Lief van je roman

Boek mogen ontvangen als winactie van Stichting Onbekende Helden. Het bleek een goed verhaal te zijn over het worden, zijn en blijven van militair. Waarom kiezen sommige jonge mensen voor dit beroep? Wat doet het met je om militair te zijn, in Nederland maar ook in verre landen? En als dat dan allemaal over is, blijf je je toch onderdeel voelen van.. Rêve, de hoofdpersoon, zit flink met zichzelf in de knoop na het overlijden van haar broertje. Ze weet zich geen raad met haar leven en zoekt een doel. Ze wordt militair, voelt zich opgenomen in de groep en heeft een duidelijk doel in haar leven. Als ze door een ongeval naar huis moet tijdens uitzending, voelt ze zich weer verloren. Ze lijkt niet meer te passen in haar oude leven. Door alles wat haar overkomen is, heeft ze geen vat meer op haar omgeving, krijgt ze PTSS, en raakt vervreemd van alles en iedereen om haar heen. Met alle gevolgen van dien...

Ik ben blij dat er steeds vaker over PTSS gesproken mag worden, dat de maatschappij het ook bij onze hulpverleners en militairen onderkent! Hoe meer duidelijkheid, hoe meer en beter deze mensen geholpen kunnen worden. Een boek over een maatschappelijk thema waar nog niet vaak in romanstijl over geschreven wordt. Dit maakt het bereikbaarder voor iedereen.

Vanwege persoonlijke redenen (mijn broer was een militair en is op twee missies geweest) heb ik mij aangemeld voor een leesclub van bol.com om dit boek te mogen lezen.

Toen mijn broer thuiskwam van zijn tweede missie, merkte ik dat hij veranderd was. Als persoon, als mens. Ik begreep toen niet veel van deze verandering. Ik was er niet bij toen hij meemaakte wat hij heeft meegemaakt en als thuisfront kun je dit naar mijn mening ook niet volledig begrijpen. Vele dingen die mijn broer mij vertelde zijn mij bijgebleven, hebben mij geraakt, heb ik onthouden, maar echt begrepen heb ik het nooit.

Roanne heeft een roman geschreven die weliswaar een fictief verhaal bevat, maar waarin zoveel verwevenheid zit met waargebeurde verhalen van militairen dat het boek je mee neemt in een vlucht die voor mij zo dichtbij mijn werkelijkheid kwam dat ik niets anders kon doen dan doorgaan met lezen.

Roanne neemt je in dit boek mee in het verhaal van Reve die na de dood van haar broertje als persoon veranderd en nadenkt over het leven en diens waardevolle betekenis. Zij meldt zich aan voor de opleiding van defensie en wordt uiteindelijk uitgezonden naar Syrië.
De gebeurtenissen en de gedachten van de hoofdpersoon zijn zo levendig beschreven dat je in het verhaal meegezogen wordt en Reve probeert vast te houden om niet meer los te willen laten. Je voelt de pijn, het verdriet, maar ook het geluk en het gevoel van verbondenheid en kameraadschap met haar broeders binnen haar eenheid. Daarnaast ook het onbegrip van het thuisfront met alle goede bedoelingen en de ervaringen die zij meeneemt naar huis en wat het dagelijks burgerleven met haar doet.

Dit boek is naar mijn mening een meesterwerk en heeft aan al mijn verwachtingen voldaan. Nee, niet alle militairen ervaren hetzelfde. Maar er is zeker een groep die dit wel ervaart. Traumatische- en angststoornissen komen vaker voor dan men denkt. En niet alleen begrijp ik mijn broer nu iets beter na het lezen van dit boek, ook ben ik van mening dat dit boek taboes rondom traumatische gebeurtenissen, ervaringen en angsten bespreekbaar maakt.
Daarnaast zijn er ook een hoop vragen. Vooral met betrekking tot een betere nazorg, niet alleen voor militairen maar ook voor het thuisfront. En de voorlichting van het thuisfront.

Wat een heftig verhaal met waargebeurde feiten. Zeker met ptss. Een zeer treffend boek die ik iedereen zeker aanraad.

Ongeveer een half uur nadat mijn broertje zijn eerste zoen kreeg, is hij onder de Van Marelbrug op het wateroppervlak te pletter geslagen." De eerste zin van dit boek, een die je meteen bij de keel grijpt, en je vervolgens niet meer loslaat. Dit boek is een rollercoaster van emoties, van iemand die probeert verder te gaan met zijn leven, maar hoe doe je dat? Waar ga je naartoe? Hoe kan je verder wanneer iedereen rondom je niet lijkt te beseffen hoe diep het zit.

Vanaf de eerste zin beloofd dit boek eigenlijk een goed verhaal te worden, en dat blijft het tot de laatste pagina. Het boek is opgedeeld in 3 hoofdstukken, wat het vlot lezen maakt. Heel veel verschillende hedendaagse thema's komen aan bod. Feesten, drugs, geweld, IS, vluchtelingen. Toch voelt het helemaal niet aan alsof het boek overladen is. Het boek leest vlot weg terwijl je mee gaat op de gedachtenstroom van het hoofdpersonage en haar zoektocht naar 'een oplossing' voor haar verdriet en haar schuldgevoel.

Ik mocht meedoen met de leesclub rond dit boek en bij inschrijving wist ik toen nog niet dat ik een vijfsterrenroman zou lezen. Betoverd, aan het boek gekluisterd las ik ademloos, een parel. Elke zin die Van Voorst schrijft is bijzonder mooi en treffend. De verhaallijn is niet zo gemakkelijk, maar Van Voorst maakt moeiteloos de keus van Reve beeldend en waar. Waarheidsgetrouw zou ‘Lief van je’ kunnen zijn, realistisch, waar gebeurd.

Van Voorst laat je in haar proza zien dat beelden kunnen worden beschreven. Dat alles wat er in dit boek gebeurd aan je voorbij trekt. Prachtig proza dat door iedereen gelezen moet worden. De Nederlandse literatuur heeft er een grote ster bij.
N.B.: Een bijzondere opmerking over de mooie cover en het opvallende prachtige grote lettertype is op zijn plaats.

Reve, de ik figuur in de roman Lief van je, neemt haar broertje Justin mee uit.
Haar ouders vonden dat lief van haar. Zelf twijfelt Reve daar aan. Dezelfde avond komt Justin om. Had Reve dit kunnen voorkomen?
Reve neemt beslissingen die grote gevolgen heeft.
Het begin van dit boek zorgt er voor dat de lezer getriggerd wordt wat er gebeurd is.
Door het hele boek heen wordt dit langzaamaan door Reve ontrafeld.
Roanne van Voorst weet Reve zodanig neer te zetten dat de lezer een goed beeld krijgt van haar karakter, haar schuldgevoelens, haar strijd. Een eenzaam, dapper gevecht die uiteindelijk op een verschrikkelijke manier eindigt. Je wordt meegetrokken in haar leven als militair.
Roanne heeft een roman geschreven waar duidelijk naar voren komt dat zij zich verdiept heeft in het militaire leven. Waargebeurde verhalen en fictie worden vermengd tot een verhaal wat diepe indruk achterlaat en tot nadenken stemt.
Na de laatste bladzijden gelezen te hebben, kon ik het niet nalaten om het begin van het boek nogmaals te lezen. En ja hoor, het kwartje viel. Een roman met een begin en eind wat op elkaar aansluit. Een cirkel sluit zich. Een knap in elkaar gezette roman, met een proloog en nawoord die het verdienen gelezen te worden.
Indrukwekkend boek.

Het boek begint met een intrigerende eerste zin:
Ongeveer een half uur nadat mijn broertje zijn eerste zoen kreeg, is hij onder de Van Marelbrug te pletter geslagen.
Deze zin trekt de lezer meteen het verhaal in.
Want wat is er dan gebeurd?
Om dat te weten te komen ga je verder met lezen totdat de hele geschiedenis duidelijk is geworden.

Hoofdpersonage is Reve, een meisje dat een beetje de weg kwijt lijkt te zijn, verdwaald in haar eigen leven.
O.a. omdat het niet goed gaat tijdens haar studie - ze verzuimt veel - en vanwege een gevoel van leegte dat ze ervaart - meldt ze zich aan voor een opleiding bij het leger.
Na het afronden van deze opleiding wordt ze voor een missie uitgezonden naar Syrië.
Tijdens die missie ziet en hoort ze veel, teveel eigenlijk, waardoor ze bij terugkomst in Nederland emotioneel vastloopt en psychische problemen krijgt.
Maar, zijn deze problemen alleen te wijten aan haar uitzending?

Lief van je - het boek heeft een titel die goed bij het verhaal past en die pas na lezing helemaal duidelijk wordt, is goed geschreven, mooie zinnen worden afgewisseld door veelzeggende beelden.
Het verhaal is opgedeeld in verschillende delen: het leven van Reve voor de uitzending , tijdens de uitzending en het laatste deel gaat over haar leven na terugkomst in Nederland.
Tijdens het lezen wordt duidelijk waar het mis gegaan is met het hoofdpersonage.
Wat vooral ook indruk maakt is de laatste zin van het boek, de berusting die eruit spreekt.
Lief van je is een aangrijpend verhaal met een actueel onderwerp, zeer de moeite van het lezen waard.

Lief van je is de tweede roman van Roanne van Voorst.
Het boek begint met een pakkende proloog.
Het hoofdpersonage Rêve staat terecht voor een misdaad die ze pleegde, doch als lezer weet je niet welk misdrijf haar ten laste wordt gelegd. Dat wordt pas op het einde van het boek duidelijk.
Zelf worstelt zij met de dood van haar broertje Justin. Zij acht zichzelf verantwoordelijk voor zijn dood.Zij waren samen op vermaakuitstap. Beiden hadden wat drugs genomen en zouden gaan feesten en dansen. Justin mocht evenwel de zaal niet binnen en Rêve besluit hem achter te laten.‘s Anderendaags wordt Justin dood teruggevonden in het water.
Dan verandert Rêve haar levensstijl. Van een opgewekt,vrolijk en leergierig meisje verandert ze in een compleet gedesorienteerde vrouw, vol met schuldgevoelens die haar leven niet meer op de rails kan krijgen. Liefst was ze dood.Ze kan de dood van haar broer maar niet verwerken. Haar ouders vinden troost in hun werk. Vader vertaalt poezië en moeder is vrijwilligster in het opvangcentrum voor asielzoekers.Rêve kan tegen niemand haar verhaal, verdriet en gevoelens kwijt.Zij stopt met studeren en dwaalt dag na dag rond in de stad.Haar ouders zijn hiervan niet op de hoogte.
Op een dag neemt zij het besluit en tekent een contract bij defensie. Na haar opleiding wordt zij uitgezonden naar Syrië. Daar strijdt zij tegen IS.Wanneer zij gewond geraakt wordt ze teruggestuurd naar Nederland en eindigt haar missie bij defensie. Haar legerbuddy Frank komt na haar teugkeer om het leven in Syrië. Daar voelt zij zich dan ook schuldig over.Het is duidelijk dat Rêve gebukt gaat onder de oorlogstrauma’s en lijdt aan het post traumatisch stresssyndroom.”Veilig” thuis kan zij niet echt aarden en heeft dwangneuroses en achtervolgingswaanzin.Het boek eindigt met een keiharde ontlading en actie van Rêve.
Lief van je is een mooi boek. Het is erg realistisch opgebouwd en het onderwerp is actueel.Het boek bestaat uit vijf delen, ten eerste de proloog, vervolgens het ongeval en de dood van Rêves broer Justin. Ten derde de opleiding in het leger en de misie in Syrië van Rêve. Ten vierde de terugkeer van Rêve naar Nederland en ten vijfde de epiloog.
De auteur geeft een duidelijk inzicht in de geest van Rêve - in uitbreiding van mensen gebukt onder PTSS - en hoe zij in de maatschappij worden opgevangen en eigenlijk vaak aan hun lot worden overgelaten.
Het boek is een boek over verlies, rouwen en pijn, maar ook over vriendschap, vertrouwen, steun en kameraadschap.
De auter heeft een mooie realistische schrijfstijl en speelt met taal.
Dit boek laat niemand onberoerd en is een aanrader.

Meer inlevingsvermogen voor mensen met PTSS

Een boek dat ik - ondanks de mooie cover - in eerste instantie niet opgepakt had omdat het over een wereld gaat die ver van me af staat: de militaire. Achteraf ben ik blij dat ik erop gewezen ben, want de waargebeurde verhalen van militairen zijn in een mooie romanvorm gegoten. Doordat de hoofdpersoon een meisje is dat het leger in gaat, beleef je het ook al weer anders: zachter.
Het boek bevat aan de ene kant prachtige zinnen die zijn opgeschreven zoals je zou kunnen denken, en aan de andere kant legertermen als base, briefs, hearts, minds en buddy zodat je ervaart hoe het eraan toegaat op een missie.
Het onderwerp past in de huidige tijd. Daarom zou het wat mij betreft verplichte kost mogen worden voor bovenbouwleerlingen van de middelbare school en aankomende studenten, want het laat zien wat er kan gebeuren in het dagelijks leven. Iedereen kent wel zo'n jongen of zo'n meisje of is het zelf.
Het boek is gedrukt in een voor mij gunstig lettertype: net iets dikker en daardoor duidelijker, een beetje dyslectisch-achtig, zodat het ook zonder leesbril is te lezen.
Roanne van Voorst verdient het om bekend te worden.