Nooit meer slapen roman

Geschreven bij Nooit meer slapen

Ik las dit boek voor mijn literatuurlijst Nederlands, verwachtend dat het boek wellicht wat aan de saaie kant zou zijn. Het tegendeel bleek waar; ik kon het boek nauwelijks opzij leggen en na afloop had ik de gebruikelijke 'kater', die je altijd hoopt te hebben na een boek, omdat dit erop wijst dat het boek je heeft geraakt en meegesleurd.

Hermans weet heel goed een omgeving te creëren waarin het lijkt alsof je er zelf bij bent, alsof je in dit geval zelf last hebt van de muggen en zelf de wanhoop voelt van het niet meer verder willen en er doorheen zitten. Hoewel er geen spannende acties of plottwistende momenten in het verhaal zitten, werd mijn nieuwsgierigheid naar wat er komen zou toch keer op keer gestimuleerd en heb ik het verhaal geen moment als saai beschouwd.

Dit boek is een aanrader voor iedereen die even weg wil dromen, even ergens anders wil zijn en even op reis wil gaan met Hermans als reisleider. Mocht dit je nog niet overtuigd hebben om het boek te gaan lezen, als natuurliefhebber kun je je hart ook ophalen met dit boek, gezien Hermans de woeste omgeving levendig omschrijft en de hoofdpersonen geologen zijn.

Geschreven bij Nooit meer slapen

Ondanks de leeftijd van het boek een "must read" boek

Nooit kunnen denken dat ik zo enthousiast zou zijn over dit boek. Gek genoeg weet ik echter niet precies waarom ik van dit boek hou. Okee, het speelt zich af in Noorwegen, wat voor een liefhebber van Scandinavië altijd een plus is. Maar er is natuurlijk meer, heel erg spannend is het allemaal niet, dus het moet de schrijfstijl zijn, de sfeer die het boek oproept.

Om uit te vinden of het hele oeuvre van W.F.Hermans iets voor mij is, ga ik binnenkort "De donkere kamer van Damokles" eens lezen, toch één van zijn bekendere werken.

Hermans beschrijft de problemen die Alfred tijdens de expeditie ondervindt op een zodanig meeslepende manier dat je als het ware in de huid van Alfred wordt gezogen. Je leeft met hem mee tijdens de expeditie, die begint met de tegenwerking van een collega van zijn leermeester en eindigt met de dood van zijn enige vriend in het reisgezelschap.
Het lukt Hermans om een sfeer te creëren alsof er iets op de loer ligt om op het juiste moment toe te slaan. Hierdoor wordt de spanning steeds verder opgebouwd om daarna met een brute anticlimax weggenomen te worden.

“De mens is de eeuwig bedrogene van het universum.” Dit geldt zeker voor de Alfred Issendorf, die er zeker van is dat niet alleen zijn onderzoek maar ook zijn leven is mislukt. Toch is slagen mogelijk, zolang je doorzettingsvermogen en initiatief toont. Het einde is dan wel bruut, Hermans beschrijft het op een fantastisch goede manier. Het is er zo één die niet voor de hand liggend is en je achterlaat met een gevoel dat het boek veel te snel aan je voorbij is gegaan en je het boek het liefst meteen nog een keer wilt lezen.

Dat het een boek is waar je niet weg van kunt blijven en het in een ruk probeert uit te lezen.

Geschreven bij Nooit meer slapen

Ronduit prachtig boek.

Geschreven bij Nooit meer slapen

Dit is een van de beste boeken van Hermans en een klassieker in de Nederlandse literatuur. Dit is een boek wat ik over 20-30 jaar (hopelijk) nog een keer met veel plezier ga lezen.

Desondanks vind ik het niet het beste boek van Hermans. Ik vind de Donkere Kamer van Damocles beter, maar dat neemt niet weg dat dit een uitstekend boek is. Een aanrader voor iedereen die interesse heeft in klassiekers.

Geschreven bij Nooit meer slapen

Boeiend boek

Geschreven bij Nooit meer slapen

Het verhaal houd je goed vast en laat je binnen in de gedachte van de hoofdpersoon. Die gedachtes zou je als lezer ook gehad kunnen hebben. Voor mij een herkenbaar boek

Geschreven bij Nooit meer slapen

Gewoon een goed boek.