Italie voorgoed portretten van blijvers

Een vlot geschreven boek. De geïnterviewde mensen hebben allen gemeen dat ze hun droom verwezenlijkten in Italië. Soms met gezin, soms alleen. Vooral de verhalen van de mensen met een gezin, zoals het Haagse gezin, boeien me omdat iedereen binnen het gezin het op een bepaalde manier ervaart. je kunt je keus, om wel of niet te gaan, als ouder niet laten afhangen van 1 kind dat eventueel niet mee wilt.
Het gevoel wel of niet Hollands/ Italiaans te zijn wordt mooi omschreven.
Een radijskweker en hoe het zijn gezin vergaat. Een vrouw alleen in Rome die taalles geeft en haar bevindingen ook de invloed van de kerk komt aan bod. Een vrouw met een agriturismo en hoe zij haar handen uit de mouwen steekt en hulp krijgt van de lokale bevolking die ze vertrouwt.
Maar het leukste is om te lezen hoe men met de italiaanse bevolking omgaat; werknemers die soms niet te vertrouwen zijn. De rol van de maffia die toch ook altijd weer om de hoek komt kijken en het verlies van alle 'zekerheden' die we in Nederland wel (...?...) hebben.
Ook dat wordt steeds een instabielere zaak. Een inspirerend boek... Andiamo a Italia...

Renate van der Bas (1963) schreef eerder reeds 'Frankrijk voorgoed' en in 2011 verscheen 'Italië voorgoed', waarin zij in zes portretten het leven schetst van een aantal Nederlanders die voor het land van de georganiseerde chaos hebben gekozen. Het betreft een gezin, maar vooral ook 'losse individuen', zoals Van der Bas concludeert. Mannen en vrouwen die zich - al dat niet met kinderen - veelal zonder partner staande houden in 'la bella Italia'... toeval...? Van der Bas denkt van niet.
Het boek bevat zes verhalen van Nederlanders die reeds geruime tijd wonen en werken in Italië... inmiddels lang genoeg om niet alleen te mogen genieten, maar ook te mogen schelden op een land waar de zo verguisde Nederlandse zekerheden ineens heel aantrekkelijk blijken. Een land waarin weinig zekerheden gelden... en zelfs dat is niet geheel zeker. Een land waarin je als ondernemer/zelfstandige (vele geportretteerden zijn van dit kaliber) moet zien te overleven tussen maffiose concurrenten. Italië blijkt geen land waar men zich makkelijk kan vestigen, alhoewel het kàn helpen flexibel (lees 'alleengaand') te zijn. Toch lijkt het niet alleen niet-Italianen zo te vergaan... Italië weet ook haar eigen burgers gek te krijgen! Zonder uitzondering komt toch maar weer uit elk verhaal naar voren: 'het sociale vangnet in Nederland is geweldig' alsook 'pas op voor die Italiaanse overzelfverzekerde mannen!'.
Toch is het zeker niet allemaal kommer en kwel: Italianen leven langer, genieten van lekker & gezond eten, zonneschijn en van vele mooie dingen om zich heen. Het biedt een rijk en gezond klimaat, liefde voor alles en prachtige landschappen. Het boek leest aangenaam en vlot, en is geïllustreerd met zwart-witfoto's. Fijne leeskost, voor potentiële emigratie-kandidaten, maar zeker ook voor een breder publiek.

Voor mij een zogenaamd heerlijk vakantieboek. Een beetje , ik vertrek, maar dan in boekvorm.
En zeker leuk voor de Italie-liefhebber of als je plannen hebt om erheen te emigreren.

Dit boek is echr een niemendalletje, weinig informatie. Geeft de indruk snel in elkaar geflanst te zijn