DWDD kookt met Kranenborg smaakmakend, als altijd

Ik had de eer om voor Kosmos een review te mogen schrijven voor het DWDD kookboek.
In de oproep werd ik getriggerd door de zinsnede dat er makkelijkere varianten voor thuis van de exclusieve gerechten in stonden, die Robert Kranenborg in DWDD heeft laten zien.

Toen ik heb boek kreeg, had ik dus een verkeerde verwachting, want ik dacht dat naast een ingewikkeld recept er een simpelere versie bij zou staan, zoals ik ook in een kookboek, Een groot gebaar van Roger van Damme, had gezien.
Dat bleek niet het geval. Het zijn gerechten die vereenvoudigd zijn ten opzichte van hoe ze oorspronkelijk gemaakt werden.
Viel het boek dan direct tegen? Nee, dat niet. Matthijs van Nieuwkerk vat het boek in zijn voorwoord mooi samen: het is een geschiedenisboek en een kookboek in één.

Wat ik leuk vind aan de gerechten is dat van elk gerecht de historie wordt verteld en dat de collega chef-koks van Robert Kranenborg die geholpen hebben met de recepten worden uitgelicht.

De fotografie en styling van het boek vallen ook op. Een andere review op Bol.com noemde de donkere bladzijden deprimerend. Ik vind persoonlijk de gekleurde pagina's (want ze zijn niet alleen donker, maar ook rood en blauw of paars) met witte letters mooi vormgegeven.

Dan terug naar de recepten... Nu durf ik van mijzelf wel te zeggen dat ik een doorgewinterde (misschien zelfs wel doorgeslagen) hobbykok ben. Ik heb zelfs een bedrijfje ingeschreven om bij de groothandel bijzondere ingrediënten te kunnen kopen en heb ik bijvoorbeeld een waterbad (sous vide) wat bijvoorbeeld nodig is voor de canard a la presse. Maar ik zie mezelf niet direct een varkenspoot schoonmaken of een eend door een pers drukken, laat staan dat ik een eendenpers zou willen kopen gezien de prijs.

De wijze waarop de recepten zijn uitgewerkt is ook opvallend. Bij de meeste kookboeken die ik ken, staat bovenaan een lijstje met de ingrediënten en volgt erna de bereidingswijze.
In dit boek staan op de linkerbladzijde de ingrediënten, de hoeveelheid en eventueel bij wel component van het gerecht ze behoren. op de rechterbladzijde staat ter hoogte van de ingrediënten vervolgens de handeling die plaats moet vinden. Persoonlijk vind ik dit wel prettig en kom dit wel eens vaker in nieuwere kookboeken tegen.
De omschrijving van de handelingen is helder. Er wordt gestructureerd en in duidelijke termen aangegeven wat er moet gebeuren en indien nodig worden extra tips gegeven.

Voor de meeste gerechten geldt verder dat je niet alle ingrediënten bij de supermarkt zal vinden, maar bij de betere slager of poelier zou je een eind moeten komen, al zie ik mezelf niet direct om varkenspoten of een karkas vragen. Aan de andere kant wordt er bijvoorbeeld gewerkt met varkenswangen en zwezerik, iets wat ik zelf ook al een enkele keer heb bereid, maar waarvan ik een paar jaar geleden ook niet gedacht had dat ik ze snel zou klaarmaken.

Het zijn dus geen alledaagse recepten, wat ook niet echt vreemd is want het zijn tenslotte 'vergeten klassiekers'. Dat maakt het voor mij dat het geen kookboek is waarvan ik de recepten snel volledig zal uitproberen, maar persoonlijk wordt ik wel geïnspireerd om componenten van gerechten uit te proberen. Zo zal ik bijvoorbeeld wel willen proberen om een eendenborst filet in mijn waterbad te bereiden, zoals in het recept wordt omschreven, maar ga ik de bijbehorende saus uit de eendenpers dus niet maken. En het enige dessert dat in het boek staat (La dacquiose) ziet er zo lekker uit, dat die in mijn keuken zeker een keer uitgeprobeerd gaat worden.

Al met al is het dus een mooi boek geworden, waarin de gerechten die op tv zijn geweest nog een keer de revue passeren, met een mooie styling en mooie achtergrondverhalen erbij over de historie en de chefkoks die geholpen hebben. De recepten zijn wellicht iets te uitdagend voor de meeste lezers, al hebben de auteurs wel hun best gedaan om het zo duidelijk mogelijk te beschrijven. Maar dan blijft het toch een mooi geschiedenisboek!

Prachtig boek, heerlijke recepten. Robert Kranenborg heeft hier beslist zijn hart in gelegd. Ik geef toe de recepten zijn voor een hobbykok een uitdaging, maar hoe leuk om de uitdaging aan te gaan met de kookclub of als vergevorderde hobbykok en de gasten te imponeren met deze heerlijke gerechten. De ingredienten zijn ook lastig te verkrijgen maar dat maakt de uitdaging alleen maar groter. Kortom een must have voor de gevorderde hobbykok en daarom ook een superleuk kado.

Interessante recepten

Recepten zijn fraai en de moeite waard
Boek met de heel donkere bladzijden is een beetje depri.