Audition (DVD)

Audition (Odishön) uit 1999 is werkelijk een unieke film (van Takashi Miike), die iedere liefhebber van aziatische arthouse gezien moet hebben. Het gaat om weduwnaar shigeharu aoyama die na een lange tijd gerouwd te hebben om zijn overleden vrouw een nieuw leven wilt beginnen, een van zijn vrienden organiseerd een auditie voor vrijgezelle dames en shigeharu vindt een nieuwe geliefde in de verlegen azami yamazaki. Wat begint als een romantisch sprookje ontwikkeld zich langzaam tot een psycho thriller wanneer shigeharu ontdekt dat azami emotioneel zeer gestoord blijkt te zijn (dit is nog zwak uitgedrukt), ik zal u verdere details besparen maar ik kan wel zeggen dat de finale niet geschikt is voor de gevoelige kijker. Ik zelf heb er van genoten en kan dit meesterwerk absoluut aanraden aan iedere fan van het betere Japanse werk.

”Audition” is op z’n zachtst gezegd een unieke ervaring, en daar zijn verschillende redenen voor. Eerst en vooral de opbouw. Aoyama, een documentaire- en filmmaker, gaat na het overlijden van zijn zieke vrouw, op zoek naar een nieuwe levenspartner. Hij heeft de laatste 10 jaar geen vrouw meer in z’n leven gehad en wil terug verliefd worden maar weet niet hoe. Aoyama’s collega doet hem een bizar maar aantrekkelijk voorstel ; waarom geen auditie organiseren voor het script van een film ? We zoeken een actrice om de hoofdrol te spelen, daar komen diverse mooie dames op af, die Aoyama door middel van een CV en kort interview beter kan leren kennen. Een uitstekend idee, want er passeren inderdaad tientallen dames de revue. Toch is er geen enkele die Aoyama bevalt. Tot de 24-jarige Asami, een ex-ballerina, zijn aandacht trekt. Asami is een mooie, eenvoudige jonge vrouw die iets conservatiefs aandoet. Doch, ondanks haar schoonheid heeft Asami iets heel mysterieus en zelfs iets griezeligs over zich. Aoyama valt als een blok voor de jonge dame.
Het eerste uur is de film zacht, teder en opbouwend. Best een goed liefdesverhaal op zich maar wie denkt dat hij met een volbloed relatiedrama te maken krijgt is eraan voor de moeite.
Regisseur Takashi Miike suggereert komend onheil, al is het raden naar wat het precies is dat die lichte malaise bezorgt... je voelt de ganse tijd dat er iets te gebeuren staat. Na het eerste uur opbouwende film en na een ongelooflijk krachtig shot slaat de toon in het tweede uur helemaal om, Aoyama's kater laat niet lang op zich wachten.
Uiteraard is Asami niet wat ze laat uitschijnen, maar een wel erg doortrapte feeks die even abrupt uit Aoyama's leven verdwijnt als ze is gekomen, om even later keihard terug te slaan. Vanaf dat moment verlaat de film alle realiteit. Droom en werkelijkheid zijn niet langer uit elkaar te houden, en stormt af op een finale waarin Asami eventjes de grenzen verlegt van wat in cinemazalen einde jaren 90 toelaatbaar was. De laatste twintig minuten van de film zijn puur misselijkmakende foltering waar zelfs de martelscènes in Pasolini's “Salo” een puntje aan kunnen zuigen. En nee, wegkijken helpt niet, want de geluidsband is even gruwelijk (kiri kiri kiri).

Kortom, een meesterwerk van Takashi Miike. Ondertussen een cultfilm geworden die de echte horrorfanaat en cinefiel zeker moet gezien hebben of zien !
De film werd opgenomen in 1999 en in 2001 gereleased. Ondanks het een ijzersterke film is, denk ik dat de meeste horrorscènes hun “shock value” wat verloren hebben. Met de komst van latere Franse horrorfilms zoals “Martyrs”, “A l’intérieur” etc.... is horror danig geëvolueerd en zijn beelden met expliciet geweld genormaliseerd en eigenlijk dagdagelijkse koek geworden.

Raad ik deze film aan ? Ja, zéker ! Maar wees gewaarschuwd, het is niet voor tere zieltjes !

Het is een film met een aangename, rustige opbouw die een boeiend verhaal uitspint, enkel om dan genadeloos toe te slaan. Niet geschikt voor gevoelige zieltjes, wel perfect voor meerwaarde zoekende horrorfan.

zeer sadistisch; ik heb deze dvd vernietigd; dit wil ik niet in mijn collectie hebben; deze dvd heeft aan het eind niets menselijks meer