Desert God

Geschreven bij Desert God

Wilbur Smith heeft nog een vierde boek uit zijn mouw geschud uit de 'Egypte'-serie en het leest net zo lekker weg als de andere delen. Van de serie is dit het derde boek over de voormalige slaaf Taita, die zich opwerkt tot steun en toeverlaat (en zelfs redder) van een complete dynastie van Egyptische farao's. Taita is hoofdpersoon en verteller in dit verhaal en een soort van Leonardo da Vinci van zijn tijd. Hij is ingenieur, strateeg, diplomaat, arts, dichter, uitvinder - noem maar op. En hij weet hoe goed hij is, maar: "Bescheidenheid gebiedt mij, me niet te laten voorstaan op mijn uiterlijk of superieure intelligentie."
Het is knap te noemen van de schrijver, dat die zelfingenomenheid van de verteller niet echt gaat tegenstaan en soms wel een meewarige glimlach oproept, en zelfs sympathie.
In dit verhaal helpt hij de farao en diens puberende zusters (de kinderen van zijn overleden geliefde koningin Lostris) een alliantie te smeden met Kreta tegen de Hyksos, die het noorden van Egypte bezet houden.
Van de schrijver is bekend, dat hij veel research pleegt voor zijn boeken; toch vraag je je als lezer geregeld af, of de technieken die hij beschrijft inderdaad reeds in de tijd van de Egyptenaren bekend zouden kunnen zijn geweest. Maar dan: na de Romeinse tijd is de kennis van het bouwen met beton ook in onbruik geraakt, om pas in de moderne tijd herontdekt te worden. Die achtergrond geeft het verhaal een extra dimensie en maakt je als lezer nieuwsgierig naar het oude Egypte en de periode, waarin het verhaal zich afspeelt.
Een absolute aanrader.

Geschreven bij Desert God

Plot slapjes

Geschreven bij Desert God

Fantastische vertelling vanuit de ik-persoon. Must read!

Geschreven bij Desert God

Zoals gewoonlijk een mooi, spannend boek van Wilbur Smith. Heb bijna alle boeken van deze schrijver gelezen en ben nog nooit teleurgesteld.