Margie

Margie door Jillian Cantor

Margie vertelt het verhaal van Margie Franklin, werkelijke naam Margot Frank. De zus van Anne Frank.
Dit verhaal is natuurlijk fictie, jammer genoeg heeft Margot de oorlog niet overleefd.
Het vertelt ons hoe het had kunnen zijn als de grote zus van Anne Frank het wel had overleefd.

Margie leest in het begin heel ongemakkelijk. Niet omdat het niet goed geschreven is maar wel omdat Margie zich constant ongemakkelijk voelt. Ze is er wel maar ze leeft niet echt, ze overleeft.
Het verhaal speelt zich af in het voorjaar van 1959, 15 jaar na het einde van de 2de Wereldoorlog , het jaar waarin The Diary of Anne Frank in première gaat in de cinema.

Margie heeft het op het eerste gezicht goed: ze woont en werkt in Philadelphia. Ze werkt als secretaresse op een groot advocatenkantoor en ze is vol bewondering voor haar baas Joshua (een Jood). Ze is ‘bevriend’ met haar collega Shelby, een echte Amerikaanse en ze woont samen met haar kater Meester Katz.
Maar Margie is niet gelukkig, ze is eigenlijk na al die jaren nog steeds op de vlucht. Voor haar verleden, voor haar dromen, haar godsdienst en vooral voor haar ware ik Margot Frank.
Ze leeft nog steeds in constante angst, eet veel te weinig en gunt zichzelf geen enkel pleziertje.

Het is ook niet makkelijk, proberen doen alsof ze niet Joods is. Margie draagt zo veel geheimen met zich mee (bijvoorbeeld haar kampnummer dat niemand mag zien) dat het onmogelijk voor haar is om echt vrienden met iemand te worden. Ze liegt voortdurend en is constant op haar hoede.
Door het verschijnen van het dagboek (en de film) weet Margie dat haar vader nog leeft. Toch wil/durft ze geen contact met hem opnemen. Anne was zijn lievelingetje en Anne is er niet meer en zij wel.

Als Margie meer verantwoordelijkheden krijgt op haar werk ontstaan er meer en meer problemen voor haar. Het leven dat ze leeft lijkt niet meer mogelijk en ze weet niet meer wat en hoe…Ze begint te twijfelen aan alles: aan haar werk, haar godsdienst, haar toekomst én haar verleden. Niets is nog zeker, haar geheugen laat haar in de steek.

Dit boek is een pijnlijk boek om te lezen. Omdat het de gruwelen van de oorlog weer naar boven brengt én daarenboven toont dat de oorlog overleven ook niet altijd een geschenk is.
Het laat zien hoe moeilijk het is om te leven met een verleden dat zo pijnlijk is. Het toont ook dat je wel kunt rennen maar je echt verstoppen kan je nooit. En zolang je je probeert te verbergen kan je nooit écht leven.
Angst en schuldgevoel belemmeren Margie om ten volle uit te leven. Schuldgevoel ten opzichte van haar zusje Anne maar ook ten opzichte van haar vader Pim.
Margie leert, met vallen en opstaan dat liegen tegen zichzelf en anderen niet werkt.
Je bent wie je bent.
En dat is een confronterende waarheid. Een waarheid die moed vraagt maar ook een waarheid die naar een echt en waarachtig, mooi leven leidt.

Al heeft Margie nooit echt bestaan, dit is een leven dat Margot had kunnen leiden.
Anne is langzaamaan een icoon geworden, Margie is nu reeds een voorbeeld voor mij.
Margie is een boek met een mooie boodschap. Net als in het echte leven duurt het soms een tijdje maar als je ervoor openstaat kan elk soort leven een mooi leven worden. Als je maar jezelf bent.

In de eerste instantie had ik weinig verwachtingen van dit boek. Ik vond een vreemd idee dat er werd geschreven over Margot Frank, die het toch wel had overleefd. Ik had het idee dat het misschien een beetje respectloos was en ging er daarom wat sceptisch in. Toch bleken mijn verwachtingen totaal ongegrond. Het was een ontzettend mooi boek die misschien wel over Margot Frank gaat, maar toch veel meer over Margie Franklin. Het had elk ander Joods meisje kunnen zijn, maar juist dat het Margot Frank is, geeft het toch net even een andere draai aan het verhaal. Naast dat het verhaal verteld wordt over Margot Frank tijdens de Tweede Wereldoorlog, vertelt het nog meer het verhaal van Margie Franklin die worstelt met haar verleden en met haar liefde voor haar baas Joshua Rosenstein, die wel Joods is. Het maakte me aan de ene kant wel heel verdrietig omdat je gewoon weet dat Margot Frank het niet heeft overleefd en dat dit toch echt fictie is, maar aan de andere kant was het ook een heel hoopvol verhaal, juist ook omdat het niet alleen over Margot ging, maar ook over Margie. Het feit dat een verhaal dit soort emoties op kan roepen, is voor mij een teken dat het een goed verhaal is. En ondanks dat je beter weet, blijf je ergens stiekem een klein beetje hoop houden dat het misschien toch echt waar is en dat Margot Frank het echt heeft overleefd. Echt een aanrader!

Voor het lezen had ik mijn twijfels over het feit dat dit het verhaal is over het leven van Margot Frank, de zus van de bekende in de oorlog omgekomen Anne Frank. Ik dacht dat dit verhaal, gebaseerd op fictie, misschien weinig indruk op me zou maken. Maar niets is minder waar! In het boek is Margot Frank niet in de oorlog overleden, maar ondergedoken in Amerika, en probeert daar – onder de naam Margie Franklin – een nieuw leven op te bouwen.
Het boek geeft een goede indruk over de gevolgen van de oorlog en de gespletenheid van de hoofdpersoon, Margie, die haar eigen identiteit moet verloochenen om verder te kunnen met haar leven.
Ook de verliefdheid van Margie op haar baas – Joshua Rosenstein – is in het verhaal erg mooi beschreven en spreekt tot de verbeelding van de lezer.
Ik heb me tijdens het lezen geen moment verveeld – het had tenslotte allemaal zo kunnen verlopen – al is dat helaas niet gebeurt.
De auteur, Jillian Cantor, heeft een goede, vlotte schrijfstijl, waardoor ik het gemakkelijk vond om door te lezen. Bovendien vond ik het een meeslepend verhaal, waardoor ik steeds verder wilde lezen om meer over het leven van Margot/Margie te weten te komen. De personages, met name de hoofdpersoon, is heel goed weergegeven, waardoor ik goed met haar mee kon leven.
Kortom: een aanrader, ik waardeer het boek met 4 sterren.

Jillian Cantor vertelt in Margie het verhaal van Margie Franklin, een overlevende van de Holocaust die haar Joodse geloof en identiteit verbergt en probeert te overleven. Haar echte naam is Margot Frank, de zus van Anne Frank, die wonder boven wonder de oorlog heeft overleefd. Natuurlijk is het geen waar gebeurd verhaal, want Margot heeft het kamp net als haar zusje Anne niet levend verlaten.
Margie woont in Philadelphia en werkt op een advocatenkantoor als secretaresse voor de Joodse Joshua. Zij is naar Philadelphia verhuisd omdat zij met Peter van Pels, mede achterhuis bewoner en haar jeugdliefde heeft afgesproken dat zij elkaar daar weer zullen ontmoeten. Het verhaal speelt zich af in 1959, het jaar waarin de film over Anne Frank in de bioscoop komt. Dit en ook het bezoek van een Joodse client die haar baas wegens antisemitisme wil aanklagen zetten een niet te stoppen proces in gang, die Margie ertoe zet om uit te komen voor haar verleden. Gaandeweg neemt ze besluiten om haar angsten te overwinnen, uit te komen voor haar geloof en liefde en vriendschap in haar leven toe te laten. Stapje voor stapje begint overleven te veranderen in leven en de hoop voor een happy end. Een prachtig boek!

Wat als Margot Frank de oorlog overleefd zou hebben en in Amerika opnieuw had kunnen starten als Margie Franklin? De plek waar ze met Peter van Pels zou hebben afgesproken om na de oorlog geen jood meer te zijn, en gewoon te kunnen lezen zoals ze willen. Hoe is het dan om een groot geheim te bewaren? En dat ook nog in een tijd dat anti-semitisme doorleeft, zelfs zonder Hitler? Hoe is dat als je vader het dagboek van je zusje publiceert en daar een film over verschijnt?

Cantor schrijft een mooi verhaal over wat als... en dit zet je aan het denken. Kun je na zoiets opnieuw beginnen? Waarom zou je verbergen wie je bent geweest? Zou je je vader niet op moeten zoeken? Wat maakt de oorlog kapot en hoe ga je verder? Het is allemaal fictie natuurlijk. Maar het brengt mooie gedachten teweeg. Jammer dat het einde wat afgeraffeld voelt na een uitgewerkt verhaal over Margot Frank.

Dit boek heb ik in 2 dagen uitgelezen.
Iedereen kent het verhaal van Anne Frank maar niet het verhaal van Margot Frank.
Dit is niet waargebeurd maar maakt het niet minder bijzonder (en het lijkt net of het echt is gebeurd!)
Ik raad iedereen dit boek aan!