Heavy Metal Hippies

Laten we eerst het meest opvallende behandelen: wat heeft dit album toch een geweldige titel. Dat gezegd hebbende, is dit wel waar Loudness de weg kwijt begon te raken. De jaren negentig waren inmiddels aangebroken en traditionele heavy metal had het gevecht van grunge, groove en (in Japan) visual kei verloren. Gitarist en bandleider Akira Takasaki omarmde de groove en als gevolg verveelt 'Heavy Metal Hippies' redelijk snel, omdat het gros van de nummers hetzelfde gematigde tempo heeft. Dat betekent niet dat het geen goed album is; openingstrack 'Howling Rain' is sfeervol en staat bol van Takasaki's gitaarhoogstandjes, 'Paralyzed' doet wat meer aan traditionele Loudness denken en het funky 'House Of Freaks' is een fris experiment. Het gros van de nummers lijkt alleen te veel op elkaar. En dat is jammer; Masaki Yamada is een betere zanger dan Minoru Niihara, maar op het briljante titelloze album van de Japanners na krijgt hij het mindere materiaal. Toch is 'Heavy Metal Hippies' aan te raden aan liefhebbers van bands als Black Sabbath en Down.