Platoon Oscar Academy Award winnaar voor Best Picture

Vietnam is een tijd die veel Amerikanen het liefst zo snel mogelijk willen vergeten. Een groot aantal doden aan eigen zijde en een verloren oorlog is iets dat men in Amerika niet gemakkelijk kan accepteren. Juist deze open wond van de Amerikaanse geschiedenis wordt door Stone genadeloos uiteengerukt en in expliciete beelden getoond.

Dat de Amerikanen niet met schone handen en ongehavend uit de strijd kwamen komt vaak aan bod in Stone's versie van Vietnam. De tegenstellingen tussen goed en kwaad wordt vertolkt door de verhoudingen tussen de personages van acteurs Dafoe en Berenger. Waar Dafoe's personage zo humaan mogelijk omgaat met de (jonge) soldaten en hen een zo goed mogelijk bestaan hoopt te geven in de oorlog, zo slecht behandelt Berenger zijn mannen. In de ogen van hem zijn de soldaten niets meer dan slachtvoer voor hongerige Vietnamese kogels. Het is erg makkelijk om de motieven van Brengers personage als 'slecht' af te doen, maar in een oorlog is alles geoorloofd: zo zegt de geschiedenis.

De spagaathouding van goed en kwaad blijft de hele film in tact. Stone probeert zijn film op deze manier realistisch neer te zetten. Immers, geen enkel mens is enkel goed of kwaad. Een mooie poging, helaas zijn de twee personages die deze boodschap moeten overbrengen te stereotype om te overtuigen. Dafoe speelt een halve heilige die alles op alles zet om 'zijn' manschappen te redden en Berenger is te 'slecht' in zijn rol als wraakzuchtig militair. Heldenmoed en opoffering is mooi, maar in een oorlog zijn deze eigenschappen eerder uitzondering dan gewoonte. Het is te makkelijk om in deze waardes van goed en kwaad te denken.

Platoon is een oorlogsfilm die het verhaal vertelt van enkele bataljons die in Vietnam de strijd aangaan met de Vietcong. Wij volgen het gehele verhaal vanuit het perspectief van Chris Taylor een vrijwilliger die het hard te verduren krijgt.
Het verhaal wil voornamelijk de onschuld van de soldaten aantonen en de onmenselijke oorlog. Gaandeweg door het verhaal worden we meer en meer geconfronteerd met de gruwel en pijn die de oorlog teweeg bracht. Dit is zeer mooi in beeld gebracht en laat je niet onberoerd sommige scènes doen je maag keren en doen je de vraag stellen of dit allemaal ooit door een mens kon gedaan worden.
Een sterke uitblinker in het verhaal is de onderlinge strijd tussen de groep soldaten zelf, die opnieuw de gruwel van de oorlog in de verf zet.
De film slaagt met andere woorden sterk in haar opzet en is zeer maatschappij kritisch.
De acteerprestaties zijn allemaal zeer sterk: vooral Keith David, Willem Dafoe en Charlie Sheen brengen memorabele personages naar voren. Samen met de rest van de acteurs brengen zij een geloofwaardige groep soldaten naar voren: die een mix van gevoelens naar voor brengen: angst,woede, haat en ongeloof.
Visueel is de film een parel de jungle scènes zijn mooi in beeld gebracht en sterken de gevoelens van de soldaten alleen maar aan. Ook de actiescènes zijn visueel indrukwekkend, zeker de bloederige scènes laten je niet onberoerd achter.
Deze film is zonder meer de titel van klassieker waard en hoort thuis in elke filmkast. De oorlog wordt in al zijn aspecten weer gegeven en wordt uitgevoerd door sterke acteurs die haast om medeleven smeken.
Een parel in de filmgeschiedenis.

Chris Taylor (Charlie Sheen) stopt met zijn studie hij meldt zich aan als vrijwilliger bij het leger en gaat naar Vietnam. Er heerst echter verdeelheid in de compagnie. Sergeant Barnes (Tom Berenger) is een man voor wie vechten en doden alles is. Elias (Willem Dafoe), de andere sergeant, is een idealistische maar door de oorlog geteisterde soldaat. Elias en Barnes zijn vaak in conflict.Op een dag, net nadat een militair gedood is, trekken ze een dorp binnen dat verdacht wordt van hulp aan de Vietcong. De mannen zijn bloeddorstig en als de dorpelingen voedsel en wapens blijken te verbergen, verdringt de roep om wraak de redelijkheid.
Oliver Stone staat bekend om zijn films die altijd wel een politieke boodschap meebrengen. Het is eigenlijk meer kritiek dat hij levert op vooral de Amerikaanse overheid. Met "Platoon" laat hij dat achterwege en schetst hij het gruwelijke beeld dat de Amerikanen ondervonden in de jungle van Vietnam.
Met acht nominaties, waarvan er vier werden verzilverd, werd "Platoon" de grootste winnaar van 1986. En ik vind het meer dan terecht, want de film is ijzersterk. Vooral de vertolkingen van de acteurs zijn ijzersterk. Charlie Sheen in zijn jongere jaren laat goed zien hoe hij langzamerhand de controle verliest over zichzelf. Hoe hij langzaam gek wordt... Daarnaast heb je ook nog fantastische vertolkingen van Berenger en vooral Dafoe. Vooral zijn sterfscene is kei en keihard, maar schitterend in beeld gebracht.
"Platoon" laat de gruwelheden zien van de Vietnamoorlog in een ijzersterke film die bij mij zeker in de top 5 staat van beste oorlogsfilms allertijden!

Alsof je er midden in zit, zo ervaar je deze film!
Spanning, emotie en bovenal overleven.
Prachtige film en zonder twijfel een van de beste oorlogsfilms aller tijden!

Dit is een film die niet mag ontbreken in onze verzameling, een klassieker!
Zeker voor de tijd goede special effects. Wij kijken er met plezier naar.

goede film,goed in elkaar gezet