Kenau roman

Geschreven bij Kenau

Een van de betere boeken van Tessa de Loo. Het deed me een beetje denken aan Rode sneeuw in december van Simone van der Vlugt, niet alleen wat het onderwerp betreft, maar ook qua schrijfstijl. Vroeger op school was ik bepaald niet dol op geschiedenis, nu lees ik heel graag historische romans. Vervlogen tijden komen zo tot leven en gebeurtenissen worden minder abstract. Deze harde en moeilijke tijd aan het begin van de 80-jarige oorlog wordt zeer boeiend en vlot beschreven en ik kon het boek gewoon niet aan de kant leggen. De film heb ik nog niet gezien, maar na het lezen van dit boek heb ik daar zeker belangstelling voor gekregen.

Geschreven bij Kenau

Kenau is een prachtig boek. Het is goed geschreven want je wordt meteen in het verhaal meegenomen. Het is een mooie blik in onze geschiedenis. Het boek is spannend met veel emotie en leest vlot. Binnen 2 dagen had ik het uit. Een echte aanrader!

Geschreven bij Kenau

Het verhaal over Kenau, de belegering van Haarlem, de honger, de gruwelijkheden, de listen en
het bedrog, komen in dit boek goed tot uiting. Kenau dwingt veel respect af.
Ik heb dit boek met heel veel plezier gelezen, mijn interesse is (weer) gewekt voor historische romans.

Geschreven bij Kenau

Het verhaal is bekend en de afloop ook, toch doet dat niets af aan de spanning in het boek. Terug in de eeuwen helemaal in vandaag met een lekkere mix tussen de krachtige vrouw van toen en nu.
Reden om vrij voor te nemen en in één ruk uit te lezen.
Een mooie de Loo.

Geschreven bij Kenau

Dit boek is erg saai. Ik heb me er doorheen geworsteld in de hoop dat het beter werd, maar helaas.

Ernstig voorspelbare acties.
Stukken die er niet toe doen, maar in de film waarschijnlijk mooie plaatjes opleveren.
Ik heb spijt dat ik dit boek gelezen heb, zonde van de tijd.

Geschreven bij Kenau

De titel en beschrijving deden me denken aan het boek Hasse Simonsdochter van Thea Beckman. Mijn favoriete boek qua jeugdliteratuur. Inhoudelijk miste ik die directe connectie, maar het heeft mijn voorliefde voor dit genre (historische roman) opnieuw doen opleven. Ik was steeds benieuwd hoe het verder zou gaan en heb er niet alleen zelf plezier aan gehad maar dit ook door kunnen geven aan anderen.

Zeker een aanrader!

Geschreven bij Kenau

Tessa de Loo (pseudoniem van de Nederlandse schrijfster Johanna Martina Duyvené de Wit, 1946) is net terug uit Portugal waar ze woont in een landelijk dorpje in de bergen. Na 20 jaar heeft ze daarnaast ook een Pied-a-Terre in Amsterdam, waar ze nu verblijft in verband met haar nieuwste boek Kenau dat zich afspeelt in de 16de eeuw, in 1572. ‘Een periode net tussen de Middeleeuwen en Renaissance in. Geen periode waar ik graag in had willen leven, nee…’

Hoe kwam je bij dit onderwerp?
Ik ben benaderd door Fu Works, de productiemaatschappij die begin 2014 de film over Kenau Simonsdochter Hasselaer zal uitbrengen. Zij vroegen mij of ik het boek wilde schrijven op basis van het scenario. Een idee dat uit Amerika is komen overwaaien: novelising. Ik heb zelf een paar keer het omgekeerde mogen meemaken met de verfilming van De Tweeling en Isabelle bijvoorbeeld. Ik heb het script mee naar huis genomen en nadat ik me meer en meer begon te verdiepen in Kenau, hoe enthousiaster ik werd. Ik dacht: “Daar kan ik een interessante roman van maken.”

Wat sprak je aan in Kenau als personage?
Ze is een sterke vrouw, die niet wacht op mannen om de problemen op te lossen, maar zelf het heft in handen neemt. Daarnaast ontdekte ik dat het een heel boeiend stukje van onze geschiedenis is, waarin zij leefde. Het is in die tijd geweest dat we een land werden. Er werd gevochten voor godsdienstvrijheid. Mede door het Beleg van Haarlem is dat allemaal gelukt.

Zou je zelf in die tijd willen hebben geleefd?
Absoluut niet nee. Al was het alleen al omdat ze in die tijd nog geen aardappels aten, maar pastinaken. Ik houd beslist niet van pastinaken. Het bestaan was hard. Kijk maar naar alle epidemieën en ziektes die rondwaarden en waar een derde van de bevolking door werd weggevaagd… je kon aan een eenvoudige infectie overlijden. Veel vrouwen stierven in het kraambed. We zijn nu zo verwend. Ik heb me verdiept in wat de mensen aten, wat ze droegen, hoe ze hun huizen verwarmden. Als je dat vanuit 2013 bekijkt, dan is dat allemaal afzien. Het was gewoon koud in de huizen als je niet dicht bij de kachel zat. De vrouwen droegen ook verschrikkelijk onflatteuze kleding in de tijd van Kenau, een strak wit kapje op het hoofd. En nog los van al die zaken was er de Tachtigjarige Oorlog die er toen woedde en waar het Beleg van Haarlem een onderdeel van uitmaakte. Mensen wisten weliswaar niet beter, maar vanuit het hier en nu bezien was het een zware tijd.

Hoe trad je toe tot de belevingswereld van Kenau, hoe vulde je de hiaten in die je niet in archieven terug kon vinden?
Ik ben met een historicus langs allerlei cruciale plekken in Haarlem gegaan, voor zover die nog bestaan, om een idee van de binnenstad te krijgen. Het huis van Kenau bezocht. Er is nog een scheepswerfje aan het Spaarne, maar je kunt heel goed zien waar de andere scheepswerven zijn geweest. Ik heb een aantal boeken over die tijd gelezen, zoals het boek van Els Kloek over Kenau. Verder heb ik heel veel gegoogeld. Er is ongelooflijk veel te vinden over de kleding die ze droegen in die tijd, over de eettradities. Wanneer ze met een vork begonnen te eten bijvoorbeeld, het waren de Italianen die dat uitvonden. Wij aten met de hand voor die tijd, met een stuk brood. In je verbeelding concentreer je je volledig op die tijd en gewoonten.

Ben je niet bang dat de film het boek zal ondersneeuwen, met zijn bombastische geluid en beelden?
Ach, het is een oude discussie: wat is nu beter, het boek of de film… Een boek heeft een andere kracht, een hele andere impact dan een film. Het zijn twee totaal verschillende media en ik heb jaren geleden al besloten om de vergelijking los te laten. Mensen zeggen nog weleens tegen me dat ze ‘mijn’ film hebben gezien. Maar De tweeling als film is niet van mij. Het boek is van mij.

Voor meer beleving & inspiratie, zie: www.bol.com/boekenredactie

Geschreven bij Kenau

Het gaat uiteraard over een heel bijzondere vrouw >> Kenau Hasselaer en de 80-jarige oorlog. Het boek is een roman geworden over deze Kenau, wat prettig lezen is. Het geeft dus aardig weer wat er in die tijd allemaal gebeurde in Haarlem e.o.. Een aanrader voor ieder die hierin geïnteresseerd is. Mooi boek dus!

Geschreven bij Kenau

Geweldig boek.

Geschreven bij Kenau

Alles wat ik stiekem had verwacht in Het huis aan de Gouden bocht kwam terug in Kenau, Kenau schaart zich wat mij betreft in hetzelfde rijtje als Opstand van Michelle Visser, Evenbeeld van het duo Hoogstraaten en zelfs Victus, de val van Barcelona van Albert Sánchez Piñol, al is deze laatste historische literatuur i.p.v. een historische roman.

Kenau wordt ijzersterk neergezet door Tessa de Loo, je voelt haar pijn, haar gemis en haar drang om te overleven. Je ruikt het buskruit, je voelt de stad op zijn grondvesten schudden, je voelt de vermoeidheid van Kenau en je voelt haar liefde voor haar kinderen, maar bovenal, je voelt haar kracht, waarmee zij poogt te overleven, keer op keer. Ik kende het verhaal uiteraard al, zoals ik ook al eerder over het poppenhuis van Het huis aan de Gouden bocht had gehoord, en ondanks dat het boek Kenau op een aantal punten afwijkt van het levensverhaal van Kenau was dit boek zoals ik het leven van Kenau Simonsdochter Hasselaer in gedachten voor mij zag. Ik heb genoten van dit boek en ik ga nu zeker de film Kenau kijken.