Omnia - Musick And Poetree (CD)

Ik ben al jaren verslaafd aan de muziek van Omnia. Ze maken prachtige muziek en ik was ook zeker blij toen er weer een nieuwe cd uitkwam. Er staat hele mooie nummers op die echt naar hun oudere liedjes neigen. Het is jammer van de nummers die daar totaal van afwijken, vind ik persoonlijk. De beste nummers zijn zeker 'Xtatica' en 'Who are you?'.

Zoals altijd bij Omnia divers en origineel.

Deze cd heeft al een aantal gemixte recencie's ontvangen. En alhoewel ik die begrijp. Deel ik de mening in de reviews niet.

Omnia heeft hier bewust gekozen voor een dubbel cd. Deel 1 is het geluid zoals we dat van Omnia kennen. Vrolijke positieve muziek. Met zijn wortels diep in de oude keltische volksmuziek. Qua geluid dien je deze 'folk" muziek te zoeken in de hoek van de franse keltische muziek. Denk aan Nolwen Leroy en Alain Stivell. En aan de Duitse mittelalter music. Hierbij denk ik vooral aan Faun. Of, iets verder gezocht, een acoustische versie van Schandmaul. Met harp in plaats van Hurdy gurdy. Omdat Omnia een geheel eigen stijl heeft ontwikkeld zijn de bands puur referentie's. De 'sound' van Omnia wordt ook bepaald door het gebruik van oude en traditionele acoustische instrumenten. Gitaar, Bouzouki, verschillende soorten fluiten, harp..en het 'bas' geluid van de slidgeridoo. De nummers "free" en "I don't speak human" zijn ondertussen al klassiekers geworden in de liveshows. En laten de maatschappij en vooral milieukritische kant van Omnia zien.

CD 2 is daarna een verrassing voor de Omnia fan. De energie en eigenwijsheid die we zo kennen van Steve en Jenny, wordt opzij gezet. In plaats daarvan worden we, bij wijze van spreken, bij ze thuis uitgenodigd. En onder het genot van een glas wijn, weggedoken in een warme deken, mogen we genieten van de samenzang van dit liefdeskoppel. Die, zichzelf begeleidend met harp en piano, een 7 tal liedjes zingen die een betekenis voor ze hebben. Verwacht hier geen spannende arrangementen. Geen drijvende Didgeridoo. Nee de nummers worden breekbaar en klein gebracht. Als twee barden die samen genieten van de kracht van een simpel liedje. En wij mogen daarbij zijn.
Het Dorp is daarvan een goed voorbeeld. Als je het origineel niet mooi vind en oudbollig vindt. Dan gaat deze versie je mening niet veranderen. Maar wie het origineel van Wim Sonneveld kan waarderen. Zal herkennen dat Steve en Jenny het met heel veel respect en liefde voor het origineel hebben opgenomen. Hier hoor je ook hoe goed hun stemmen bij elkaar passen. Voor mij een verrassende aanrader.

Samenvattend levert Omnia met deze cd weer een aantal heerlijke nummers voor een pagan dans feest. Maar ook een aantal nummers waarop je aan het einde van dat feest heerlijk kan wegdromen. Zittend onder een warme deken onder een stralende sterrenhemel.

deze band heeft al veel prachtig materiaal op zijn naam staan. Origineel zijn ze absoluut, hun eigen geluid is iedere keer weer anders maar altijd perfect.
het laatste nummer van CD1 is om echt helemaal uit je dak te gaan! moet je zeker een keer live gezien hebben!

De kracht van Omnia, het op een verrassend eigen manier neerzetten van op zichzelf eenvoudige muzikale thema's mis ik in dit album. Met een cover van Het Dorp haalt Omnia zichzelf naar mijn mening onnodig onderuit.
De richting die ze met hun vorige album Wolf Love hebben ingeslagen kon ik volgen, en hierin maakten ze voor het eerst optimaal gebruik van studio mogelijkheden. Dat vond ik echt een topalbum.
De richting die ze met Musick en Poetree inslaan kan ik niet volgen. Hopelijk is dit tijdelijk, want ik draag Omnia (en de ex-leden van Omnia die inmiddels in andere bands spelen) een warm hart toe.