Openhartig Mijn Leven Met Een Haperend Hart

Wauw wat een verhaal is dit zeg. Echt uit het leven gegrepen en het vliegt je regelmatig naar je keel. Prachtig hoe Patricia Vlasman er in slaagt je als lezer mee te nemen naar haar leven als hartpatiënt. Alle onzekerheden, twijfels, angsten en andere vervelende zaken die hiermee gepaard gaan worden besproken. Veel mensen oordelen alleen op de buitenkant van iemand en realiseren zich vaak niet wat er onder de huid en in het hoofd van de desbetreffende persoon allemaal schuil gaat. Wat dat betreft kan je beter een gebroken arm hebben want dat is voor een ieder zichtbaar.

Een verhaal om met ingehouden adem te lezen en je te realiseren hoe belangrijk onze gezondheid is, en hoe dankbaar we mogen zijn met de hulp die ons, hoe klein soms ook, geboden wordt om er een zo mooi mogelijk leven van te maken. Een diepe buiging voor Patricia Vlasman dat ze dit heeft durven op te schrijven maar ook heeft willen delen met een ieder die zich hierin interesseert. Ik heb nog meer bewondering gekregen voor haar!

Een juweeltje in zijn klasse dit boek!

Geschreven bij Openhartig

Patricia Vlasman beschrijft het leven van een jonge vrouw met een aangeboren hartspierziekte. Haar eigen leven. Zonder zelfmedelijden neemt ze de lezer mee in haar gevoelsleven.
Haar aandoening is al erg genoeg, maar het wordt nog erger door een hier en daar zeer brute omgeving.
Zoveel herkenning en ontroering voor mensen die zelf een hartaandoening hebben.
Een aanrader voor mensen rondom patiënten, en zeker ook voor zorgprofessionals.

Gistermiddag viel het boek "Openhartig" van Patricia Vlasman bij mij op de deurmat. In één dag heb ik het ademloos uitgelezen. Van spanning, van medeleven, van plaatsvervangende schaamte. Patricia is in staat om zonder vals sentiment te beschrijven hoe haar leven als hartpatiënte eruit ziet. Hartpatiënte. Als lezer heb je eigenlijk geen idee wat dat inhoudt. Tot je haar boek leest. Je hebt ook geen idee wat het betekent voor de naaste omgeving wanneer je samenleeft met iemand met een haperend hart. Een haperend hart dat overstroomt van liefde. Een haperend hart dat soms stokt, dat soms de slag verdubbelt, dat soms verdomd zeer doet. Een haperend hart dat onnozele, lompe, onbehouwen, onfatsoenlijke, kortzichtige mensen en ja, ook artsen ontmoet. Patricia beschrijft dit alles in een rauwheid die aan de randen van jouw eigen gezonde hart blijft hangen. En opeens ben je weer Godsdankbaar voor je eigen gezondheid. Voor de gezondheid van je partner, van je kinderen, van je kleinkinderen en heb je groot respect voor een vrouw zoals zij.
Ik kan "Openhartig" aan iedereen die houdt van het leven, die houdt van zijn geliefden, ten zeerste aanbevelen!!

Ik had de eer om proeflezer te zijn van deze indrukwekkende en aangrijpende autobiografie en realiseerde me toen keer op keer hoe rijk ik ben met mijn goede gezondheid.
In "Openhartig" leef je mee met Patricia en lees je hoe zij omgaat met haar haperende maar warme hart.
Patricia schrijft in een heldere en vlotte stijl die ik ook in haar debuut roman "In alles eenzaam" zo waardeerde.
Gewoon weer een aanrader dus van Patricia Vlasman.

Gister heb ik dit boek in één adem uitgelezen, kon het niet wegleggen. Ik heb er veel herkenning in gevonden. Niet alleen artsen die jou als 'ziektegeval' (een haperend hart, in dit geval) zien, maar ook artsen die wel 'de hele mens', die jou zien. En dan ook het vaak pijnlijke sociale onbegrip, als je als jong mens niet zo uit de voeten kunt als bij je leeftijd verondersteld wordt. De impact die een dergelijke ziekte op het hele gezin heeft, de belasting die je noodgedwongen voor je partner bent, het beroep dat je steeds weer op je omgeving moet doen. Veel herkenning dus, het is daardoor een fijn boek voor mensen die zelf, of in hun directe omgeving te maken hebben met een dergelijke ziekte. Het is direct, helder en eerlijk geschreven, in de prettig leesbare stijl zoals ook de boeken van Kim Moelands. Een katern foto's van het benefietconcert verlevendigen de autobiografie. Patricia legt haar ziekte duidelijk uit en het boek eindigt op een positieve manier, met de hoop op enige verbetering die een operatie teweeg kan brengen. Ik wens Patrica alle sterkte en een zo mooi mogelijk leven toe.

Na het lezen van de proloog wist ik; dit is een verhaal wat gelezen moet worden, wat een aangrijpend en heftig verhaal. Als chronisch zieke waren veel beschrijvingen in haar boek heel herkenbaar en raakten deze me diep. Mede hierdoor moest ik soms het boek even neer leggen omdat het me teveel werd, om daarna snel weer verder te lezen in het boek. Een aangrijpend, pakkend en ontroerend verhaal dat vraagt om gelezen te worden; een must-read! 

Als je wilt weten wat het is om met een haperend hart te leven en ook nog een heel goed, helder, ontroerend en eerlijk boek te lezen, raad ik het je van harte aan. Het is een meesterwerk. Sommige boeken kun je prima lenen en weer teruggeven. Sommige boeken wil je in je kast hebben staan. Dit is er zo een.