Just One Evil Act An Inspector Lynley Novel: 15

Na het vorige boek waarin Hadiyyah ontvoerd werd, kon ik echt niet wachten op het vervolg. Toen ik zag dat de Engelse versie er was, heb ik die gelijk gekocht ipv te wachten op de Nederlandse. Engels of Nederlands : Elizabeth George is één van die schrijfsters die er in slagen dat als je je boek opent, je in een andere, spannende wereld stapt. Dat is ook het geval met Just One Evil Act. Net als je denkt dat je weet wat er aan de hand is, stuurt ze je een hele andere richting uit. En inspecteur Lynley gaat de luchtige toer op. Een heerlijk spannend boek maar opgepast : eens je aan het lezen bent, vergeet je de wereld om je heen !

Geschreven bij Just One Evil Act EXPORT

Een heel spannend en interssant boek. Je kan het gewoon niet weg leggen en blijft er in lezen. Echt een aanrader voor mensen die van thrillers houden

Geschreven bij Just One Evil Act

Elizabeth George kan goed schrijven, enige bescheidenheid zou haar sieren. Het verhaal is her en der wat opgeklopt, het gebruik van het Italiaans irriteert enigermate. Het knappe van George is de illusie waarmee de lezer op het verkeerde spoor wordt gezet. De titel van het boek dekt de lading overigens niet echt, er zijn meerdere evil acts die voorafgaan aan het moordelement. Langzamerhand begint Lynley weer wat te normaliseren, heel erg gewoon zal hij nooit worden. Ik ben geen fan van deze "heer", er komen in dit boek gelukkig wel echtere mensen voorbij. Azhar is daar een goed voorbeeld van, de Italiaanse inspecteur Salvatore Lo Bianco en de chef(fin) Isabelle Ardery passen goed in het plaatje. Mitch Corsico, een persluis zonder weerga, krijgt een mooie introductie, hij gaat terugkomen net als de nieuwe liefde Dairdre in het leven van Lynley. Het teruggrijpen op het leven met Helen is begrijpelijk, ik erken dat ik niet echt rouwig ben om haar verscheiden. Net iets te irritant om geloofwaardig te zijn.
Al met al best wel weer een goed boek, ik begrijp de die-hards die dit geweldig vinden, ik kan de weerstand van de Lynley haters ook wel aanvoelen. Gelukkig is daar Havers met een instinctmatige drive voor rechtvaardigheid, wars van gekonkel en gekronkel. Wat een wijf! De oplossing van Ardery zag ik niet aankomen, een goede subplot.
Tot slot moet het mij van het hart dat het verhaal in de vertakkingen, de zijlijnen meer beklijft dan op de hoofdlijn. De plaats des (on)heils, Lucca, roept warme gevoelens op.

Voor de liefhebber een must, voor anderen buon divvertimento!

GJHB