Doet u het daarvoor, mevrouw? het intieme en liefdevolle verhaal van een vrouw, met en zonder borstkanker

Wat een boek! Dacht ik toen ik het boek van Pam Comijs uit had, en: wat een vrouw! Wat een moed om zo met borstkanker om te gaan, om weerstand te bieden aan het protocol van de medische stand, om na een jaar toch te besluiten tot operatie, maar ook daarna dan zeer beslist haar eigen weg te kiezen, de weg van kwaliteit van leven en niet van lengte van leven. Deze weg beschrijft Pam Comijs op een heldere en persoonlijke manier, ze vertelt over haar twijfels, maar ook over haar vastberadendheid, over haar zoektocht naar de achtergrond van haar kanker. Over de zorgen van haar man, die haar niet wil verliezen, over haar koppigheid, en over haar buigen, over het luisteren naar haar innerlijke stem, over liefde in plaats van angst, over vrouwelijkheid en over zorgzaamheid.
Dit boek is inspirerend, niet alleen voor mensen met de diagnose borstkanker, maar voor iedereen die bereid is innerlijk werk te doen, die bereid is af te dalen naar de innerlijke bron.

Ik vind het boek van Pam Comijs een helder, confronterend en inspirerend boek. Het zet me aan het denken. Wat zou ik doen, als bij mij een ernstige ziekte zou worden geconstateerd? Word ik dan bang en volg ik braaf het advies van de behandelend arts (in het geval van Pam: borstamputatie, chemokuur en aanvullende bestraling) ook als ik weet dat de kans op genezing helemaal niet zo groot is en de behandeling grote negatieve bijeffecten zal hebben? Of heb ik de moed zelf na te blijven denken en mijn eigen weg te kiezen? Het boek van Pam leest als een trein en dwingt me om stil te staan bij de mogelijkheid dat ik ook een ernstige ziekte kan krijgen. Met haar idee dat ziekte/kanker altijd een boodschap in zich draagt, dat ziekte veroorzaakt wordt door overtuigingen ‘die tegen het leven ingaan’ heb ik moeite. Is dat wel altijd zo? Maar dit laat onverlet dat ik het een prachtig, kwetsbaar boek vind, geschreven door iemand die dicht bij zichzelf durft te komen.

Hoi Pam, nog 10 pagina’s dan is je boek uit. Met weemoed zal ik het sluiten om het op enig moment weer te pakken en opnieuw te gaan lezen. Wat schrijf jij mooi, wat neem je me mee in jouw verhaal, in jouw leven: het verhaal van een vrouw, het eerlijke verhaal ……….
Een prachtig boek en het heeft zeker de potentie om de bestseller te worden die jou voor ogen staat. Eigenlijk MOET dat gewoon!

Gisteren vertelde ik tegen een vriendin dat jij een geweldig boek hebt geschreven, dat het me raakt, inspireert, aan het denken zet over mijn autonomie. "Durf ik in zo'n situatie mijn eigen plan te trekken? Wat zijn mijn overtuigingen waard in een soortgelijke situatie?" Ze vroeg me meteen om een exemplaar voor haar te kopen. Vanmiddag Plantage gebeld om het te bestellen, nu vertelde hij triomfantelijk dat hij het heeft liggen….. Een goede ontwikkeling tov vorige week.