De moord op Roger Ackroyd

Geschreven bij De moord op Roger Ackroyd

Nog maar kortgeleden is ‘De moord op Roger Ackroyd’ van Agatha Christie uitgeroepen tot het beste detectiveverhaal ooit, en terecht. De eigen kleine, grijze celletjes van Agatha Christie hebben een verhaal geconstrueerd dat razend knap in elkaar steekt.

Zo beschrijft Agatha Christie in een vlotlopend verhaal alle kleine onhebbelijkheden en zwakheden die als clichés bestaan over de Engelse maatschappij in kleine dorpjes, zoals King’s Abbot in dit verhaal. Genadeloos vergroot zij de menselijke zwakheden; legt al die kleine opgeblazen flutserigheden bloot die voor een buitenstaander van geen enkel belang lijken, maar desondanks een grote rol in die cultuur schijnen te spelen.
Ze doet dat niet zonder een flinke dosis humor en met een glimlach, omdat zij zelf heel goed inziet hoe triviaal dit alles is.

Het boek barst van de verweven intriges, zoals het een goede detective betaamt, en pas op het laatst komt de aap uit de mouw en weet Poirot op zijn eigen theatrale manier de waarheid uit te leggen. Natuurlijk is daar de bijna traditionele reünie met alle mogelijke moordenaars, maar ook nog een vervolg.

Dit moet je lezen!

Geschreven bij De moord op Roger Ackroyd

Alle clichés kwamen op tafel in deze meesterlijke Agatha Christie. Hercule Poirot leeft rustig in een engels dorpje waar de bewoners roddelen en gissen en een eigen waarheid creėren. Personages worden heel sterk weggezet waardoor ik al snel de zwakste schakel verdacht vond, de vreemdeling op Fernley Park.
Hierdoor onstaat al snel een tunnelvisie en diegene die de personages zouden moeten vertrouwen, groef een graf en viel er, na de reünie van Hercule Poirot, zelf in.
Mon Amis, gebruik de grijze celletjes dan komt u altijd achter de waarheid.
Verrassend eind, heerlijk.

Zoals altijd bij Christie prachtig geschreven. Dit verhaal heeft meer nog een ingenieus verhaal en schitterend plot.

Geschreven bij De moord op Roger Ackroyd

Oorspronkelijk gepubliceerd in 1926, blijft The Murder of Roger Ackroyd een klassieker van misdaadfictie. The murder of Roger Ackroyd is het boek waarmee Agatha Christie in 1926 definitief doorbrak. Het boek speelt zich af in het kleine Engelse dorpje King’s Abbot en begint met de dood van een weduwe genaamd mevrouw Ferrars. Onder de dorpelingen verspreidden zich al snel geruchten dat ze zelfmoord had gepleegd en dat ze haar man eerder had vermoord door hem te vergiftigen. Na de dood van haar man zou ze ook een geheime relatie zijn aangegaan met Roger Ackroyd, de rijkste man in King’s Abbot. Op een nacht wordt Ackroyd vermoord aangetroffen, doodgestoken in zijn studeerkamer.

We leren dit allemaal van de verteller van het verhaal, Dr. James Sheppard. Er zijn een aantal mogelijke verdachten, waaronder huisgasten, familieleden en het grote huishoudelijk personeel. Verschillende van deze mensen hebben geldproblemen; de meeste van hen staan in het testament van Ackroyd en zullen financieel beter af zijn nu hij weg is.

De lokale politieagent is duidelijk niet klaar om dit op te lossen en de moordenaar te vinden. Gelukkig is er de beroemde detective, Hercule Poirot, onlangs met pensioen gegaan en woonachtig in King’s Abbot.

Zelfs vroeg in haar carrière was Christie een meester in het in gang zetten van een boek als dit, waarbij ze de lezer alle nodige aanwijzingen gaf en hen vervolgens uitdaagde de oplossing te bedenken voordat Hercule Poirot alles kon onthullen.

De moord op Roger Ackroyd (Engelse titel: The Murder of Roger Ackroyd) is een detectiveroman van Agatha Christie uit 1926. Hercule Poirot is de detective. Het eind van het boek was uniek voor zijn tijd en baarde nogal wat opzien.

Als fan van Agatha Christie moet ik zeggen dat dit boek mij enigszins tegenviel. Het boek is zeker niet slecht, maar in vergelijking met de eindes van 'En toen waren er nog maar...' en 'De moord in de Oriënt Express', vond ik dit einde matig. Halverwege het boek had ik al het gevoel dat het boek deze richting opging en toen dit ook zo bleek te zijn, legde ik het boek met een niet voldaan gevoel weg. Wellicht komt het doordat ik meerdere boeken van Miss Christie heb gelezen, waardoor je het toch gaat vergelijken en de verrassingen minder 'verrassend' zijn. Als dit je eerste stap op de Christie-trein is, zul je het boek echter heel anders lezen en het einde erg kunnen waarderen.

Geschreven bij De moord op Roger Ackroyd

Enigszins vermakelijk. Dat het als een meesterwerk gezien wordt, kan ik met mijn pet niet bij. Misschien toen het uitkwam, maar nu voegt het weinig meer toe. Je mist niet veel als je deze niet leest