Piece of Kate

De schrijfstijl van Emily Lichthart doet denken aan die van Sophie Kinsella. Het hoofdpersonage is naïef maar toch herkenbaar: het moeten niet allemaal perfecte modellen zijn, toch. Vooral in het begin van het boek komen er recepten en keukenweetjes aan bod die heel interessant zijn. De verhaallijn wordt een beetje ongeloofwaardig bij de ontknopende persconferentie en het einde is voorspelbaar, maar het is vooral een feelgoodboek. Vlot geschreven. De citaten aan het begin van de hoofdstukken hadden niet gehoeven en brengen eerder de vaart uit het verhaal dan dat ze nieuwsgierig maken, maar hoe dan ook bewijst de auteur dat ze kan schrijven. Het is toch al een tijdje geleden dat ik een chicklit tussen het werk door, in amper twee dagen tijd, heb uitgelezen. Het is een toffe pageturner die zo in de vakantiekoffer mag.

Het hoofdpersonage van ‘Piece of Kate’ is impulsief, creatief en ze beschikt over een klunzigheid die haar niet enkel in genante situaties doet terechtkomen maar haar ook erg menselijk en sympathiek maakt. Ze verloor bij mij echter wel enkele goede punten doordat ze door haar reactie op de onverwachtse aandacht vrij oppervlakkig overkwam.

Haar gedachtesprongen, reacties en omschrijvingen lieten me regelmatig glimlachen. Maar ook haar ouderlijke thuis die nog het beste te omschrijven valt als een geheel van absurde regels, hoogdravende slaapverwekkende preken en oneetbare én moeilijk te identificeren maaltijden waren vrij vermakelijk.

Die laatste term lijkt het boek ook perfect te omschrijven. Het boek leest vlot, bevat een aantal grappige fragmenten, twee loyale vriendinnen die je iedereen wil toewensen en een hele hoop omschrijvingen die je zin doen krijgen in één van die lekkere gebakjes. Misschien is het een goed idee om dit boek te voorzien van een waarschuwing-sticker die duidelijk vermeld dat de schrijfster en uitgeverij niet verantwoordelijk zijn voor een eventuele gewichtstoename

Erg leuk en luchtig boek, doet een beetje aan Bridget Jones' Diary denken. Ik heb het met veel plezier gelezen.
Om op de opmerking van de laatste reviewer te reageren: ja, Emily Lighthart is een pseudoniem. Ik heb alleen geen idee wie hierachter zit.

Een goed verhaal over wat je allemaal kunt bereiken met een handjevol mensen die in je geloven. Ook als het tegenzit....

Leuk geschreven, alsof iemand(met humor) het verhaal in geuren en kleuren aan je vertelt.

Het verhaal leest vlot weg maar het gevloek in het boek vind ik persoonlijk storend. Nergens voor nodig, voegt niets toe.

Dit is een debuut bewonderenswaardig goed geschreven door een jongere vrouw voor jongeren vind ik persoonlijk. Het is een chicklit in de sfeer van Sophie Kinsella, Bridget Jones Diary en Chocolat van Joanne Harris. Het gaat over het ontbloeiende en ontdekte baktalent van Kate. Ik herken mijn gedachtengang als twintig-jariger van ruim dertig jaar terug in de hoofdpersoon, ruimschoots vervuld met een tomeloze, oneindige energie en geloof in eigen kunnen. Lekker lichthartig (zou Lichthart pseudoniem zijn?) en alles komt uiteindelijk ook goed dankzij allerlei vrienden.
Mezelf kon het verhaal behalve haar goede schrijfstijl totaal niet boeien. Ik ben qua leeftijd als het ware uit dit jasje gegroeid. Ik heb het wel uitgelezen om deze jonge schrijfster goed recht te doen in dit review. Het ìs echt wel spannend als je tot haar doelgroep hoort en ze informeert oppervlakkig hoe je een webwinkel kunt beginnen en openen.

Zoek je een ongecompliceerd, voortkabbelend boek, dit is dit wellicht een goede keus.
Mij kon het niet boeien (verder dan de eerste honderd blz. ben ik niet gekomen), want daarvoor vond ik het boek te voorspelbaar en oppervlakkig.
De rommelige Kate probeert (en slaagt erin) een patisserie-bedrijf via internet in eerste instantie op te zetten en de verhaallijnen en dialogen zijn eigentijds en -net als de baksels in het boek- met een soort luchtigheid omgeven.
Juist dat doet me aan een boek uit de boeketreeks denken, zó oppervlakkig, nietszeggend.
Tijdens het lezen dacht ik soms aan Amanda Prowses "een beetje liefde" ook in de patisserie-wereld, maar verhalen met een kop en een staart, enige diepgang en goed geschreven.
Daar heb ik dit boek niet op kunnen betrappen.