Beyond The Frontline

Voor mensen die van het genre "oorlogsfilms" houd en die (misschien) niet op de hoogte zijn, dat er tijden de WO2, tussen Finland en Rusland (zelf 2x) ook oorlog was, is dit wel interessant om naar te kijken.
Vind de film wel onderhoudend en is niet een moment vervelend.
Kan naast deze film ook 2 andere titels aanbevelen: Talvisota en Tali - Inhatala (Google maar even).

Ik dacht voordat ik deze indrukkwekende film had gezien alles over de periode wo2 te kennen, dat viel tegen wist dat er in die regio wel het een en ander had plaats gevonden maar dit niet.
Ik vond het knap gedaan dat iedereen in zijn eigen taal sprak en dat gaf een duidelijk beeld hoe moeizaam de samen werkingen in dertijd geweest moeten zijn.
Ik vind het zeker een aanrader deze film omdat het een onbekend stuk van de wo2 belicht.

Verhaal op zich interessant over een voor 'ons' vergeten stuk WO II. Verder langdradig en matig verhaal.

Deze film moet je echt gezien hebben.. Echt een boeiende film als je van geschiedenis houdt..

Geschreven bij Beyond The Frontline (Blu-ray)

Laat ik beginnen met het begin..
Het verhaal komt langzaam op gang, als je niet eerst een review heb gelezen of geen trailer heb gekeken dan weet je na 45min nog steeds niet wat de rode draad in het verhaal is..

De special effects zijn slecht..
Het is te nep, en niet geloofwaardig..
Ook de manier van filmen staat mij PERSOONLIJK niet aan..

Maar toch zijn er wel degelijk plus punten.
Het is een heel ander verhaal dan wat je normaal in je hoofd heb van een WO I of WO II film.
Geen tanks en raketten en continue schieten enz.
Het is een redelijk boeiend verhaal!
Het laat een compleet andere kant zien van de oorlog.
Niet zoals velen films waar het doel is om Hitler af te maken enz.
Ook vind ik het mooi gedaan dat er op bepaalde stukken in de film foto´s worden gemaakt, en dan krijg je de echte foto te zien die in 1943 is gemaakt!

Voor deze prijs is het wel een goede deal, als je op een doordeweekse dag een keer savonds niks te doen heb.

Over de hele linie gezien is dit voor liefhebbers van oorlogsfilms best een aardig gefilmd, onbekend stukje geschiedenis. Maar het begin is al onthutsend als een lieftallige journaliste met een brede smile een oude oorlogsveteraan interviewt. Een korte uiteenzetting over heldendaden van Zweedse Finnen., waarvan een de hoofdrol in het historische verhaal had. De gevecht scenes zijn nogal heroïsch van aard. Bijna nooit valt er aan Finse zijde en slachtoffer en zijn de Russen voornamelijk domme zichzelf nauwelijks kunnen verdedigende, sukkels, die in ondergoed de machine geweren tegemoet rennen. Daarnaast is de geschiedenis nogal vervalst om vooral geen nazi-gehalte aan het geheel te geven. Er komt nergens een Duitser voor, op een hakenkruis op een houwitser na valt er geen verband te trekken en wordt in de filosofische en politieke retoriek vooral diegenen die voor democratie zijn ge-quote. Churchill is hun held. Dat de Finnen zelfs aan operatie Barbarossa en de belegering van Leningrad hebben meegedaan . Ach da's voor het heldenvereringsepos maar een detail dat je vooral niet moet benoemen. En voordat de Finnen verslagen werden eindigt de film. Het vredesverdrag is hoe dan ook voor de Finnen hun grootste mazzel geweest. Ze zijn nooit ingelijfd. En dat na twee verloren oorlogen. Een forse dosis zelfkennis en kritiek had dit verhaal achteraf wat realistischer en prettiger gemaakt. De Finnen maken zichzelf hierin niet alleen een beetje belachelijk, het is retoriek voor nieuw Fins rechts. Wat waren wij goed! en zielig. Het heeft mij inzicht verschaft in hoe Nationalisme werkelijkheid kan verdraaien.