Live

De groep Colosseum, was voor mij de openbaring van mijn leven. Als rockende 'toetsenmens', voor de goede orde, zelf organist zijnde in die tijd, was voor mij het orgelspel van Dave Greenslade net als Keith Emerson van ELP (Emerson, Lake and Palmer) iets dat uit de hemel kwam gevallen of toch ergens van een plaats tevoorschijn kwam die voor mij het ‘organistenparadijs’ moest zijn. ‘Deep Purple’ had er zo eentje: denk maar aan “Child in Time”, de groep ‘Yes’ met Rick Wakeman… Allemaal geniale performers, zowel live als in de studio. Vandaag de dag worden er popscholen opgericht; scholen om popsongs te schrijven. Colosseum en de anderen hadden dit niet nodig. Stel je voor Led Zeppelin die net van de schoolbanken kwamen of Pink Floyd. Deze LP is tijdloos, meeslepend eindeloos, meesterlijk origineel en virtuoos. Dit soort muziek komt nooit meer terug omdat we de dag van vandaag in meligheid en commercie zijn vervallen en de progressieve muziek ten grave werd gedragen op het ogenblik dat de disco werd geboren. Gelukkig dat er een aanzienlijke groep muziekliefhebbers zich nadrukkelijk tegen de discorage keerde dat door hen als een leeghoofdig massaverschijnsel werd gezien. Deze aversie vond zijn weerslag in nummers als 'Dancin' Fool' van Frank Zappa (1979) of van Gruppo Sportivo's 'Disco Really Made It' (1979) en 'In De Disco' van Noodweer (1983). Helaas… anno 2012 leven we nog steeds in massale leeghoofdigheid…
Daarom verblijf ik al jodelend.. and “… pick this tape recorder out of my body..”(Lost Angeles), dank u Bol.com omdat u deze muzikale parels nog steeds aanbiedt.
‘Hab die Ehre.
Mash