Goede dagen

Het verhaal volgens de achterflap:
Wat blijft er over van een huwelijk als dat alleen nog bij elkaar wordt gehouden door de nietjes uit het trouwboekje?

Arthur Meijerink laat zich overhalen nog één keer met zijn dementerende echtgenote Dieneke op vakantie te gaan. Wat een ontspannen week in een prachtige omgeving had moeten worden, draait uit op een groot drama, waarvan zij beiden voorgoed veranderd terugkeren.
We maken kennis met Arthur Meijerink en zijn demente vrouw, Dieneke. Arthur verzorgt zijn vrouw al jaren, zoals dat hoort als je met elkaar getrouwd bent, maar hij vind het een zware last. Hij hoopt elke keer dat zij er op een dag niet meer is. Dit klinkt natuurlijk hard maar dat is de realiteit, aangezien ze overal bij geholpen moet worden. Hij neemt in gedachten elke keer al afscheid. Op aanraden van hun dochter gaat hij toch nog één keer met Dieneke op vakantie naar Mechelen. Zijn dochter denkt dat haar vader alle touwtjes in handen heeft en het voor beide goed zal zijn om er even tussen uit te zijn, maar Arthur heeft hier zijn twijfels over. De vakantie zal hem voor altijd bij blijven.
Je kan je goed inleven in Arthur, die aan zijn vrouw goede en slechte herinneringen heeft en het met lede ogen moet aanzien hoe ze wegkwijnt. Hij lijkt een onsympathieke man, maar later in het verhaal kom je erachter wat de reden hiervan is.
Het verhaal is mooi en ontroerend, het gaat over het begin van zijn huwelijk met Dieneke en de vakantie in Mechelen, het zit vol met emoties en flashbacks naar goede tijden. Het eind zag ik niet aankomen, erg ontroerend.
De schrijfster is er in geslaagd een indringend, ontroerend en emotioneel verhaal over dementie te schrijven,
4 sterren.

Mensen die dementerende personen in de omgeving hebben, moet dit boek vooral lezen voor de herkenbaarheid en nieuwe inzichten. Mensen die geen dementerende personen in hun omgeving hebben, moeten het boek lezen vanwege de ingetogen stijl, die zonder een woord te veel heel treffende beelden schetst, en vanwege de universele thematiek over oordelen voor je het hele verhaal kent.

Kortom, een aanrader voor iedereen die van goed geschreven verhalen houdt, en daar graag over nadenkt. Het is geen boek voor tussendoor op vakantie!

Het is een tijdje geleden dat ik dit boek gelezen heb. Het boek bleef steeds in mijn gedachten vandaar dat ik er graag iets over kwijt wil.
Een echtpaar waarvan de vrouw dementerende is gaan een week op een groepsvakantie in Nederland. De groep bestaat uit echtparen waar van een partner dementerende is. Ze maken wat uitstapjes. Er ontstaan bijzondere contacten tijdens de vakantie.
Arthur, de hoofdpersoon, krijgt te maken met elke dag een beetje afscheid nemen van z’n eigen vrouw Dieneke.
Wat ik heel knap vind in dit boek is hoe de schrijver de reacties van de omgeving, de bewegingen en gezichtsuitdrukkingen van de dementeren, hoe de verzorging reageert maar ook de gedachten van de hoofdpersoon beschrijft. Zo echt!! (Echt zoals ik in mijn werk ook meegemaakt heb.)
Het verhaal kan waargebeurd zijn en er zitten ook plotselinge spannende momenten in!!