Nacht in Parijs Gouden Strop 2013

Geschreven bij Nacht in Parijs

Een nacht in Parijs.
Een onenightstand. Een politicus. Een hartaanval? Een moord? Een Brand. Een huurmoordenaar. Een Roma op de vlucht. Een dagboek.
Een fatale nacht.

Deze –en andere- ingrediënten komen samen in de uiterst spannende, met veel vaart geschreven thriller van Michael Berg.

Een bekend politicus bezwijkt aan een hartaanval tijdens een slippertje. Maar waar is het lijk gebleven? Is de man werkelijk overleden? Chantal Zwart, de journaliste die we nog kennen uit drie andere spannende thrillers van Berg, komt in actie en gaat op onderzoek uit. Dat had ze misschien beter niet kunnen doen…maar…Chantal Zwart is Chantal Zwart. Als zij zich ergens in vastbijt, laat ze niet meer los.

In Nacht in Parijs worden diverse verhaallijnen uitgezet en die komen aan het eind van het boek vakkundig bij elkaar. De auteur heeft een zeer geloofwaardig, spannend verhaal geschreven waarbij politieke en maatschappelijke onderwerpen diepgang geven aan het boek.

Michael Berg zuigt je het verhaal in, neemt je mee in een achtbaan van spannende, knap uitgewerkte verhaallijnen en trakteert je op een verrassende ontknoping! Zeer knap gedaan!

Chantal Zwart is terug. En hoe! Berg je maar voor Chantal Zwart!

De thrillers van Michael Berg met Chantal Zwart in de hoofdrol zijn uitstekend los van elkaar te lezen. Daarnaast verscheen de stand-alone thriller Hotel du Lac, ook een échte aanrader!

Geschreven bij Nacht in Parijs

In het boek "Een echte vrouw" van deze schrijver had ik al kennis gemaakt met Chantal Zwart. Ik had me van tevoren niet verdiept in het lezen op een bepaalde volgorde maar ik heb heel sterk het gevoel dat het helemaal niet nodig is. Uitstekend ook los van elkaar te lezen.
Ik zat meteen in het verhaal en het werd alleen maar spannender. Levendige personages en mooie dialogen. Ik kon het boek maar moeilijk wegleggen. Het speelde als een film voor mijn ogen af. Ik wil nu alles van deze schrijver gaan lezen!

Geschreven bij Nacht in Parijs

Het verhaal heeft een interessant onderwerp en is boeiend geschreven. Totdat ongeveer halverwege het boek het begint te irriteren dat de schrijver telkens negatief schrijft over de populistische partij waar het verhaal over gaat. De andere kant, de tegenstanders van die partij daarentegen worden telens opgehemeld. Omdat dit mij begon te irriteren denk ik dat het verhaal aan kracht had gewonnen als de schrijver zich neutraler had opesteld. Ook begon het mij gaandeweg op te vallen dat er helemaal geen reden werd aangegeven waarom er, behalve de politicus, ook andere mensen uit de weg moesten worden geruimd. Dat de moord op de politicus in de schoenen van een tegenstander en zigeuner wordt geschoven is wel goed te begrijpen, maar de zaken erom heen niet. Ook de uiteindelijke reden dat de politicus dood moest is vergezocht. Er was toch al veel eerder met de dochter gebroken? De uiteindelijke reden, de druppel, lijkt er met de haren bijgesleept.
Ook een ervaren moordenaar erbij halen die eerder nooit fouten maakte omdat hij zich altijd gedegen voorbereide, maar nu keer op keer enorme fouten maakt, is na de tweede beschreven moord niet geloofwaardig meer. Met name de laatste poging, op een motor, waarbij de schutter tevens de motor bestuurt en wel tijdens een flink noodweer, is ongeloofwaardig.
De schrijver kan prima schrijven. Hij is (of was) per slot van rekeningook journalist. Maar toch mankeert er heel wat aan het verhaal. Boeiend omdat je toch nieuwsgierig blijft. Maar omdat het verhaal gaandeweg ongeloofwaardiger wordt en het een duidelijk linkse signatuur heeft, heeft het boek flink aan kracht ingeboet.
Dat dit boek de gouden strop heeft gewonnen kon daarmee ook wel eens een politiek statement zijn van de jury. Die had geoordeeld dat de schrijver zo goed een combinatie had gemaakt van extreem rechts in Frankrijk en de affaire Strauss Kahn. Die laatste affaire komt echter helemaal net naar voren, behalve dan dat het gaat om een franse politicus die graag met verschillende vrouwen sex heeft terwijl hij wel getrouwd is. Msschien een vooroordeel van mijn kant, maar dat lijkt mij wel te passen bij de macht die een politicus nu eenmaal heeft ( zonder dat ik dat overigens goedkeur).
Al met geeft de positeve waardering van de jury mij te denken over het algemene niveau van de beoordeelde misdaad schrijvers. Helaas.

Geschreven bij Nacht in Parijs

Ik las dit boek een paar weken geleden. Ik vond het een ontzettend spannend boek. Toen ik begon met lezen, moest ik er wel even in komen. Normaal gesproken zijn boeken met het predikaat 'literaire thriller' niet zo literair achtig. Maar bij dit boek had ik voor het eerst wel dat idee. Maar als je eenmaal aan het lezen bent, wordt het steeds beter om doorheen te komen. Dit komt ook omdat het verhaal ook spannend blijft. Zelfs de in eerste instantie wat vage dagboekfragmenten uit 1968 krijgen uiteindelijk een plaatsje.

Het verhaal wordt goed opgebouwd. Het wordt verteld vanuit verschillende standpunten, waardoor het geen moment verveelt. In de hoofdlijnen gaat het om Chantal, die uit wil zoeken of het verhaal van Naomi wel waar is. Daartussen door komt Milos, een huurmoordenaar die bezig is met zijn laatste opdracht. Hij wil niets liever dan met zijn vriendin een rustig leven leiden. Als derde komt de positie van de Roma in Parijs nog aan de orde. Uiteindelijk komen al deze verhaallijnen bij elkaar in een spannend laatste hoofdstuk.

Ik heb nog nooit eerder een boek van Michael Berg gelezen. Het personage Chantal komt in meerdere boeken voor. Voor mij was het voor het lezen van dit boek geen probleem, maar ik ga wel eens op zoek naar de andere boeken van deze schrijver.

Geschreven bij Nacht in Parijs

Waarom tegenwoordig alle thrillers "literair" moeten heten is me een raadsel, en ook op dit boek is het niet van toepassing. Michael Berg schrijft vlot en leest lekker weg, maar een echte woordvirtuoos zou ik hem toch niet willen noemen. Het verhaal zit aardig in elkaar en is over het algemeen best spannend, maar die hele 'spannende' stukken (de expliciete seksscènes dus) hadden me gestolen kunnen worden. Wat mij betreft doen ze alleen maar afbreuk aan het geheel - maar het zal wel verkopen...

Geschreven bij Nacht in Parijs

Een nacht in Parijs.
Een onenightstand. Een politicus. Een hartaanval? Een moord? Een Brand. Een huurmoordenaar. Een Roma op de vlucht. Een dagboek.
Een fatale nacht.

Deze –en andere- ingrediënten komen samen in de uiterst spannende, met veel vaart geschreven thriller van Michael Berg.

Een bekend politicus bezwijkt aan een hartaanval tijdens een slippertje. Maar waar is het lijk gebleven? Is de man werkelijk overleden? Chantal Zwart, de journaliste die we nog kennen uit drie andere spannende thrillers van Berg, komt in actie en gaat op onderzoek uit. Dat had ze misschien beter niet kunnen doen…maar…Chantal Zwart is Chantal Zwart. Als zij zich ergens in vastbijt, laat ze niet meer los.

In Nacht in Parijs worden diverse verhaallijnen uitgezet en die komen aan het eind van het boek vakkundig bij elkaar. De auteur heeft een zeer geloofwaardig, spannend verhaal geschreven waarbij politieke en maatschappelijke onderwerpen diepgang geven aan het boek.

Michael Berg zuigt je het verhaal in, neemt je mee in een achtbaan van spannende, knap uitgewerkte verhaallijnen en trakteert je op een verrassende ontknoping! Zeer knap gedaan!

Chantal Zwart is terug. En hoe! Berg je maar voor Chantal Zwart!

De thrillers van Michael Berg met Chantal Zwart in de hoofdrol zijn uitstekend los van elkaar te lezen! Hotel du Lac is een stand-alone thriller zonder Chantal Zwart en ook een échte aanrader!

Geschreven bij Nacht in Parijs

Het boek begint uitstekend, maar de boog wordt te ver opgerekt, zodat de spanning wat verdwijnt. Het verhaal had in de helft of twee-derde van het boek ook verteld kunnen worden.

Geschreven bij Nacht in Parijs

Veel te veel verhaallijnen doorelkaar. Hierdoor kom je maar niet in het boek. Het leest niet lekker door. Ieder hoofdstuk is weer geschreven vanuit iemand anders. En het duurt een eeuwigheid voor je weet wie wie is.

Vond de vorige boeken wel beter. Al heeft de schrijver er een handje van om altijd vanuit verschillende personages te schrijven waar je van moet houden.

Weer een heerlijk boek van Michael Berg en hoewel de uitstap naar Hotel du Lac me net zo boeide als de overige boeken, vond ik het toch ook wel weer heel leuk om Chantal weer terug te zien.

Als je niet van politiek houdt, is het een boeiend verhaal, met name door de relationele verhaallijnen. Je wordt bijna boos op Chantal vanwege haar kinderachtige wrok tegen de relatie tussen haar vader en Evelyn, je vraagt je af wie nu in die gladde praatjes van Guy zou kunnen tuinen (hoewel, hij heeft natuurlijk wel mooie ogen...) en de pijn van mevr Grinaud spat van het papier af. En dan de Roma's... beelden van The Godfather zweven langs je ogen.
Als je wel van politiek houdt, en je houdt van complottheorieën is het boek nog leuker. Het doet me een beetje denken aan David Baldacci.

Kortom, een heerlijk, meeslepend boek waaraan je niet moet beginnen als je weinig tijd hebt want wegleggen zit er niet in.

Omdat ik nog niets van deze schrijver had gelezen, ben ik ambassadeur geworden.
En het is een geweldig boek. Vanaf de 1e blz.zit je in het verhaal. Alleen de tussentijdse dagboek fragmenten weet je eerst niet te plaatsen, maar dat komt wel goed. De problematiek die ook meespeelt is discriminatie is erg goed verwoord. Het leukste vond ik de vrouwelijke journaliste die eigenlijk de hoofdrol speelt, heerlijk zo'n intelligente vrouwelijke detective. Een echte aanrader!!!! En ik ga op zoek naar andere boeken van hem.