Cruise control misdaadroman

Op een recreatieterrein wordt een homo doodgeschoten. Rechercheur Gisella Markus uit Amersfoort heeft de leiding over het onderzoek. Haar assistent waar ze een heel goede band mee heeft, is homo en deze moord raakt hem diep. Hij is ervan overtuigd dat de dader een homohater is. Gisella is daar niet zo zeker van. Dan laat de dader boodschappen, geschreven met bloed, achter op verschillende plaatsen. Het onderzoek schiet niet echt op; er wordt assistentie ingeroepen van rechercheurs uit andere districten, ook uit district Heuvelrug. Precies zes weken na de moord wordt er weer een homo doodgeschoten. John van Keeken doet enkele opzienbarende ontdekkingen, maar doordat hij bepaalde uitspraken heeft gedaan, wordt hij geschorst. Dan vallen er nog meer doden…

Dit is het tiende boek van deze auteur. Hij heeft weer een super spannend verhaal neergezet. Het intrigerende is dat je als lezer op een gegeven moment een vermoeden krijgt wie de dader kan zijn maar dat je het toch mis hebt. Het verhaal bevat onvermoede wendingen. De gevoelens van verschillende personen worden realistisch beschreven.

Ik moest wel even wennen aan een nieuw rechercheteam. Maar toen enkele mensen van district Heuvelrug het verhaal binnenstapten, voelde ik me weer helemaal thuis. De lezer krijgt een goed beeld van de wereld van cruisende homo’s. Het verhaal is ontleend aan feiten waarover de auteur in het nawoord uitleg geeft. Hoewel de moordzaak een afgerond einde krijgt zoals in al zijn boeken, heeft de verhaallijn van de rechercheur een open einde, zoals in meer van zijn boeken.

Een boek, waarbij tijdens het lezen vaak de rillingen over mijn rug liepen.
Een boek vol verrassingen en vooral een boek met personages die goed uitgewerkt zijn.
De gevoelens van de personages zijn goed beschreven, ze worden daardoor heel menselijk en soms kun je begrijpen hoe de een of ander reageert.

Ook wanneer je, net als ikzelf eerder niets las over deze rechercheur(s) was het goed te volgen.
Hier en daar is de vaart uit het verhaal, maar nergens wordt de spanningsboog laag. Het is een goed geschreven misdaadroman, zonder meer!
Wat ik jammer vond, was het kleine lettertype. Dat maakte het voor mij wat minder prettig om te lezen, maar ook dat is heel persoonlijk.

Op een bepaald moment in het verhaal dacht ik wel te weten wie de dader is, maar niets is minder waar. Ik zocht het helemaal in de verkeerde hoek. Ik had dit niet kunnen zien aankomen!
Vreselijk, wanneer iemand uiteindelijk weet dat er toch liefde in het spel was maar door eigen toedoen niets meer kan veranderen aan de omstandigheden waarin verder geleefd moet worden.

Het open einde van het verhaal, maakt me benieuwd naar hoe het verder zal gaan met de hoofdpersonen. Zien we rechercheur Petersen nog terug en hoe gaat het met het huwelijk van Gisella?
Ik heb het boek graag gelezen en waardeer het met 4/5 sterren.