De wereld vergeten

Het boek heeft een prachtige cover. Voor mij straalt die de sfeer van de jaren vijftig uit maar zou evengoed nu kunnen zijn. Mooie harmonie in kleuren en compositie.

Het boek maakte voor mij een sterke start. Ik was helemaal mee om het te lezen. Toch voelde ik ondanks de mooie schrijfstijl van Dueñas even mijn aandacht verslappen. Misschien dat ik wat teveel actie zocht op een bepaald punt en verder wilde met de rode draad van het verhaal. Want het is een mooie zoektocht.

Dat het boek zich afspeelt in twee verschillende tijden en op twee verschillende plaatsen maakt het afwisselend en zorgt ervoor dat je geprikkeld blijft. Als lezer begin je zelf verbanden te leggen tussen verleden en heden, dat maakt het prettig om te lezen.

De hoofdpersonages zijn heel levendig uitgewerkt met een heel gamma aan emoties. Je beleeft hun ups en downs en hun onderliggende gevoelens. Personages die op het eerste zicht niet veel met mekaar op hebben groeien naar mekaar toe op een subtiele manier, prachtig.

Een heel mooi uitgewerkt plot waarin erg veel verweven zit. Een deel van het plot berust op feiten over El Camino Real in Californië. Het is niet rechttoe rechtaan maar en komt heel wat rondom. Niet teveel want anders zou het onbegrijpbaar worden. Alle puzzelstukjes vallen op het juiste moment in mekaar, niet te vroeg. Vond de hele afwikkeling zelfs nog verrassend. Ik bleef geboeid tot op het einde. Na één keer lezen heb ik volgens mij nog heel wat gemist in het boek. Zou het nog een keer kunnen lezen en weer nieuwe dingen ontdekken.

Voor een uitgebreide beschrijving verwijs ik naar de andere reviews. Maar ik sluit mij aan bij de indrukken die de andere lezers hebben. Een prettig schrijfstijl (in hoeverre dankzij een goede vertaler?), een mooi verhaal, boeiend. Je krijgt bij het lezen van dit boek een stukje inzicht in de wijze waarop het alledaagse leven in Spanje functioneerde na de 2e Wereld Oorlog. Het is geen boek waar je af en toe hard om moet lachen, of waar de tranen van verdriet over je wangen lopen, maar juist een heel fijn boek waar je een goed gevoel aan over houdt.
Waar voor mij de Scandinavische auteurs een pre hebben bij de thrillers en spannende boeken, kunnen de romans van Spaanse auteurs steeds meer op mijn belangstelling rekenen. Ik ga zeker het eerste boek van Maria Duenas aanschaffen.

Ik kocht dit boek omdat ik erg enthousiast was over 'Het geluid van de nacht' en vanwege mijn belangstelling voor de geschiedenis van Spanje. Volgens de beschrijving zou dit boek een inkijkje geven in het Spanje onder Franco na de Tweede Wereldoorlog. Met name dat aspect viel mij wat tegen. Wel aardig was het inkijkje in de rol van Spanjaarden in het huidige Californië. Al met al vind ik het wel een mooi boek, maar minder sterk dan haar eerste.

Dit is mijn eerste boek van Maria Dueñas. Zij heeft een prettige schrijfstijl en weet mij goed te boeien. Het boek gaat over drie personen.

De hoofdpersoon is Blanca Perea, een docent aan de universiteit van Madrid. Zij heeft twee zoons, Pablo en David die beide al uit huis zijn. En haar man Alberto heeft haar verlaten. Blanca wil maar een ding zo ver mogelijk weg van alles. Ze kan het niet opbrengen om aan een nieuw academisch jaar te beginnen. En gaat op zoek naar wat anders. Ze accepteert een beurs in Calnifornië, aan de universiteit van Santa Cecilia, om daar de nalatenschap van professor Andrés Fontana uit te zoeken en te ordenen. In het begin valt het Blanca tegen, maar algauw krijgt ze bewondering voor deze professor en wordt ze nieuwsgierig naar zijn leven.

Andrés Fontana komt uit een arm arbeidersgezin, vader was mijnwerker en analfabeet, moeder was poetsvrouw bij Dona Manolita. Bij haar overlijden heeft Dona Manolita middels haar testament er voor gezorgd dat Andrés een kans kreeg om te studeren om zo "een nuttig lid van de maatschappij te worden". Deze kans heeft hij helemaal waar gemaakt. Andrés heeft aan dezelfde universiteit gestudeerd waar Blanca doceert. Andrés kreeg na zijn studie een beurs aangeboden in Amerika om daar onderzoek te doen. Tijdens deze onderzoeksperiode breekt de Burgeroorlog uit in zijn land en hij keert niet meer terug naar Spanje. Andrés wordt na verloop van tijd hoofd sectie moderne talen aan de universiteit van Santa Cecilia. Hij komt in 1972 door een auto ongeluk om het leven. De laatste jaren was Fontana bezig met de geschiedenis van de Spaanse Franciscanermissieposten in Calnifornië. En hij ontdekte een vergeten missiepost.

Daniel Carter was een oud student van Fontana en hij raakte ook bevriend met hem. Carter gaat in de zomer van 1958 naar Spanje om daar onderzoek te doen naar Ramon J.Sender, een schrijver-journalist. Die tijdens de Burgeroorlog beschuldigd werd van verraad en lafheid en verbannen werd uit zijn land. Daniel komt te studeren aan dezelfde universiteit als Fontana en hij komt bij dezelfde mensen te wonen. Zijn mentor is een oude vriend en collega van Fontana. Tijdens zijn onderzoek komt Daniel de liefde van zijn leven tegen, Aurora, met wie hij wil trouwen. Dat gaat niet zonder slag of stoot. Hij zet alles op alles, schakelt mensen in van de US Army die gelegerd waren in Spanje. Krijgt het uiteindelijk voor elkaar. In 1959 trouwen ze en vertrekken naar Amerika.

Uiteindelijk blijken de levens van Fontana, Daniel en Aurora veel met elkaar gemeen te hebben. Blanca vindt bewijzen tussen de stukken van Fontana van de vergeten missiepost. Met deze bewijzen kan er voorkomen worden dat op die plaats een winkelcentrum in Santa Cecilia gebouwd gaat worden.

Het verhaal is spannend, gaat over moed en nieuwe kansen in het leven. Personages zijn heel erg goed beschreven. Een echte aanrader.

Geschreven bij De wereld vergeten

Blanca valt in een zwart gat wanneer haar man haar na meer dan vijfentwintig jaar huwelijk laat zitten voor een jongere vrouw die dan ook nog eens zwanger is van hem. Ze vlucht vanuit Spanje naar Californië om er, onder haar niveau, documenten te inventariseren en catalogeren, documenten die gaan over professor Andres Fontana. Deze Spanjaard is vlak voor de burgeroorlog naar Amerika vertrokken, initieel voor een jaar, maar door de oorlog is hij er gebleven.
Het boek leert je veel over de situatie in Spanje van voor de burgeroorlog, hoe de mijnwerkerszoon Fontana zich opwerkt tot docent. Tijdens het catalogeren lezen we ook het verhaal van Daniel Carter, student van Fontana. Hij groeit op in een rijker milieu in Amerika en maakte de omgekeerde beweging, hij ging naar Spanje en keerde er met een vrouw terug.
Een derde verhaallijn gaat over een monnik.
Blanca heeft het na een moeilijke start wel naar haar zin in Californië, tot ze weer bedrogen wordt. Het lijkt alsof haar wereld instort.
Het boek bevat mooie zinnen met veel uitleg over het verleden van Spanje. Interessant om te weten, maar om dit boek nu te vergelijken met Zafon is er een beetje over.

Geschreven bij De wereld vergeten

Lees alle boeken van Maria Duenas

Niet een literair hoogstandje, maar Ik heb op zich genoten van het verhaal en de verhaallijn. Wel wat voorspelbaar en simpel maar het beantwoordde als verhaal wel aan wat ik me ervan voorgesteld had bij aanschaf. Leuk en leerzaam was de historische beschrijving uit de Spaanse geschiedenis!
Soms vergezocht en onnodig grof en bijna niet voor te stellen dat dit zo bedoeld is door ( vrouwelijke) auteur.. dus wellicht afkomstig van de vertalers in dit geval?

Mooi, waarachtig mooi. De auteur slaagt er in om een gewoon liefdesverhaal te doorweven met de geschiedenis van de Camino Real.
Een vrouw die Spanje ontvlucht omwille van een scheiding komt in een verhaal terecht waar ze eerst plichtsmatig instapt. Maar nadat ze dieper op de persoon in kwestie nadenkt, zo'n rollercoaster van emoties ervaart en samen met een Amerikaan "de strijd" aangaat om een stukje bos te kunnen behouden.
Daarmee is niet alles gezegd. Het gaat niet zomaar over een stukje bos of over een ontluikende liefde, er wordt zulk een verhaal rond geweven, dat je wel verplicht bent om het ganse boek te lezen om te weten waar het allemaal om draait.
Ik geef dit boek dan ook een 3/5

Geschreven bij De wereld vergeten

de verhaallijnen, de geschiedenis en de spanning waren verrassend. de aanloop was wat lang.

Geschreven bij De wereld vergeten

Als pluspunt zou ik zeggen: goede kwaliteit.