Joe Speedboot roman

Aan een bloemlezing van dit boek waag ik mij niet. Daar zijn andere mensen vele malen beter in. Inhoudelijk zal ik ook niets verklappen omdat dit verwachtingen schept en je als lezer al op een bepaalde manier gekleurd met lezen start. Mijn advies is er gewoon "blind " instappen en laat de hoofdpersoon jou maar meenemen in zijn beperkte maar o zo geweldige wereld van humor, spitsvondige gedachten en dialogen.
Als steun is het misschien handig te melden dat ik beslist geen boeken verslinder ben, dit boek heb ik echter met huid en haar verslonden. Ondanks een enkele negatieve recentie is dit een "must have". Die hard liefhebbers van Louis Couperus kunnen dit boek overslaan, daar leest dit boek te makkelijk voor weg. Het zal wel de stijl zijn van Tommy, die volgens mijn mening literair kan zijn zonder saai te worden.

Geschreven bij Joe Speedboot

Dit is een van de betere boeken die ik ooit heb gelezen.
De hoofdpersoon is gehandicapt en hierdoor observeert hij zijn omgeving als de beste, het wordt leuk verteld met hier en daar de nodige humor en zelfspot.
Ik ga niet teveel verklappen, maar dit boek is er een die zeker in je boekenkast moet staan.

Geschreven bij Joe Speedboot

Joe Speedboot van Tommy Wieringa blijft je bij!!
Wat een schrijftalent, hij weet de sfeer heel mooi te pakken, de poëzie spat ervan af, een schitterend boek, net zo mooi en apart als Caesarion maar dan anders.............

Geschreven bij Joe Speedboot

De ik-persoon van dit boek is bijzonder, een tiener die vrij schrijft over zijn emoties, zijn gevoelens en zijn leven in combinatie met zijn pasverworven handicap. Het is mooi dat dit onderwerp in een boek wordt aangeroerd en na de vele lovende recensies ben ik dan ook enthousiast aan het boek begonnen. Helaas was het niet wat ik ervan verwachtte. Ik kwam pas in de tweede helft van het boek echt in het verhaal, voor die tijd vond ik het voornamelijk saai en langdradig. Ik had gehoopt op een verhaal dat me zou pakken, dat me bij zou blijven en dat ik meermaals zou willen lezen, dit heb ik echter niet gevonden.
Ik moet wel zeggen dat het taalgebruik van Tommy Wieringa geweldig is, hij maakt mooie, complete zinnen met woorden die je -helaas- niet meer iedere dag hoort. Voor mij was het het eerste boek dat ik van Tommy Wieringa heb gelezen. Qua taalgebruik ben ik benieuwd naar zijn andere boeken, maar aangezien ik dit verhaal zo saai vond, zal het toch nog wel even duren voordat ik weer iets van hem lees.

genoten van dit boek, heel goed verhaal, spannend, vindingrijk gegeven, kan me heel goed inleven in de hoofdpersonen, heb het 2 x achter elkaar gelezen en lees het binnenkort weer, behoort bij mijn favoriete boeken.

Er zijn weinig boeken waar ik zo blij van wordt als deze... Waarbij ik het lezen ervan uitstel omdat ik niet wil dat het afgelopen is... Vaak verkoop ik mijn boeken weer, maar deze blijft in mijn boekenkast!

Ik snap niet dat er zoveel mensen zo lyrisch waren over dit boek. Ik kwam er niet doorheen. Het verhaal neemt je niet mee op een mooie reis, wat ik vind dat een boek zou moeten doen, maar laat je bikkelen om er doorheen te komen.

Geschreven bij Joe Speedboot

Het is een boek waar je van moet houden. Ik kwam er niet doorheen, maar van andere in het huis is het hun lievelingsboek.

Geschreven bij Joe Speedboot

Ik vond het best een aardig boek. Het leest heel gemakkelijk. Ik vind het wel een aanrader ondanks onderstaande puntjes:

Wat me wel erg tegenviel:
1. de voorkant van het boek heeft niets met de inhoud te maken. Ik heb ergens gelezen dat dat bewust gedaan wordt, om de lezer te verwonderen...
2. De figuur papa Afrika wordt wel heel gemakkelijk uit het boek geschreven. Je hoopt nog wat van hem te vernemen, maar het blijft onduidelijk, waarom hij is weggegaan en of Joe hem nog ontmoet heeft in Afrika.
De lezer (of ik tenminste!) blijft met een aantal vragen zitten, en dat frustreert.

Geschreven bij Joe Speedboot

Joe Speedboot vertelt een coming of age verhaal van Joe en Frans. Joe is nieuw in het dorp en heeft magie aan zijn broek hangen. Om die zwerm van magie om zich heen te behouden weet ook niemand zijn echte naam. Frans heeft vanwege een ongeluk de magie en het geluk niet echt aan zijn zijnde. Want hij zit als spastische tiener vol dromen, maar wel in een rolstoel. De magie van Joe steekt Frans aan en de twee worden vrienden, maar ook rivalen. Joe overtuigt Frans om armpje-drukker-kampioen te worden. Het brengt ze dichter bij elkaar, maar uiteraard komt er een meisje (De Hoer van de Eeuw) tussen de twee heren te staan.

Eigenlijk gaat dit boek niet echt over iets. Het verhaal kabbelt voort en komt op vlakken ongeloofwaardig over. Desondanks bleef ik doorlezen. Lyrisch, zoals de meeste recensies, ben ik niet, maar dat ik bleef lezen zegt wel wat. Frans neemt de lezer als schrijver mee in zijn (belevings)wereld en zijn gedachten. Wat maakte dat ik me betrokken voelde, geen onderdeel van het verhaal. Maar met prachtige beschrijvingen van ongeloofwaardige dingen hield Joe Speedboot me toch geboeid.