David en Salomo archeologen ontrafelen een mythe

Dit omstreden boek is in het Engels gepubliceerd in 2006, terwijl de inhoud begin 2005 gereed gekomen is. Dat blijkt uit de ongecorrigeerde vermelding ‘forthcoming (2005)’ bij een boek van Liverani in de Nederlandse editie.
Juist de afgelopen jaren zijn er veel zaken gevonden die tegen de positie van Finkelstein en Silberman ingaan, maar helaas zijn die niet verwerkt.
- De beide auteurs onderschatten de positie van Jeruzalem in de Amarnabrieven. Die brieven tonen aan dat Jeruzalem een belangrijke stadstaat in de zuidelijke heuvelregio was, met eigen schrijver(s) in dienst.
- Dit beeld wordt bevestigd door de opgraving van massieve torens bij de Gihonbron. Het is onjuist Jeruzalem in de tijd van David voor te stellen als een dorp zonder muren.
- Begin 2006 heeft archeologe Eilat Mazar waarschijnlijk het paleis van David ontdekt, boven de zogenaamde ‘stepped stone structure’.
- In maart 2007 ontdekte zij in de stad van David een muur van maar liefst zeven meter dik. Dit is een aanwijzing dat de stad diende als een belangrijk bestuurscentrum.
- De auteurs nemen een wijdverbreid analfabetisme aan tot de achtste eeuw. Diverse recente vondsten zoals het Abc uit Tel Zayit en de tiende eeuwse potscherf uit Qeiyafa geven een andere indruk. In Emar, iets ten noorden van Israël, blijkt dat de schrijfkunst in de dertiende eeuw uitvoerig gepraktiseerd werd.
- Qeiyafa is als stad ook interessant, omdat hier een zware verdedigingsmuur is ontdekt, waarschijnlijk uit de tijd van David.
- Het bijbelse beeld over Israël in de tijd van Saul, David en Salomo past goed in de minirijken in het Midden-Oosten in de periode 1200-900 v.Chr.
- De grote kopersmelterijen in Edom (Khirbat en-Nahas) die onlangs ontdekt zijn, vormen ook een indirecte aanwijzing voor Israël in de tiende eeuw.
- Vergelijking met andere koninkrijken in het Midden-Oosten toont dat een enorme herinterpretatie van het verleden geen parallellen kent.

Het is zeer teleurstellend dat deze vondsten niet verwerkt zijn in dit boek.

Naast deze archeologische problemen (het vakgebied van Finkelstein) zijn er nog veel andere te noemen, met name dat de auteurs extreme visies uit het onderzoek van het Oude Testament als uitgangspunt gebruiken. Kunnen godsdienstige teksten die eeuwenlang overgeleverd worden, zo extreem gewijzigd worden? De vele tegenargumenten komen nauwelijks of niet aan bod.

Er zijn betere boeken op het gebied van de archeologie van Israël beschikbaar!