Piloot van goed en kwaad

Geschreven bij De piloot van goed en kwaad

Kunstenaar Joost Conijn bouwde zijn eigen vliegtuig en vloog ermee over het Afrikaanse continent. Onlangs verscheen zijn verslag van dat avontuur.

Pas halverwege het boek vertelt Conijn iets over de bouw van zijn ranke vliegtuigje. “Ik heb de stoel in mijn werkplaats gezet en er het vliegtuig omheen gebouwd.” Hij begon met de stoel die comfortabel, licht en sterk moest zijn. De buizenconstructie met lappen ertussen moest immers zes maal zijn gewicht kunnen dragen.
Ooit begon vliegen als vrijheid, om vanaf het eind van de twintigste eeuw langzamerhand in het tegendeel te veranderen. Nu moet men zich op luchthavens vernederende controles laten welgevallen, lange wachtrijen voor lief nemen en veel geld betalen voor een beetje water dat eerder is afgenomen.
Met een ontwapenende jongensachtigheid herontdekt de veelzijdige kunstenaar Joost Conijn (Amsterdam, 1971) de vrijheid van het vliegen. Voor duizend euro haalt hij in Tsjechië in tien dagen tijd zijn vliegbrevet (zonder theorie, want dat was er niet in het Engels) en daarna begint hij met de bouw van vliegtuig van buizen, hout en aluminium.
Het 300 kg lichte toestel waarmee hij in 2010 naar Afrika vloog, de OK NUL 43, was zijn derde poging. Een eerdere had hij in Tsjechië gecrasht.

In Spanje krijgt hij het advies om ‘como piratas’ te vliegen omdat een deugdelijk vluchtplan ontbreekt: geen radiocontact en transponder af. Maar in Marokko gaat dat niet zo eenvoudig. Daar eist men de code van een emergency location transmitter (ELT) die volgens de nieuwste voorschriften vereist is. Na overleg met thuis verzint Conijn een vijftiencijferige code en iedereen is weer tevreden. Zolang je maar afstand houdt van het koninklijk paleis, anders zit je jaren vast.

Conijn leert Afrika aanvankelijk kennen als een continent waar niks werkt, maar waar mensen altijd bereid zijn hem te helpen. Voedsel en onderdak krijgt hij als vanzelf. Politieagenten en militairen bewonderen en bewaken zijn vliegtuig terwijl Conijn in een taxi naar het dorp gereden wordt: “Do you like woman? You can have my sister. I can drive you there.”

Voorbij Tsjaad, in Congo en de Centraal-Afrikaanse Republiek, wordt de sfeer grimmiger. De burgeroorlogen maken de militairen argwanend: is het een gek of een spion die daar uit de lucht komt vallen? Als hij zijn eigen toestel heeft gebouwd kan hij niet gek zijn. En zo belandt Conijn in een stinkende Oegandese cel. De geest van Idi Amin waart hier nog rond, merkt hij.

Conijn heeft zijn angsten overwonnen en de tocht gemaakt waarvan hij droomde. Het ongelofelijke avontuur, dat Tommy Wieringa inspireerde tot zijn roman Joe Speedboat, is een goed geschreven jongensboek met veel prachtige foto’s zonder welke je het verhaal moeilijk zou geloven. Ik heb maar één bezwaar: het verhaal eindigt heel plots met de landing in Nairobi. Punt. (JW)

Geschreven bij De piloot van goed en kwaad

Het boek wordt hier al goed samengevat: man bouwt zelf vliegtuig, man vliegt met vliegtuig van Nederland naar Midden-Afrika, man heeft nauwelijks papieren of toestemming, man landt tussen de Boeings, maar ook op landingsbanen waar alleen een schuurtje staat.

Het beschrijft een echt avontuur zoals je dat tegenwoordig nog maar weinig in boeken tegenkomt en het wordt geïllustreerd met eenvoudige maar prachtige foto's. Ik las het in een dag uit.

Geschreven bij De piloot van goed en kwaad

Leuk om positief te lezen over Afrika, al zal dit boek waarschijnlijk mensen bereiken die dat toch al wel zijn. Hij heeft een mooie schrijfstijl en ik had het boek binnen twee twee dagen uit. Las in andere reviews dat ze het een abrupt einde vonden en daar ben ik het wel mee eens, maar dat is zeker geen reden om het boek te laten liggen.

Geschreven bij De piloot van goed en kwaad

Leuk boek. Leuke schrijfstijl. Je krijgt een goed idee hoe het moet voelen om in een zelf gebouwd vliegtuig te reizen en alles wat dat met zich medebrengt.