Delirium Delirium Trilogy #1

Geschreven bij Delirium

Voor ik begin laat me iedereen waarschuwen dat mocht je dit boek op je must-read lijstje hebben staan dat je na het lezen van het boek de komende 24 uur waarschijnlijk weinig productiviteit zult hebben. En voor iedereen die het boek al gelezen heeft en deze waarschuwing te laat komt, voel je vrij om je bij de club aan te sluiten.

De afgelopen 64 jaar werd liefde gezien als een ziekte, die de bevolking van Amerika bedreigde. Een behandeling werd ontwikkeld om de mensen te beschermen tegen de effecten die Deliria kan hebben. Op 18 jarige leeftijd, zal elk persoon de behandeling ondergaan, permanent genezen van de ziekte. Het verhaal volgt 18 jaar oude Lena Haloway, die opgroeide in Portland, Maine met haar oom en tante. Lena is de dagen aan het tellen totdat ze haar behandeling mag ondergaan, vol verwachting tot het moment dat ze zich bij de andere 'genezen' mensen mag voegen met enthousiasme. Het enthousiasme verdwijnt al snel Lena zelf te maken krijgt met Deliria, hopeloos gevangen in een web van de verboden liefdes affaire.

Ik moet bekennen dat ik de creative spin dat Oliver heeft weten te maken van de Amerikaanse beschaving erg bewonder. Ze heeft een universum weten te maken waarin liefde eigenlijk vrijwel niet bestaat. Ik voelde een steek, elke keer dat Oliver aangaf hoe erg de gemeenschap was veranderd in een emotieloze schelp, waar ouders totaal geen liefde en aandacht schonken aan hun kinderen en getrouwde stellen geen enkele affectie voor elkaar voelde nog toonde. Deze voorbeelden lieten voor mij het onderliggende thema zien:

Een leven zonder liefde is het leven niet waard.

Nog belangrijker was dat de schrijfstijl van Oliver compleet vlekkeloos was. Ze beschreef elke scene nauwkeurig en stond toe dat de lezer alles voor zich kon visualiseren. Tijdens het lezen wist Oliver ook de emoties los te krijgen bij de lezer. Wanneer Lena kwaad is, zul je als lezer ook nukkig reageren. Wanneer ze een break down heeft, zal de lezer naast haar staan, huilend. De gevoelens van Liefde, verraad en verlies verlegd alle grenzen, graaft zichzelf een weg naar het hart van de lezer overal over de wereld.

Boven alles is Lena's karakter verder doorgrond dan misschien in het begin gedacht wordt, zeker omdat ze in het begin de behandeling maar al te graag wil ondergaan en niet kan wachten tot het zover is. Lena houd van haar familie en vrienden, en de gedachten dat ze haar beste vriendin, Hana, na de behandeling zal verliezen maakt haar ontzettend bang. Lena, net zoals de rest van de gemeenschap, was ervan overtuigd dat liefde gevaarlijk was en mogelijk zelfs levensbedreigend. Maar na het ervaren van de effecten die Deliria kan hebben is ze tot de realisatie gekomen dat liefde onschadelijk is. Lena is erop gebrand de waarheid te vinden, hoe hartverscheurend deze ook mag zijn.

Aan de andere hand is Lena niet het voorbeeld van perfectie - geen goed hoofd personage zou dit ook moeten zijn. Ze heeft moeite om verder te gaan na het verleden. Haar moeder gaf haar leven op voor de gene waar ze van hield, en Lena is meer dan bereid hetzelfde te doen.

Als laatste, het einde was iets wat overweldigend, het heeft me in een soort shock gelaten. Mijn moeder was dan ook enigszins bezorgd toen ze me in deze staat aantrof in mijn kamer. Om te voorkomen dat ik het einde weggeef kunnen we het er beter op houden dat het einde... onverwachts was.

"Love, the deadliest of all deadly things: It kills you both when you have it and when you don't."

Geschreven bij Delirium

Voor ik begin laat me iedereen waarschuwen dat mocht je dit boek op je must-read lijstje hebben staan dat je na het lezen van het boek de komende 24 uur waarschijnlijk weinig productiviteit zult hebben. En voor iedereen die het boek al gelezen heeft en deze waarschuwing te laat komt, voel je vrij om je bij de club aan te sluiten.

De afgelopen 64 jaar werd liefde gezien als een ziekte, die de bevolking van Amerika bedreigde. Een behandeling werd ontwikkeld om de mensen te beschermen tegen de effecten die Deliria kan hebben. Op 18 jarige leeftijd, zal elk persoon de behandeling ondergaan, permanent genezen van de ziekte. Het verhaal volgt 18 jaar oude Lena Haloway, die opgroeide in Portland, Maine met haar oom en tante. Lena is de dagen aan het tellen totdat ze haar behandeling mag ondergaan, vol verwachting tot het moment dat ze zich bij de andere 'genezen' mensen mag voegen met enthousiasme. Het enthousiasme verdwijnt al snel Lena zelf te maken krijgt met Deliria, hopeloos gevangen in een web van de verboden liefdes affaire.

Ik moet bekennen dat ik de creative spin dat Oliver heeft weten te maken van de Amerikaanse beschaving erg bewonder. Ze heeft een universum weten te maken waarin liefde eigenlijk vrijwel niet bestaat. Ik voelde een steek, elke keer dat Oliver aangaf hoe erg de gemeenschap was veranderd in een emotieloze schelp, waar ouders totaal geen liefde en aandacht schonken aan hun kinderen en getrouwde stellen geen enkele affectie voor elkaar voelde nog toonde. Deze voorbeelden lieten voor mij het onderliggende thema zien:

Een leven zonder liefde is het leven niet waard.

Nog belangrijker was dat de schrijfstijl van Oliver compleet vlekkeloos was. Ze beschreef elke scene nauwkeurig en stond toe dat de lezer alles voor zich kon visualiseren. Tijdens het lezen wist Oliver ook de emoties los te krijgen bij de lezer. Wanneer Lena kwaad is, zul je als lezer ook nukkig reageren. Wanneer ze een break down heeft, zal de lezer naast haar staan, huilend. De gevoelens van Liefde, verraad en verlies verlegd alle grenzen, graaft zichzelf een weg naar het hart van de lezer overal over de wereld.

Boven alles is Lena's karakter verder doorgrond dan misschien in het begin gedacht wordt, zeker omdat ze in het begin de behandeling maar al te graag wil ondergaan en niet kan wachten tot het zover is. Lena houd van haar familie en vrienden, en de gedachten dat ze haar beste vriendin, Hana, na de behandeling zal verliezen maakt haar ontzettend bang. Lena, net zoals de rest van de gemeenschap, was ervan overtuigd dat liefde gevaarlijk was en mogelijk zelfs levensbedreigend. Maar na het ervaren van de effecten die Deliria kan hebben is ze tot de realisatie gekomen dat liefde onschadelijk is. Lena is erop gebrand de waarheid te vinden, hoe hartverscheurend deze ook mag zijn.

Aan de andere hand is Lena niet het voorbeeld van perfectie - geen goed hoofd personage zou dit ook moeten zijn. Ze heeft moeite om verder te gaan na het verleden. Haar moeder gaf haar leven op voor de gene waar ze van hield, en Lena is meer dan bereid hetzelfde te doen.

Als laatste, het einde was iets wat overweldigend, het heeft me in een soort shock gelaten. Mijn moeder was dan ook enigszins bezorgd toen ze me in deze staat aantrof in mijn kamer. Om te voorkomen dat ik het einde weggeef kunnen we het er beter op houden dat het einde... onverwachts was.

"Love, the deadliest of all deadly things: It kills you both when you have it and when you don't."

Geschreven bij Delirium

Een orgineel, dystopisch en romantisch verhaal.

Het boek concentreert zich op Lena, een meisje dat zich keurig aan de regels houdt in een samenleving waarin liefhebben als een afwijking wordt gezien. Ze verheugt haarzelf op de operatie die iedereen op hun 18e verjaardag krijgt en zal voorkomen dat ze verliefd kunnen worden. Dan ontmoet ze Alex...

Elementen uit het verhaal doen me denken aan de moderne film 'equilibrium' , andere elementen herinneren me juist aan de oude klassieker 'romeo & juliet'. Deze elementen worden tot een goed, sterk verhaal gecombineerd. Ik vond het verhaal naarmate het einde van het boek in zicht kwam steeds beter en spannender worden.
Lena verandert langzaam van persoonlijkheid, of karaktertrekken die ze al had komen meer naar boven, wat een erg interessante ontwikkeling is.

Het einde was heel mooi geschreven en maakte dat ik meteen deel 2 pandemonium opensloeg om verder te lezen in deze trilogie.

Geschreven bij Delirium

Delirium speelt zich af in een denkbeeldige samenleving waar liefde als een ziekte wordt gezien. Wanneer kinderen achttien worden, worden ze hiervan genezen. De hoofdpersoon van dit boek staat op het punt genezen te worden, maar wordt verliefd (dat was te verwachten)

Het idee dat liefde een ziekte is, wordt goed uitgewerkt. Ik geloofde de voordelen van de genezing zelfs wel. Toch ben ik niet van het verhaal gaan houden. Ik werd niet verliefd op de hoofdpersonen en ik begreep eerlijk gezegd ook niet waarom de hoofdpersonen verliefd op elkaar werden. Ze hadden eigenlijk een wat saaie relatie. Er werd nauwelijks geflirt of gelachen! Er zijn ook weinig spetterende dialogen te vinden in dit boek.
Natuurlijk begrijp ik dat de twee het zwaar hebben. De relatie is verboden en zij staat op het punt een deel van haar hersenen kwijt te raken (daar komt de genezing vandaan) Maar ook dat drama deed me niet zoveel. Helaas.

Na het uitlezen van The Hunger Games- trilogie was ik wanhopig opzoek naar een nieuwe verslaving, maar dat is Delirium niet geworden. Ik heb het boek wel uitgelezen, maar zal het volgende deel niet kopen. En let op: dit boek heeft een open einde

Geschreven bij Delirium

Het verhaal is makkelijk te begrijpen en goed uitgewerkt. Ook is het concept eigenlijk heel origineel, de reden waarom ik het kocht. De personages leven in een samenleving waar liefde als een ziekte wordt gezien. Wanneer men 18 jaar is, wordt men hiervan genezen (men kan dan geen liefde meer voelen). De hoofdpersoon wordt echter, kort voordat zij van de ziekte zal worden "genezen", verliefd.

Op zich heeft het idee voldoende te bieden, en zit het verhaal leuk in elkaar wat betreft motivaties en dergelijke. Wat jammer is, is dat het soms een beetje saai wordt. Naast het feit dat het voorspelbaar is (dat had ik ook verwacht) vond ik de zaken niet altijd ver genoeg uitgewerkt. Dialogen zijn niet bijzonder prikkelend en momenten worden te snel afgewerkt waardoor het gevoel en de spanning wegvalt. Je mist geen informatie -er vallen geen gaten- maar je mist die prikkel waarvoor je juist dit boek hebt gekozen. Er zijn relatief weinig wauw-momenten, en als lezer had ik het gevoel dat de opbouw er naartoe nogal zwak was en het moment zelf snel voorbij. De "verboden relatie" waar het verhaal om draait zat ook wat zwak in elkaar. Al met al had dit verhaal, qua vlinders-in-je-buik-momenten, de lezer veel meer kunnen bieden. Die momenten zocht ik, maar vond ik te weinig.

Het bovenstaande neemt niet weg dat ik het boek helemaal gelezen heb en er best goed de tijd mee ben doorgekomen. Het leest lekker weg en vraagt weinig denkvermogen. Ik heb er geen spijt van dat ik het boek gekocht heb, maar ik had er meer van verwacht.

Geschreven bij Delirium

Dit boek is een echte aanrader voor mensen die van Young Adult en dystopian worlds houden. In deze wereld is liefde verboden en Lena de hoofdpersoon is het hier helemaal mee eens. Dat is ook de rede dat het lezen van dit boek op het begin misschien een beetje sloom kan gaan, omdat dit voor ons heel moeilijk is om voor te stellen. Maar Lauren Oliver weet het op zo'n manier te schrijven dat het toch je aandacht blijft trekken en op het einde wil je zo snel mogelijk het volgende boek lezen.

Geschreven bij Delirium

Beste boek ooit

Over vrijheid, macht, vriendschap en liefde.
Dit is echt een aanrader voor de mensen die van dystopian genre boeken houden.
Dit boek behoort tot mijn favorieten boekje lijstje.