Rachel Podger & Jane Rogers - Duo Sonatas (CD)

De Duo's voor viool en altviool van Mozart zijn lang onze lievelingsstukken geweest – stukken die we speelden als er geen toetsenist of cellist beschikbaar was, of als tieners om extra zakgeld te verdienen. In die tijd gaf de reactie van het publiek duidelijk aan hoe aantrekkelijk deze stukken waren, omdat onze inkomsten altijd verdubbelden als we ze speelden! Deze werken blijven verbazen – Mozart gebruikt de twee instrumenten zo effectief en met zo'n verfijnd vakmanschap dat hij je nooit laat afvragen waar de rest van het strijkkwartet gebleven zou kunnen zijn…. Ze zijn ook enorm boeiend om te spelen en zo eindeloos rijk en interessant dat de aantrekkingskracht op de luisteraar gegarandeerd is. Mozart’s verwijzing naar andere genres is altijd fascinerend. In dit geval is de schrijfwijze dramatisch, zelfs opera-achtig (de viool in de rol van sopraandiva (!) en de altviool als de heldentenor?!). Men zou misschien zelfs kunnen zeggen dat deze duo's distillaties zijn van de kunst van de kamermuziek zoals in de kwartetten van Haydn, maar dan natuurlijker recreatief en minder zelfbewust. Voor een violist zijn ze ongeveer zo bloot als je maar kunt zijn; tot nu toe waren er maar heel weinig sonates of concerti geschreven voor altviool solo – en de begeleiding zou zelden zo schaars zijn geweest als een enkele viool. Het converserende en imitatieve karakter van de compositie laat vrijheid en karakterisering toe, en het was verfrissend en lonend om zo spontaan mogelijk te zijn tijdens de opnamesessies. Het was ook een leuke en afwisselende ervaring om twee van de Michael Haydn duo's op te nemen, die ons beiden voordien onbekend waren. Het karakter van deze stukken doet vaak denken aan Oostenrijkse folkmuziek en het lijkt echt alsof je de jodelende volkstaal in tijdige echo's van de bergen kunt horen weerkaatsen. De uitdagingen in deze werken zijn heel anders dan die van zijn vriend Wolfgang – de eisen die aan de violist worden gesteld zijn duidelijk omdat de teksten druk zijn, maar toch een ongedwongen vloeiendheid behoeven, terwijl de violist de taak heeft om voortdurend inventief te zijn met materiaal dat grotendeels begeleidend is (melodie en bas, in feite). Wie weet? Misschien hebben Wolfgang en Michael deze uitgeprobeerd tijdens Mozart’s bezoek aan Salzburg toen hij zijn vriend hielp een set van zes sonates te voltooien in 1783.Rachel & JaneDuos voor viool en altviool