Bullshit management terug naar de essentie van organisaties

De titel van dit stuk is de titel van een boek van Joke Kool-Smit waarin ze vrouwen aanspoorde om zich te bevrijden, opgesloten als ze waren in het hokje waarin de mannen hen geplaatst hadden. De boodschap van Joke Smit was simpel: het haakje van de deur halen en naar buiten lopen. Ik herhaal het omdat het in feite ook de boodschap is van Verveen in “Bullshit management”. Organisaties zitten opgesloten in hun management, ze raken steeds meer verstrikt in hun management, ze drijven af van datgene waarvoor ze op aard waren, en toch blijven ze er aan verslingerd, ze laten zich aanpraten dat ze er nòg meer van tot zich moeten nemen. Maar ze kunnen het ook gewoon laten, dat managen. Hierbij moet aangetekend worden wat Verveen ook opmerkt: deze wijsheid is opgedaan bij die organisaties die managementadviseurs en organisatieadviesbureaus en communicatieondersteuners over de vloer halen. Dat zijn wel vreselijk veel bedrijven en instellingen. Zoveel dat er reden is voor zorg, misschien wel voor angst. Verveen voert genoeg aan om je je ongemakkelijk te laten voelen. (Er zijn ook andere bedrijven, maar door hoor je weinig van, wat ze waarschijnlijk graag zo willen houden.) De rechtvaardiging voor al het managen is de winstgierigheid: omzet, winst, rendement, efficiëncy etc. Daar zijn we zo door geobsedeerd dat we vergeten waar we het eigenlijk om deden. Want dat is de oplossing die Verveen aanwijst: vindt wat, weet wat je wil, zorg dat je de goede mensen krijgt, en ga het doen. Klaar.
Natuurlijk moeten er bazen zijn, natuurlijk moet je een en ander organiseren, natuurlijk moet je een beetje in de peiling houden of het goed gaat. Dat onderschrijft Verveen ook. Maar dat gaat volgens hem min of meer vanzelf als je goed weet wat de kern van de zaak is en je je gezond verstand gebruikt. Al eens eerder gehoord?
Het is een paradoxaal boek: als je het uit hebt, besef je dat je het allemaal wel wist, al lang. Na lezing kun je het boek weggooien want herlezing is echt niet nodig.
Toch is de boodschap van Verveen wel degelijk nodig, net zoals we met ons allen enorm geprofiteerd hebben van de boodschap van Joke Smit. Het haakje mag aan de binnenkant zitten, maar dat neemt onze angst niet weg voor wat er gebeurt wanneer we naar buiten lopen. Deze angst is de haar in de soep. In zijn boek somt Verveen een pagina lang allerlei angsten op die ons doen terugschrikken voor het naar buiten lopen. Je moet durven, zegt hij, en hij geeft voorbeelden van durfals. Niet veel, en vrij vluchtig. Maar dat is in overeenstemming met zijn boodschap: er zijn geen recepten, je moet het zelf uitvogelen, al doende. Veranderen moet je zelf doen. Maar hij schetst ook dat je daar niet alleen in zou hoeven te staan. Met name gaat hij in op het onderwijs; dat zou, anders ingericht, veel kunnen betekenen voor mensen die het haakje hebben losgemaakt en naar buiten lopen. Hetzelfde geldt voor de politiek en de overheid, hetzelfde geldt voor de banken. Wacht daar echter niet op. Verander. Het zijn de individuele mensen die uitbreken en die het anders gaan doen, in het onderwijs, in de politiek, bij de banken, bij de adviesbureaus, waar het van moet komen. Verwacht dat niet van de organisaties. Deze mensen zijn het die bondgenoten vinden waar ze samen mee optrekken etc. Maar het begin is: zelf doen, leven met je angst, vertrouwen in je droom, je gezond verstand gebruiken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het is –in tegenstelling wat mensen over dit boek beweren- wel degelijk de oplossing die het boek biedt.
Dus: gooi na lezing het boek toch maar niet weg: geef het door aan een ander, want de inspiratie van “Bullshit management” kunnen we allemaal goed gebruiken.

Brilliant geschreven , voor mij een duidelijke verklaring waarom het op dit moment de verkeerde kant op gaat met de gezondheidszorg of .......... ( het gebied zelf in te vullen !). Namelijk veel teveel managers met verzonnen taken , die zichzelf en elkaar aan het werk houden. Terug naar de essentie van de zorg , de zieken beter maken en goed verzorgen. Daar heb je veel verpleegkundigen voor nodig een arts en ondersteuning van deze werkers.

Diep in ons hart weten we toch allemaal wel hoe het moet. Dat je je klanten,collega's en medewerkers moet behandelen zoals je zelf behandelt wilt worden. Met logisch nadenken kom je een heel eind.
Niettemin, een ontzettend leuk, lekker leesbaar boek waarbij bovenstaand nog eens bevestigd wordt.

Om de kosten te drukken in onze eigen privéorganisaties, gaat mijn exemplaar van mijn afdelingschef naar collega's en vrienden.

Groetjes, Corien

Ik heb dit boek met veel gevoel voor herkenning gelezen. Ik werk al 25 jaar in een grote organisatie, die al 25 jaar aan het reorganiseren is, waarbij iedere management hype wordt gevolgd, zonder enig tastbaar resultaat. Maar het eigenlijke werk blijft leuk, interessant en maatschappelijk nuttig, dus ik blijf toch maar.
Het boekje leest lekker weg; de boodschap is duidelijk en goed onderbouwd. Een aanrader dus.
Enig minpuntje: de tekstkleur is donkerbruin. Dat geeft net iets minder contrast dan zwart, wat de leesbaarheid niet bevordert. Iedereen met kennis van druktechnieken weet het: zwart-op-wit is het beste leesbaar; kleurtjes zijn er voor de versiering en horen naast of tussen de tekst, maar niet er in.

Ik moet zeggen dat ik door de artikelen op het web en op tv al enigsins benieuwd was hoe het boek zou zijn. Bij het lezen van de inleiding was ik al verkocht. heerlijk vlot geschreven.. heel goed leesbaar ook voor de niet manager.. Geeft leuke inzichten in het al oude spreekwoord 'schoenmaker blijf bij je leest'. IK heb heerlijk genoten van de directe en feitelijke aanpak van het gedrocht 'Management' een boek dat iedere zich zelf respecterende manager gelezen moet hebben. Met name de wetenschappelijkheid.. dat was echt een eyeopener.. ik heb er van genoten!

Dit is echt een inspirerend boekje. Weliswaar is de boodschap vrij eenzijdig belicht en had het boek best nog wat dunner gemogen, maar de vele voorbeelden maken de boodschap wel sterk. Het boek geeft vooral stof tot nadenken.

Het vak van manager was ooit uitgevonden om de efficiency van organisaties te vergroten. Verveen geeft aan echter nooit wetenschappelijk is vastgesteld dat het ook echt werkt. Sterker, hij laat zien dat het vak zich niet echt ontwikkeld en dat we in kringetjes ronddraaien waar het management theorieën aangaat. Naast hoge kosten creëert management vooral afstand tussen de werknemers en de leiding, waardoor arbeidsmotivatie en binding met het bedrijf ernstig in gevaar worden gebracht. Arbeidsmotivatie en binding zijn niet alleen erg belangrijk voor het werkgenot, maar ook voor de efficiency van organisaties. Managers weten vaak te weinig van de inhoud van het werk om een goed oordeel te kunnen geven en baseren dat oordeel dan noodgedwongen op hun statistiekjes. Statistiekjes die ze dan zelf verzinnen en waar ze iedereen mee lastig vallen. Hoge kosten, in zichzelf gekeerd management, zichzelf instant houdende stafafdelingen, uitvoerige plannen die onvoldoende zijn gebaseerd op de kennis en ervaring van de werkvloer. Goed om te lezen en eens over na te denken. Vooral als je zelf een bedrijf hebt en bijvoorbeeld met de kerstdagen eens wilt nadenken over een betere structuur.

Kortom, een heel aardig boekje dat ik graag weggeef aan zakenrelaties.

Geschreven bij Bullshit management

Als student aan een Business School in Nederland was het lezen van dit boek verhelderend en soms pijnlijk tegelijk. De voorbeelden die Verveen aandraagt van hoe management in de zorg, de banksector en bij allerlei andere instellingen heeft geleid tot absolute wantoestanden zijn treffend en onweerlegbaar. Termen als balanced score card en 360 degree feedback verwijst hij trefzeker naar het rijk der fabelen, evenals de noodzaak van heidesessies en dergelijke voor vele werknemers weinig motiverende activiteiten. Echter, hier en daar mist het boek de nodige wetenschappelijke onderbouwing, Wawoe heeft inderdaad een helder betoog gehouden tegen de bonussen alleen tegelijkertijd is er ook veel empirisch bewijs dat het op de juiste manier wel kan bijdragen aan een beter financieel resultaat. Verder geeft hij aan weinig op te hebben met branding of relationship marketing, zeker zijn ook hier zijn voorbeelden weer treffend, zoals dat van het Rijksarchief. Echter, wetenschappelijk onderzoek dat het belang van een merknaam voor een auto heeft bewezen laat hij onbesproken. Conclusie: zeer heldere boodschap die je aan het denken zet en de kern van zijn betoog is naar mijn mening zeker waar, echter hier en daar is de schrijver iets te kort door de bocht gegaan. De prijs van het boek is aan de hoge kant.

wordt je ook zo moe van kantoortaal? een simpel voorbeeld is 'iets aangeven' (=in kantoortaal iets laten weten dat beter opgevolgd kan worden).
iets aangeven doe ik met mijn rechterhand. als ik iets kenbaar wil maken, zeg ik het gewoon. simpel toch? nee!
het hele bedrijfsleven hangt aan elkaar van dit soort taalvervormende kreten. het ergst op management niveau.
een heerlijk boek dat je achter elkaar uitleest, vol humor, een absolute aanrader.

Ik had hoge verwachtingen van het boek, maar helaas viel het me erg tegen. Het boek start met een overview van de verschillende managementtheorieen en hoe deze geen van allen werken. Regelmatig gaat de schrijver hierbij wel erg kort door de bocht (ik wil net niet zeggen dat hij de plank misslaat, maar soms is het toch wel erg 'ik heb de klok horen luiden maar weet niet precies waar de klepel hangt'). Daarna geeft de auteur aan waarom management niet nodig is en hoe management veel organisaties verzwaart. In zijn betoog lees ik echter niets nieuws. 8 jaar geleden al zwierf er een ppt rond op internet van de mier die heel productief was totdat er een organisatie omheen werd gebouwd. Waar ik op het einde hoopte dat er wat goede alternatieven of in ieder geval stof tot nadenken werd gegeven hield het boek helaas op bij het betoog dat management overbodig is. Goede voorbeelden van bedrijven die zonder management werken blijven vooral beperkt tot het kleinbedrijf waar dit een stuk makkelijker is. Er zijn echter al wel voorbeelden van grotere bedrijven waar management anders wordt vormgegeven of zelfs het bedrijf geheel zonder management werkt. Het boek is ook grappig bedoelt en de bingo is dat zeker. Verder was het helaas vooral herhaling van wat er zoal op internet circuleert. Ik had er meer van verwacht.