Boom Street - Wii

Dit spel is levensweg, monopoly en mario party in 1.
Er zijn weinig mini games maar dat maakt het niet minder boeiend.

Je kunt je eigen MII kiezen om mee te spelen, de vakjes (jouw straatjes) worden dan dezelfde kleur als je shirtje.

Met zijn 4en spelen is natuurlijk het leukst, anders moet je een computer kiezen en die heeft toch wel erg vaak mazzel, wat jammer is.

Er zijn zeker 20 borden om te kiezen met allemaal hun eigen geluiden en taktieken.
Via de solo-player functie kun je nog meer borden en karakters vrijspelen.

Een geweldig spel om te spelen op een avond of op de zondag. Let er wel op, je bent zo een paar uur verder!

Wij spelen altijd op Easy rules, minst ingewikkeld en makkelijk om te spelen voor iedereen.

Sinds we het spel hebben zijn we bijna verslaafd aan het spelen, wees gewaarschuwd! :)

Boom Street is een van oorsprong Japans virtueel bordspel voor de Wii, dat qua mechanismen veel weg heeft van Monopoly, maar daarin beter draait dan zijn veel oudere 'fysieke broer'. De bedoeling is, net zoals bij Monopoly, om zo goed mogelijk te investeren in je eigendommen, die in Boom Street komen in de vorm van winkels in plaats van straten. Het leuke aan Boom Street is dat je het spel niet alleen in twee verschillende varianten kunt spelen, maar ook dat je de instellingen voor het spelen met het soort winkels kunt aanpassen in de standaard modus. Je kunt ervoor kiezen om met gewone winkels te spelen, of (deels) met meerdere verschillende soorten winkels die ieder hun eigen eigenschappen hebben (een tolweg, waar je je tegenstanders kunt laten betalen om te passeren tegen een steeds verder groeiende prijs; een circustent, waar je tegenstanders een kaartje kopen tegen een prijs afhankelijk van hoe groot het circus is; een belastingkantoor, waar je 10% van het vermogen van je tegenstanders ontvangt; enz.). Wat Boom Street als extraatje heeft dat ik bij Monopoly wel mis is de mogelijkheid om de winkels van tegenstanders af te kunnen pakken door deze op te kopen voor 5 keer de waarde ervan. Zo kun je elkaar altijd dwarszitten, ongeacht hoeveel eigendommen iemand anders meer heeft dan jij. Dit mechanisme zou dé oplossing zijn voor het balansprobleem bij Monopoly. Heeft iemand veel meer vermogen en straten dan de rest en is niemand bereid om te handelen, ruim Monopoly dan maar meteen op, want het potje kun je dan wel als gespeeld beschouwen. Niet dat ik Monopoly niet leuk vind, integendeel, maar het heeft zijn gebreken. Verder kun je je winkels nog waardevoller maken door niet alleen geld erin te investeren om de prijzen te verhogen, maar ook door aandelen te kopen. Met aandelen kun je namelijk ook rijk worden door toedoen van winkels van tegenstanders. Tot slot zijn er nog een paar minigames, die eigenlijk puur op geluk zijn gebaseerd. Het zijn er niet veel, maar ze zijn ook niet per se nodig bij dit al aardig diepgaande spel; eigenlijk zijn ze naar mijn idee een zinloze toevoeging. Tof spel om te spelen als je deze dingen zo op een rijtje ziet staan.

Helaas heeft dit spel ook enkele gebreken die niet te verwaarlozen zijn. Om te beginnen is het leuk om te weten dat je de personages uit de Mario-games en Dragon Quest tegenkomt, maar je zult nooit hun stemmetjes horen. Ze zijn er, maar het karakter ontbreekt daardoor nogal. De muziek in het spel is passend voor het spel op zich, maar het wordt continu herhaald. Als het stukje nou meerdere minuten zou duren, zou dat nog niet zo'n ramp zijn, maar een potje van 3 uur, waarin een stukje muziek van net een halve minuut steeds herhaald wordt, dat gaat snel vervelen. En alleen als je de Free Play-modus speelt, kun je ook als één van de personages spelen; anders zul je het met een Mii-personage moeten doen. In een goede game zou je normaal gesproken ófwel de personages moeten vrijspelen, ófwel kun je ze altijd gebruiken. En tot slot kan het spel best langdradig worden en daardoor langdurig aanvoelen als je voor de hogere winstcondities speelt.

Ik speel dit spel graag, maar de gebreken die ik genoemd heb zijn groot genoeg om dit spel als gemiddeld te beoordelen. Niettemin een aanrader.