Millennium 2 - De vrouw die met vuur speelde

Geschreven bij De vrouw die met vuur speelde

Heb het tweede boek net uit en kan niet wachten op boek drie. Geweldig spannend. Om me niet ongebreideld te storten aan het non-stop verslinden van de boeken heb ik mezelf op rantsoen moeten zetten om zolang mogelijk van het lezen te kunnen genieten. Je wilt gewoon niet dat er een eind aan het verhaal komt.
Aanvankelijk is het even wennen aan de vele namen, maar achteraf verhoogt zelfs dat het leesplezier: je moet in het begin soms even terugbladeren om te zien wie wie ook alweer was.

Geschreven bij Millennium - De vrouw die met vuur speelde

Als je het eerste boek van de Millenium-triologie hebt gelezen wil je graag weten hoe het verder gaat. Dit boek lees je in een keer uit! Goed geschreven, veel details maar niet teveel om het niet meer te kunnen begrijpen en onverwachtse wendingen. Aanrader!

Geschreven bij De vrouw die met vuur speelde

Ondanks dat ik dacht dat deel 1 niet overtroffen kon worden is Stieg Larsson daar toch in geslaagd. Meerdere nachten heeft het me mijn nachtrust gekost, maar ik heb er geenszins spijt van. Misschien alleen omdat er nu nog maar 1 deel te gaan is. De vrouw die met vuur speelde gaat eigenlijk verder waar deel 1 gebleven is.

Mikael Blomkvist komt in contact met Dag Svensson en ondekt dat hooggeplaatste personen gelinkt kunnen worden aan sekshandel. Als Dag Svenssons vriendin Mia Berger op het punt staat op dit onderwerp te promoveren worden ze beide dood aangetroffen in hun appartement, vermoord!

Tijdens het onderzoek vindt nog een aantal moorden plaats van personen die aan Lisbeth gelinkt kunnen worden. De moorden zijn ook dusdanig in scene gezet dat al snel Lisbeth als eerste verdachte aangemerkt wordt. Ze is haar leven niet meer zeker. Mikael is echter heilig overtuigd van de onschuld van Lisbeth en wil dat koste wat kost aantonen.

Tegen het einde van het boek gaat Lisbeth zelf op onderzoek uit en zoekt via via het brein achter de aanslagen op (het is leuker zelf uit te vinden wie dat is). Ondanks dat ze hem wilde vermoorden worden de rollen echter omgedraaid. Is dit het einde van Lisbeth????

Dit boek verdient een ongeevenaarde 6 sterren!

Geschreven bij De vrouw die met vuur speelde

De minste van de trilogie. Net even teveel toevalligheden naar mijn smaak, maar nog steeds zeer lekker om te lezen. Toch een aanrader, zeker omdat je deze gelezen moet hebben voordat je aan het derde deel begint.

Geschreven bij De vrouw die met vuur speelde

In vergelijking met het eerste, prima deel vind ik deel twee compositorisch veel minder. De eerste hoofdstukken doen nogal gekunsteld en ook niet ter zake aan. Een volkomen overbodige subplot die niet pakt en nogal overdone is. Wanneer het echte verhaal begint, struikel ik ook over storende elementen. Een daarvan is dat er wel erg veel 'toevallige' ontmoetingen plaatsvinden in het boek. Misschien kan een student ze eens een uitpluizen: de voortgang van het verhaal wordt diverse keren opgehangen aan hoofdrolspelers die elkaar heel toevallig in dramatische situaties tegenkomen. Kaliber: hoofdrolspeler A loopt ergens op straat na een avondje stappen en kijk aan, daar komt hoofdrolspeler B voorbij rennen terwijl ze dodelijk wordt bedreigd door schurk C. Compositorische noodverbanden vind ik. Het vervelende is dat dit ook geldt voor het hele plot. Verhaallijnen die ieder voor zich al onderwerp van een stevige thriller kunnen zijn, blijken in elkaar te grijpen als vlechtjes van een macramee-werkje. Ik moet overigens wel toegeven dat Larsson ze knap met elkaar verbindt en dat het boek gaandeweg aan kracht wint. Doorlezen loont, waar het eerste deel van het boek twee sterren verdient, geef ik het tweede deel wel het dubbele. Maar alles bij elkaar is het wat te geconstrueerd, een beetje te dik aangezet, te weinig subtiel. Kaliber: superspion van grootmacht blijkt psychopatische huisman, is de buurman van een siamese Hells Angels-tweeling, en wordt per ongeluk overreden door zijn kroegbaas aan wie hij nog vijfduizend euro schuldig is doordat de garage de autorem heeft verknald. Waarna de betreffende monteur de albinozoon van hoofdcommissaris D blijkt te zijn. Ik verzin dit allemaal maar een beetje om niks te verraden, maar dit benadert wel mijn leeservaring. Larsson was geen meester in de kunst van de begrenzing.

Geschreven bij De vrouw die met vuur speelde

Hoe is het mogelijk om na zo'n knaller als het eerste boek met zo'n waardeloos vervolg te komen?! Met moeite moest ik het iedere keer weer oppakken en ik heb diverse keren spijt gehad dat ik me ooit de regel heb opgelegd dat je een boek ook uit moet lezen. Veel te veel personages die niet boeiden en die je ook gelijk weer vergat, geen spanning en dan dat einde... Zucht.

Geschreven bij De Vrouw Die Met Vuur Speelde

Vond deel 1 al goed, maar deze was nog beter, zo spannend en dat je echt niet kon stoppen met lezen. Heb al aardig wat mensen aangestoken om deze boeken te gaan lezen. Heerlijk deze verhalen.

Geschreven bij Millennium 1 - De vrouw die met vuur speelde

Alle delen van deze trilogie zijn origineel en met interessante karakters, waardoor je aandacht tot het eind wordt vastgehouden. Ik ga hem zeker nog eens lezen.
Goed voorgelezen.

Geschreven bij De vrouw die met vuur speelde

Na deel 1 te hebben gelezen, wilde ik gelijk deel 2 lezen. Een goed en spannend verhaal. Het is een dik boek, maar het leest heel gemakkelijk. Tijdens het lezen al deel 3 besteld om gelijk door te kunnen gaan.

Geschreven bij Millennium deel 2: De vrouw die met vuur speelde

De eerste hoofdstukken zijn langdradig. De stem van het luisterboek is eentonig en vervelend, en de verteller spreekt Michael steeds als Miguel uit.