Kaddisj voor een kut

De recensies die ik heb gelezen zijn tot nu toe wisselend, soms ronduit negatief. Ik denk niet dat dit terecht is. In zijn onovertroffen soepele en vaardige stijl neemt Verhulst je mee 'down memory lane'. Helaas zijn er geen mooie momenten om aan terug te denken. Het boek is vrij sober geschreven, juist daarom is hetgeen je leest zo schokkend. De provocerende titel kan ik plaatsen, maar heeft denk ik ook mensen op het verkeerde been gezet. Kaddisj voor een kut kun je niet aan de kant leggen (dat geldt voor alle boeken van deze schrijver), het is een bijzondere leeservaring, het grijpt je bij je keel. De beschreven gebeurtenissen blijven nagalmen in je hoofd. Is dit niet wat een geslaagd boek hoort te doen? Je tot nadenken stemmen. Je 'bij de kladden' grijpen. Je kijk op een bepaald onderwerp beïnvloeden. Lezen dit boek!

Een wederom geweldig, meeslepend verhaal van deze schrijver. Je moet doorlezen, dat gaat vanzelf. Zeer goed leesbaar, duidelijk geschreven, zonder omhaal. Dat de schrijver erg boos is op zijn moeder is duidelijk. Dat verklaart meteen ook de titel, die uitstekend bij dit boek past. Eenvoudig geschreven en toch met diepgang. Dit boek moet je echt lezen.

Geschreven bij Kaddisj voor een kut

Bij het lezen van dit werk bekroop me een gevoel dat ik ooit eerder bij Ward Ruyslinck had.
Eigenlijk wil je niet toegeven dat het tegenvalt. Je volhardt in je overtuiging dat het GOED is.
Zo ook bij deze kaddisj.
Verhulst kan schrijven, dat is wat je aan anderen aanbeveelt. Hij kan de taal naar zijn hand zetten.
Maar het wordt meer van hetzelfde, afrekenen met een miserabele jeugd.
Ik zou nu wel eens een "echte" roman willen lezen van zijn hand.
Het tweede deel is wel veel sterker dan het eerste stuk. Dat grijpt je wel naar de keel.

Verhulst schetst een nuchter en ontnuchterend verhaal. Hij kent de situatie van kinderen in tehuizen heel goed. "Kinderen die te veel zijn" meent hij. Ondanks de hardheid van de situatie, verwoordt hij dit alles met een zekere hilarische luchtigheid. Daarbij is zijn taal direct en beeldend, waardoor (ook) dit boek van zijn hand op mij een grote indruk maakte.

De titel van het boek schrikt af, maar daarom zou het niet minder gelezen moeten worden.

Geschreven bij Kaddisj voor een kut

Het pakte me niet

Zoals gewoonlijk een heel rauw vehaal en meesterlijk verwoord!

Kaddisj voor een kut an sich is een hedendaags Dr. Jekyll & Mr. Hyde en deze opzet past perfect bij het thema van deze roman: de interne tweestrijd van instellingskinderen.

Het verhaal over Gianna is het beste wat ik dit jaar heb gelezen en dan komt de mosterd na de maaltijd... Sarah en Stefaan. Prachtig gegeven voor een auteur als Verhulst, maar het contrast met het eerste deel kan bijna niet groter.

De combinatie van deze twee verhalen is het thema van Kaddisj. Deze vinding is briljant, maar blijft moeilijk te waarderen. Hierdoor geen 6 maar 4 sterren. Of doet Verhulst de werkelijkheid mooier voor dan hij werkelijk is, zoals de kinderen in het gezinsvervangend tehuis, een poging om de gunst van de lezer te verkrijgen?

Een novelle over Gianna zou alleen van Jeroen Brouwers geduchte tegenstand ondervinden in het komende awardseizoen. Door de combinatie van deze twee verhalen ben ik bang dat een shortlistvermelding toch echt het hoogst haalbare zal zijn, tenzij de jury deze Literatuur weet te duiden zoals bedoeld door de auteur.

Leuk boekje, vlot geschreven. Niet echt een literair verhaal, maar als entertainment wel aardig. .