Forever 27 The infamous club of 27

Na het lezen van het voorwoord door Barry Hay (Golden Earring) ging ik me ook afvragen wat de leeftijd van 27 jaar meer te betekenen heeft dan alleen een getal. Ik was al snel verdiept in dit boek.
Het uitvoerig onderzoek van een Australische professor naar de dood van meer dan 12.000 muzikanten uit verschillende genres is indrukwekkend.
'Naast de uitkomst dat de meeste muzikanten op hun 56e zijn overleden, kwam uit het onderzoek naar voren dat bij vergelijking met de gemiddelde bevolking in Amerika muzikanten tot 25 jaar korter leven, de kans op een onopzettelijke dood vijf tot tien keer groter is, de kans op zelfmoord twee tot zeven keer groter is en de kans op moord zelfs tot acht keer groter is.'

'Maar ondanks deze conclusies blijft de mythe van de Club van 27 nog steeds bestaan.'

In dit kleurrijke boek wordt je meegenomen op een interessante reis door de muziekindustrie. Deze keer door Godfried Nevels helemaal vanuit een andere kant belicht; de vaak onbekende kant van de uitvoerend artiest.

Het hoofdstuk 27 Famous Last Words is indrukwekkend; soms woorden uit een songtekst, een andere keer een stukje uit een eerder interview met de inmiddels overleden artiest.
Behalve het voorwoord dat hij schreef heeft Barry Hay ook door middel van een interview aan dit mooie boek meegewerkt.

Uit de muziekindustrie hebben, behalve Barry Hay de volgende personen ook bijgedragen aan Forever 27 door een interview met de overledene of een interview met iemand die om wat voor reden dan ook hen heel na stond; een familielid, een muziekfotograaf, een producer of een journalist:
John Hammond, Andrew Loog Oldham, Gered Mankowitz, Leon Hendrix, Zoot Money, Country Joe McDonald, Dana Fucks, Marc Benno, Danny Goldberg, Eric Erlandson en Stefan Skarbek.

De prachtige foto's zijn een krachtige aanvulling op de tekst.

Forever 27 - The Infamous Club of 27 is een prachtig boek voor op de koffietafel; steeds wanneer je er in leest of er zelfs maar in bladert, gaan je gedachten ook weer naar naar de muziek van de hoofdpersonen van dit boek en komt heel dichtbij.
Dat is wat met mij gebeurde.
Ik heb Forever 27 graag gelezen.

For ever young....

Wie wil dat nou niet? Altijd jong zijn? Maar toch niet als je voor je 30e jaar al in het graf ligt, toch?

Een prachtig boek van auteur Godfried Nevels over jonggestorven popidolen. Voorop de kaft prijken de portretten van Brian Jones, Jimi Hendrix, Janis Joplin, Jim Morrison, Kurt Cobain en Amy Winehouse. Iconen van de populaire muziek - en nu ik dit schrijf voel ik me echt een oud suffie, wier dood ontzettend tot de verbeelding sprak, juist omdat ze zo populair waren en nog zo ontzettend jong: 27!
Dit boek is geen encyclopedie, dus volledigheid streeft dit boek niet na.
Barry Hay begint met een voorwoord; hij is inmiddels 70 is en hoort niet tot de groep van dode 27-ers, maar Paul McCartney en Mick Jagger leven per slot van rekening ook nog.

Het is opmerkelijk hoeveel muzikanten op hun 27e overlijden, maar er zijn eigenlijk net zo veel die dat doen voor en na hun 27e. Hier is ’27’ een symbolisch getal voor VEEL TE JONG.

Het eerste ‘lemma’ - geen echt lemma dus - gaat over Robert Johnson, een vreemde eend in deze contekst van jonge popartiesten, omdat hij leefde aan het begin van de eeuw en in de jaren stierf en de toen populaire muziek de blues was en er weinig platen waren en radiostations; de verspreiding van de muziek ging veel langzamer. Maar ook hier spelen drugs en drank en vooral het mysterieuze omtrent zijn dood een belangrijke rol. Daar draait het bij allemaal om: drank, drugs, verslaving, creativiteit, raadselen omtrent hun dood. In het geval van Kurt Cobain en Robert Johnson kan er sprake zijn van moord. Ik herinner me inderdaad de commotie rond de vermeende zelfmoord van Cobain; ik zag toentertijd een documentaire over hem en zijn vrouw Courtney Love, mogelijk degene die met zijn dood van doen had.

Wat ook opvalt is dat velen aan het afkicken waren en of afgekickt waren en toen toch weer een dosis heroïne of drank of pillen namen en dat niet konden verdragen. Vaak is het heroïne, de drug van de muzikanten. Ik heb dat van dichtbij meegemaakt; een jongen die ik kende en die afgekickt was van de ecstacy (mdma) en speed (amfetamine) en toen het nog een keertje nam, te veel.
Clean zijn en dan niet meer tegen de hoeveelheid kunnen die zij gewend waren. Hoe verdrietig is dat? In die zin is afkicken gevaarlijk.

Het leven van een popartiest is heel moeilijk, dat wist ik natuurlijk al, dat weten we allemaal. Eerst moet je sappelen en je een rotje werken en hopen dat het wat wordt met je muziek. Dan ben je er en moet je dealen met de druk van de beroemdheid, het on-the-road-zijn, weg van huis en geliefden, presteren, je stage fright alsmaar overwinnen, nieuwe muziek maken, omgaan met fans en groupies, met je manager en hem vertrouwen, omgaan met je medemuzikanten en onenigheid over de te volgen muzikale route, omgaan met de roem die zo plotseling kwam en waar je niet in hebt kunnen groeien; een artistiek writer’s block. Veel creatieve mensen zijn psychisch ook erg kwetsbaar, lijden aan depressie, ocd, bipolariteit. Eigenlijk is het een wonder dat zo velen het nog wel overleven. Het is living on the edge.

Ik las dat Jimi Hendrix plannen zou hebben samen met Miles Davis muziek te gaan maken: dat is eeuwig zonde. Twee van mijn favoriete muzikanten.

Dit boek roept een dubbel gevoel bij me op; heerlijk is het te lezen over die artiesten, en hun muziek weer op te zoeken en te luisteren - ik heb geen abo op spotify, maar heb zelf een aardige verzameling en dan is er nog altijd you tube. Van Robert Johnson is weinig materiaal over, maar wel zijn een paar van zijn liedjes heel bekend geworden. En blues was bijna mijn ‘first love’ en ‘first love never dies’. Men zegt dat Johnson gitaar speelde alsof het er twee waren. Hij had een zevende snaar toegevoegd; hij was ongelooflijk vingervlug. Er waren ook muzikanten die op een twaalf-snarige gitaar speelden, zoals blueslegende Leadbelly - ook een van lang geleden, niet oud geworden maar wel ouder dan 27.

Geweldig boek om meer te weten te komen over deze mythische club. Leest lekker weg ook!

Goede kwaliteit maar levering duurde te lang. .

Interessant boek met veel achtergrondinformatie!
Vooral als je interesse hebt in muziek en de artiesten en hun leven.

Echt een boek voor op de koffietafel! Ziet er mooi uit, is goed leesbaar. Geschikt om door te bladeren, maar ook om kort of lang in te lezen.

Bij het zien van de schitterende cover van Forever 27 van Godfried Nevels krijg je al een idee waar het boek over zal gaan. De 'oudere' lezers zullen de artiesten vast herkennen. De titel zegt helaas genoeg. Helaas in de zin van dat de artiesten die in dit boek besproken worden niet ouder hebben mogen worden dan 27 jaar. Het boek is schitterend vormgegeven door de gebruikte kleuren en de foto's.

Forever 27 van Godfried Nevels begint met een mooi voorwoord van Barry Hay en later in dit boek is er ook nog een interview met hem over Janis Joplin, Jimi Hendrix, Jim Morrison en worden er een paar mythes, zoals bijvoorbeeld over een optreden van The Golden Earring waar Janis Joplin bij aanwezig was, de wereld uit geholpen.

In dit boek worden het overlijden van tien bekende artiesten zoals bijvoorbeeld Kurt Cobain en minder bekende artiesten zoals bijvoorbeeld Kristen Pfaff belicht. Hoe hun korte leven was, wie de eerste grote muzikant was die op 27 jarige leeftijd overleed, wie ze bewonderden, hoe sommige artiesten elkaar bij leven kruisten, wat ze, buiten hun leeftijd dat ze kwamen te overlijden, nog meer gemeen hadden, hoe hun muzikale leven was, hoe ze overleden, wat hun laatste woorden waren en wat voor impact hun overlijden had. Het zijn vaak aangrijpende, trieste verhalen waarbij je achteraf alsnog te doen hebt met de artiesten.

Sommige artiesten zijn overleden door een stom ongeluk, terwijl anderen zelf een einde eraan maakten, weer anderen overleden aan een overdosis en bij weer anderen is het maar de vraag of de officiële doodsoorzaak wel klopt, dat het niet anders is gegaan dan men beweerd. Er wordt daar dieper op ingegaan. Voor sommige artiesten die overleden zijn op 27 jarige leeftijd is dat duidelijk, terwijl bij anderen de doodsoorzaak voor altijd een mythe of een vraag zal blijven. Ondertussen zijn er de wildste verhalen de wereld in gebracht zoals bijvoorbeeld over een witte BIC-aansteker en de overleden artiesten en die al gauw de wereld uit is geholpen.

Ook wordt er dieper ingegaan hoe het komt dat deze artiesten op 27 jarige leeftijd zijn overleden. Is het toeval of zit er meer achter? Daarnaast kom je meer te weten over de betekenissen van het getal 27, waar die voor staat zoals bijvoorbeeld in de westerse astrologie en wordt er stil gestaan bij een paar artiesten die op 26- en 28 jarige leeftijd zijn overleden. De interviews met mensen die de overleden artiesten hebben gekend, zoals bijvoorbeeld de broer van Jimi Hendrix en een vriend van Amy Winehouse maken het boek compleet.

Het is een boek die iedere muziekliefhebber in zijn kast zou moeten hebben. Voor de fans van de genoemde artiesten is het een terugblik in de tijd met mooie en minder mooie momenten.

Kortom; Forever 27 van Godfried Nevels is een boeiend boek over tien artiesten die al dan niet op dubieuze manieren zijn overleden op 27 jarige leeftijd. Je krijgt een goed beeld over hoe hun leven was, wat voor impact hun overlijden had en wat voor invloed ze hebben op andere artiesten.

De ondertitel "The infamous club of 27" geeft al aan dat het boek gaat over de groep legendarische poplegendes die, veelal mede door hun levenswijze, niet ouder geworden zijn dan 27 jaar. Hoewel het boek nog kort andere musici belicht die ons met 26 of 28 ontvallen zijn en de club van 27 groter is dan de in het boek genoemde musici (de lijst is zeker dubbel zo groot), wordt er vooral ingezoomd op de destructieve levens van 10 grote, iconische beroemdheden en mede door de vroege dood, mythische helden van de popmuziek zoals Jimi Hendrix, Kurt Cobain, Amy Winehouse, Brian Jones, Robert Johnson, Jim Morrison en Janis Joplin.

De bondige verhalen over hun korte maar turbulente leven en vooral hun muzikale geschiedenis vormen de basis van dit boek, net als natuurlijk de achtergronden van hun dood.
Journalist, schrijver en muziekrecensent Godfried Nevels heeft hier een boeiend en vooral afwisselend boek gemaakt, want naast deze feitelijke korte biografieën zijn er ook interessante interviews over deze artiesten met mensen die hen op de een of andere manier "gekend" hebben.
Samen met mooi fotomateriaal, wat weetjes en overzichten verpakt in intermezzo's, maakt hij van dit boekwerk een compleet dossier voor elke muziekliefhebber die naast de muziek ook houdt van achtergronden en (auto)biografische aspecten van musici.
Zo'n liefhebber mag dit boek in de collectie zeker niet missen.

Mooi boek en goeie informatie...

Een musthave voor de muziek liefhebber !!