For Bitter Or Worse

Ik (19 jaar) ben niet zo'n iemand die in een review zet "een grote fan te zijn" of dat ik " al haar cd's heb". Ik ben eigenlijk pas vanaf de cd Who's Your Momma goed naar de nummers gaan luisteren van Anouk (naderhand ook naar haar andere cd's).
Bij de meeste mensen valt het niet op hoe erg Anouk gegroeid is in al die jaren. Qua zang, emotioneel level, levenservaring, en de leeftijd offcourse. Zo zie je maar weer dat niet elke artiest kan blijven teren op dezelfde soort (genre) muziek. (vb: Madonna, Britney Spears, Bon Jovi en Guns N' Roses).
Je moet er maar net van houden. Dat is ook wat Anouk erover te zeggen heeft. Het is een album dat haar vooral raakt en het maakt haar minder uit wat anderen ervan vinden. Ze heeft ook al voor de release duidelijk gemaakt dat dit een heel ander soort album wordt dat je van haar kon verwachten. Je kunt dus van dit album houden of je kunt het haten...
Het album heeft meer blues en soul dan haar andere albums, en dat is naar mijn mening een positief punt. Het laat zien dat ze een veelzijdige artiest is en het durft een andere weg in te slaan. De teksten zijn puur en komen recht uit haar hart. De mindere nummers zijn naar mijn mening Woman, Lay It Down en Lovedrunk. De betere nummers zijn For Bitter or Worse (is verre weg de beste), My Shoes, Today en Three Days in a Row.

Voor de mensen die dit album al als "het slechtste album van Anouk" bestempelen kan ik mededelen dat ze het volgende album beter niet (meteen na de release) kunnen aanschaffen, want de nummers (ze zijn namelijk al geschreven) worden volgens Anouk nog "kaler" dan de nummers op dit album.

Eerlijk is eerlijk, in het begin moest ik echt even wennen aan haar nieuwe geluid. In het verleden was ik altijd een groot fan van haar keiharde rock-nummers, zoals Nobody's Wife, R U kiddin' me, Good God en Girl. Dat, afgewisseld met haar waanzinnige ballads, maakte haar wat mij betreft de beste zangeres van Nederland. Haar diversiteit, haar geluid, haar bereik... er is er maar één die dat kan.
Toen dit album uit kwam, was ik in eerste instantie een beetje teleurgesteld. Er zaten een stuk minder uithalen in, het rock-gehalte was er niet meer... het leek allemaal wat minder te zijn. Maar nu ik het album al een behoorlijke tijd heb en vaker geluisterd heb, begin ik het steeds meer te waarderen. De soul die door deze nummers naar voren komt, maakt Anouk tot een nog grotere zangeres dan ze al was, en bij ieder nummer vóel je wat ze wil zeggen. Dit album is één van de weinige albums die ik nog regelmatig draai terwijl ik hem vanaf dag één in huis heb. Haar eerdere albums was ik vaak na 2 of 3 maanden toch wel zat, omdat ik het dan wel gehoord had en het eigenlijk steeds meer van hetzelfde was.
For Bitter Or Worse is naar mijn mening haar beste album tot nu toe en ik hoop dat ze in de toekomst nog meer gaat experimenteren met dit geluid.

sta je in ahoy te luisteren, naar een cd of is het live?
het laatste blijkt het geval. een wereldstem van een wereldwijf met een klassetrio zanger(-essen)s erbij en topmuzikanten.

2 uurtjes heerlijk meezingen bij moeder anouk. en maar zwaaien naar de kleine postmannetjes

Na deze CD minstens een tiental keer gedraaid te hebben weet ik nog steeds niet wat ik ervan moet vinden. Het is geen muziek die je op de achtergrond aan kunt zetten terwijl je iets anders aan het doen bent, dit is muziek om naar te luisteren. Dat is de muziek van Anouk altijd geweest. Wat anders is, is dat er (naar mijn mening) te weinig tijd is gestopt in het productieproces. Veel nummers zijn met voorspelbare ritmes gebracht of zijn eentonig, en hoewel de zang en de meeste lyrics echt wel goed zijn, stoort dat.
Ik zeg de meeste lyrics omdat de nummers op deze CD sterk verschillen. Het merendeel heeft vooral veel betekenis voor Anouk zelf, maar er zijn ook songs die ontzettend commercieel klinken. En het is niet slecht om te denken aan verkoopcijfers en radio-speelbaarheid, maar om emotie en commercie zo met elkaar te combineren op één album vind ik niet de juiste manier.
Er zitten weldegelijk goede nummers tussen; My Shoes en 8 Years zijn erg mooi en vooral titelsong For Bitter or Worse steekt er met kop en schouders bovenuit. Toch haalt het niet het niveau van haar vorige albums. Anouk is goed, daar is geen twijfel over mogelijk, op dit album laat ze dat alleen niet goed genoeg zien.

Sinds twee weken heb ik deze CD, niet echt fanaat van Anouk, maar als ik naar haar luister, met name als ik lekker in mijn eentje in auto zit, vind ik haar briljant, prachtig. Anouk,,, je bent voor mij een topper, veel liefs Parviz

Er staan hier vele reviews al beschreven, maar ze kloppen ook allemaal!!
Echt waanzinnig, wat een "woman".
Luisteren wordt genieten.

Hiermee onderscheidt ze zich van andere artiesten. Een heerlijk album met een wat oudere sound. Haar stem groeit met de jaren steeds naar een hoger niveau. Three days in a Row is nu al een klassieker. Woman een heerlijk vrolijk feestnummer. Lovedrunk is een heerlijk stampnummer. De albumtitelnummer een tranentrekker. Laat je heerlijk meeslepen door Anouk haar stem. Weer levert ze een bijzonder uniek album af. Mensen die dit niet kunnen waarderen staan stil in de tijd en groeien niet mee.

Je kunt op deze cd op sommige nummers goed horen wat ze heeft doorgemaakt, de scheiding is duidelijk aanwezig in de teksten, maar dat maakt het alleen maar mooier. Het is muziek met emotie en dat is, naar mijn mening, de mooiste. De titelsong is prachtig en Lovedrunk is lekkere rock&roll. Een aanrader!

Wauw, ik wist dat Anouk goed was maar dit is echt top! Wat een emotie en super teksten.

Album vormt een goede weergave van de veelzijdigheid van Anouk. Door de jaren heen is ze alleen maar gegroeid. Een echte aanrader.