik hou echt van deze tijd waarin het spel zich afspeelt.
Goed verhaallijn mooie graphics grote wereld waarin je alles kunt beklimmen met een goed combat systeem.

Geweldig spel!! Super graphics leuke verhaallijn, sluit goed aan op vorige versies. Ben nu al benieuwd naar het vervolg black flag.

De snelle bezorging

blijft spannend kan er niet mee stoppen

Dit is niet zo'n goede Assassin's creed. Naar het einde toe wordt het even spannend maar dan krijg je een heel irritant slot met Desmond...

Echt een top spel een spel waarin je wordt meegetrokken in de hoofdpersonages en doordat je speelt in verschillen perspectieven wordt het extra leuk en het is een verhaal met altijd verassingen echt om aan te raden

Na de extreem populaire 'Ezio-trilogie' besloot Ubisoft ACIII in een nieuwe setting te zetten. De Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog, een veel minder spannende tijd dan de Kruistochten (AC1), de Italiaanse Renaissance (ACII en Brotherhood), de Ottomaanse gouden tijd (Revelations) en de Caraïben (ACIV), is de periode waarin het verhaal zich afspeelt en ik kan u meteen teleurstellen dat dit een extreem saaie interpretatie is van die periode.

Personages en verhaal:
Bijna ieder personage is een cliché, van de kwaadaardige Britten tot de heroïsche indianen en de totaal niet interessante doelwitten. Maar Connor, de hoofdpersoon, is de koning van saaie karakters. Het helpt niet dat al zijn bondgenoten even interessant zijn als groeiend gras. Ubisoft probeert zo politiek correct mogelijk te zijn en brengt zo iets wat me doet denken aan één van die saaie geschiedenislessen die ik vroeger moest volgen. Ik kan het hele verhaal samenvatten in een paar zinnen: 'Britten zijn slecht, Amerikanen niet, indianen worden genaaid, slavernij is slecht, red de slaven!!!' Als er een videospel variant zou zijn van 'Oscar-bait', zou dit spel zeker een goede kans maken op die titel.

Er zijn 2 lichtpuntjes; er gebeurt eindelijk wat in het verhaal van Desmond in het heden. Desmond z'n 3 bondgenoten zijn de enige personages die ik leuk vind (de cynische Brit steelt de show). De vader van onze hoofdpersonage is ook amuserend, maar helaas niets meer.

Gameplay:
Gameplay is een geupdate versie van ACII/Brotherhood/Revalations. Het hoofdwoord hier is 'geupdate', niet 'verbeterd'. De goede elementen van de AC serie zijn er nog, gemakkelijk klimmen, parcouren, etc. Je kunt ook eindelijk in bomen klimmen. Wat verwijderd is, is je vrijheid. Je kunt geen burgers meer doden, wat natuurlijk ook niet de bedoeling is in de eerdere AC spellen (je ging dood als je meer dan 3 achter elkaar doodde), maar dit neemt ongelovelijk veel vrijheid weg. Als je gek werd van een burger (wat heel gemakkelijk is in de AC wereld), kon je het probleem verwijderen en het spel wat fijner maken.

Er zijn weer een hoop minigames. Bijna geen enkele is het waard om aan te beginnen. Het ergste is toch wel het 'farmville' geïnspireerde spel om een landhuis in de wildernis op te bouwen. Waarom zou ik dat willen doen in Assassin's Creed? Het leukste zijn de bootmissies, maar die zijn nogal gelimiteerd en komen veels te laat in het spel.

Er is te weinig moorden in Assassin's Creed (betekent: MOORDENAARS gilde). Af en toe dood je iemand zoals een slavendrijver of een standaard 'baddy', maar ik zou van niet één ook maar iets kunnen herinneren. Om een vergelijking te geven, zal ik het moorden in ACII gebruiken. In dat spel had je een soort map met al je targets in het spel, sommigen bekend, anderen nog onbekend. Verschillende targets hadden weer verbanden met elkaar en uiteindelijk kwam het allemaal samen bij de leider, de eindbaas. Dit zorgde ervoor dat je het idee had naar iets groters te werken en dat alles een einddoel had. Bij ACIII had ik dat nooit.

Conclusie
Het ergste aan het spel is dat ik het begin het spel leuk vond. Het begin en de redelijk vroege twist was geweldig en redt dit spel van een nog lagere score. Het is daarom des te teleurstellender dat dit spel voor de rest zo snurkopwekkend is. Het gebrek aan ouderwets targets moorden in een spel met ASSASSIN in de titel is een ander uiterst zwak punt.

Geen aanrader, koop AC1, AC2, Brotherhood, Revelations of ACIV, tenzij je alle Assassin's Creed spellen wilt hebben of het hele verhaal wilt begrijpen.

Achterhaald besturing werkt software matig traag en ongecontroleerd.