Leven na leven roman

Die blijft nog een flinke tijd hangen, absolute aanrader. Lees vooral niet teveel van de omslag, elk detail dat weg gegeven wordt is er een te veel.

Dit is wel een heel apart boek met een bijzondere schrijfstijl. Telkens opnieuw hetzelfde beschrijven maar dan vanuit een ander perspectief met andere ervaringen. Knap! Vooraan in het boek staat de inhoud. Als je deze voor het lezen bekijkt vraag je jezelf af hoe ze een boek kan volschrijven met telkens dezelfde data en hoofdstukken met dezelfde namen, bizar. Toch doet Kate Atkinson dit subliem.

Het hoofdpersonage Ursula Todd beleeft haar leven telkens opnieuw. Op een bepaald moment heeft ze dat zelf door. Als lezer denk je dan dan ze alles kan manipuleren en dat alles dan wel goed zal lopen maar dat doet ze niet. Een psychologische roman met de grote ‘wat als‘ vraag. Wat als je in je leven een tweede, derde, of oneindig veel kansen zou krijgen? Zou je het dan overdoen tot het perfect is? De herhaling is in dit boek sterk aanwezig. Zowel in gebeurtenissen als in zinswendingen. Alles herhaalt zich maar net iets anders. Een kringloop die niet perfect is. Zoals de kringen op een vijver die verstoord worden door een blaadje op het water en zo een andere koers opgaan. Een verhaal met een happy end? Moet dit?

Wat heel veel aan bod komt is de oorlog omdat het boek de twee wereldoorlogen omvat. Het gebeuren van de Tweede Wereldoorlog krijgt veel aandacht. Vanuit Groot-Brittannië en vanuit Duitsland gezien. Heel veel details in dit deel vind ik. Het heeft mij eigenlijk zelfs geschokt op bepaalde punten. Het leven van een familie in de tijd tussen 1910 en 1940 wordt heel mooi geschetst tot in de kleinste dingen.

Het is een zeer mooi plot. Het leven van Ursula lijkt soms zo perfect en dan denk je als lezer, ja zo mag het doorgaan en dan eindigt het. Of net het omgekeerde, je ziet als lezer dat het goed fout zit en dan blijft het lang duren. Terwijl je eigenlijk wil dat dit zou stoppen. De uiteindelijke drijfveer van Ursula, haar doel dat ze wil bereiken. Kate Atkinson speelt met de lezer op een grillige manier soms. Worden dingen beter door opnieuw te beginnen? Door het anders te doen? Dit boek heeft mij echt aan het denken gezet, teken dat het mij aangrijpt.

Leven na leven, een boek dat je dit leven zeker moet lezen.

Geschreven bij Leven na leven

Had heel even nodig om echt in het verhaal te komen. Daarna heb ik het bijna in één adem uitgelezen. Ik ben ook nieuwsgierig geworden naar andere boeken van Kate Atkinson.
Het boek is zodanig vertaald dat de Engelse humor heel goed bewaard is gebleven. Compliment hiervoor.

Aan het boek ‘leven na leven’ moest ik ontzettend wennen. Zowel aan de schrijfstijl als aan het onderwerp. Ursula Todd ‘leeft’ verschillende levens in hetzelfde tijdvak vanaf 1910. Soms wekte ze mijn sympathie door de keuzes die ze maakte, soms ook totaal niet. Het boek zet je wel aan het denken over bewuste, maar ook over onbewuste keuzes, die je maakt in je leven en wat de gevolgen hiervan kunnen zijn. Leven na leven is een zeer bijzonder boek, dat je zeker meer dan één keer moet lezen om te ervaren hoe hartverscheurend het is!

Het lijkt zo mooi om steeds weer opnieuw je leven te kunnen beginnen. Het verhaal speelt zich af in het begin van de 20e eeuw, voor een groot deel in de tweede wereldoorlog en nog een stukje in de zestiger jaren. Het beschrijft de jeugd en groei naar volwassenheid van Ursula.
Naarmate je verder in het boek komt, gebeuren dingen weer opnieuw, maar net op een andere manier. Het is intrigerend om te zien hoe een kleine wending in het verhaal grote gevolgen heeft voor de geschiedenis.

Geschreven bij Leven na leven

Dit boek is één grote verkenning van de vraag "Wat als...?". Wat als ik dit anders had gedaan? Wat als ik op reis iemand had ontmoet en was gebleven? Aan het begin van het boek lees je hoe een baby'tje sterft omdat de dokter te laat was, en vervolgens wordt beschreven hoe de dokter op tijd was en het baby'tje redde. Dat baby'tje is de hoofdpersoon, en in het boek komt ze steeds op keerpunten in haar leven terecht die kort of lang beïnvloeden wat er daarna gebeurt. Steeds als ze sterft (door veel verschillende oorzaken) begint ze opnieuw op het laatste keerpunt. Heel erg fascinerend. Ze leeft veel perioden in haar leven meerdere keren, waardoor ook (heel boeiend) zowel in Engeland als in het Duitsland onder Hitler. Dit zou zomaar een literair verantwoord maar wel erg lastig boek kunnen zijn, maar dat is het niet. Want ondertussen is het ontzettend goed en prettig geschreven, met zéér indringende beschrijvingen van bijvoorbeeld de bombardementen op Londen in WO II. Ik vond het een van de beste boeken die ik afgelopen jaar gelezen heb.

LEVEN NA LEVEN, door Kate Atkinson
Je leven overdoen, nóg eens hetzelfde leven, en nog eens, is dat aanlokkelijk? Opnieuw vallen en opstaan, liefhebben en haten. Worden wie je bent, als je ontdekt hebt wát je bent. Nee…
Misschien, als je de kans kreeg om het telkens weer opnieuw te proberen, tot je het tenslotte goed doet? Een doordenkertje. Na het lezen van het eerste hoofdstuk “Wees dapper”, november 1930, uit het boek “Leven na Leven” word je zonder dat je het door hebt één van de levens van de hoofdpersoon – een zij – ingetrokken. Wie en waar ze is en wat haar bezielt is nog onduidelijk. De situatie is zo verwarrend, dat het moeilijk is precies te weten wat er gaande is. Wel wordt duidelijk “dat Ursula de trekker overhaalde.” Een schot. “En de duisternis viel in.”
Vijfhonderd bladzijden verder wordt het hoofdstuk “Wees dapper” opnieuw geschreven. De omstandigheden zijn niet veranderd, maar nu begrijp je wat Ursula bezielt. Wel weer een schot. “En de duisternis viel in.”
Verspreid door het boek wordt in 11 hoofdstukken “Sneeuw”, 11 februari 1910, steeds opnieuw over Ursula’ s geboortedag geschreven, in ver uit elkaar liggende tijden, die verspringen vanaf 1910 tot na de twee wereldoorlogen.
In “Sneeuw” 1, 11 februari 1910, lezen we de fatale afloop van de geboorte. Dokter noch vroedvrouw kunnen door de hevige sneeuwbuien op tijd aanwezig zijn. “De duisternis viel in.”
In “Sneeuw” 2, 11 februari 1910, komt de dokter precies op tijd en in “Sneeuw” 8, 11 februari 1910, lees je haar naam: Ursula. In het hoofdstuk daarvóór wordt de wapenstilstand van W.O. I 1918 gevierd.
De beschrijving van zowel het familieleven van drie generaties als de wereldgebeurtenissen en vooral op welke manier die door Ursula beleefd worden, vormen een boeiend en levendig beschreven tijdsdocument, waarin echter de tijd met de regelmaat van de klok van slag is. “De tijd is uit het lood geslagen”, bedenkt Ursula. Soms lijkt het “of herinneringen uit hun schuilplaats komen” en “dat het verleden het heden insijpelt.”
Veel door elkaar heen lopende draden uit het verleden komen samen in het bijna 100 blz. tellende hoofdstuk “Een lange zware tijd”, waarin Ursula meewerkt als deeltijdvrijwilligster bij de hulpverlening na de zware nachtelijke bombardementen, waar Londen onder te lijden heeft in het begin van W.O. II. Hartverscheurende tonelen spelen zich af. Huizenblokken veranderen in puinhopen. Ursula valt en staat weer op.
Het boek blijft boeien door de wisselende omstandigheden en omzwervingen van Ursula, in welke tijd, op welke plaats en in welke hoedanigheid dan ook. Leven na leven.
De schrijfster weet de lezer in het verhaal onder te dompelen en deelgenoot te maken van de levens van Ursula, haar familieleden en de wereld om hen heen.
Een boek vol spanning, dat je niet gemakkelijk naast je neer legt. Wonderlijk en diepzinnig tegelijk.

Maty Romein

Geschreven bij Leven na leven

Het is een meeslepend boek. Sommige delen herhaling zich wel, maar dit neemt niet weg van het verhaal.

Geschreven bij Leven na leven

Schitterende roman

Geschreven bij Leven na leven

De lovende kritieken maakten me nieuwsgierig.
Ik begrijp weinig van al die mooie woorden.
Het is chaotisch geschreven en maakte weinig indruk.
Alleen het deel over de ellende tijdens de bombardementen op Londen vond ik mooi.
Geen aanrader.