The Beatles - Rubber Soul (LP) LP Tooltip Let op! Dit product is een LP. Hiervoor heb je een platenspeler nodig. (Voor dit artikel heb je een platenspeler nodig)

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Het klinkt allemaal goed. Rubber Soul is veertienmaal indringendheid in vaak iets meer dan twee minuten. Wat dat betreft hebben Lennon en McCartney de toon van ‘Help’ en ‘Yesterday’ doorgezet. Niet langer vrolijke liefdesliedjes, maar liefde in zinnen van gemis, onbegrip en teleurstelling. En McCartney bezigt deze toon niet minder dan Lennon, van wie we dit juist meer gewend zijn. Eigenlijk zijn enkel McCartney’s ‘Drive My Car’ en ‘Michelle’ van opbeurende aard. Voor de rest zijn alle teksten zeer serieus; ‘You Won’t See Me’, ‘Think for Yourself’, ‘In My Life’, ‘Nowhere Man’. Ook met de melodieën is iets gebeurd. Niet langer zijn ze zoals op ‘Hard Day’s Night’ of ‘Help’ alle ongeacht de tekst vrolijk en opzwepend; vooral Lennon weet met ‘Norwegian Wood’, ‘Nowhere Man’, ‘Girl’, ‘In My Life’ en ‘Run For Your Life’ de luisteraar het zwijgen op te leggen. Voor McCartney blijft het ondanks zijn volwassener en minder vrolijke teksten toch de bedoeling dat de luisteraar meezingt; ‘You Won’t See Me’ en ‘I’m Looking Through You’ zijn tekstueel niet vrolijk, maar de melodie is ontzettend aanstekelijk. Ook dat is een kwaliteit en het biedt een aangename afwisseling voor Lennons nummers. Harrison voorziet de hele boel met plezierig gitaarwerk en levert nog twee goede nummers af. Vooral ‘Think for Yourself’ vind ik sterk. Starr zingt ook nog een liedje. Andermaal van serieuze inhoud, maar zijn vocale bijdrage maakt er toch meer een meezinger van. Niets op tegen, maar het is wel het minst sterke nummer op het album. Dus nogmaals: een sterke plaat. ‘Drive My Car’: vrolijk en gelukkig niet te lang; ‘Norwegian Wood’ heeft een prachtige tekst, melodie en wordt opgeluisterd door een sitar; ‘You Won’t See Me’ is misschien iets te lang, maar blijft leuk door de geweldige achtergrondzang van Lennon en Harrison; ‘Nowhere Man’ is zeer serieus, maar muzikaal minder interessant; ‘Think for Yourself’ en ‘If I Needed Someone’ zijn de bijdragen van Harrison. In beide gevallen is hij zeer direct, wat zeer goed is; van ‘The Word’ word je vrolijk. Een pluspunt is het geweldige harmoniumspel van producer George Martin op het end. Aan hem danken we ook het pianointermezzo op ‘In My Life’, dat een zeer sterk nummer is; ‘Michelle’ heeft een aanstekend geluid, het gitaarwerk zorgt voor de uistekende sfeer; ‘Girl’ is misschien wel het beste nummer van de plaat. Goede tekst, bevreemdend gitaarwerk; ‘I’m Looking Through You’ is qua tekst net zo negatief als ‘Girl’, maar dankzij McCartney is het een blijmoedig nummer; ‘Wait’ vind ik niet zo bijzonder. Lennon en McCartney zingen samen en doen dat naar behoren; ‘Run For Your Life’ heeft een killer van een tekst.
Na mijn mening nu mijn advies: haal dit album in huis. Ik zie dat bol.com gelukkig iets van de prijs heeft afgedaan, want tot voor kort waren deze Remasters bepaald aan de prijzige kant in vergelijking met Remasters van andere bands.

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Opgegroeid met de Beatles, dus al tientallen jaren fan. Rubber Soul kent bijna alleen maar juweeltjes: de woning waar ik woonde toen Rubber Soul uitkwam is dit jaar gesloopt. Ik reed langs de puinhopen en "In my life" ging door mijn hoofd. "There are places I remember", dit was zo 'n plek. Waar ik als 8-jarige voor het eerst "verkering vroeg" (en kreeg !). You won 't see me, I 'm looking through you, Michelle, Girl, als ik ze hoor komt mijn hele jeugd voorbij. En het intro van Drive my car, daar wil ik best 's nachts voor worden gewekt. Kortom: een juweel. Van een groep die voor een groot deel mijn muzikale jeugd bepaalde. En die ik nog regelmatig draai. En zal blijven draaien. Op mijn begrafenis geen Mieke Telkamp maar "In my life". Al hoop ik dat dat nog ff duurt, ik wil de Beatles nog jaren kunnen horen.

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Aan het eind van 1965 moest nog 1 keer het kunstje van twee Beatle elpees per jaar gedaan worden. Probleem was echter dat John en Paul nauwelijks nieuw materiaal hadden kunnen schrijven. Welgeteld 1 nummer was klaar, namelijk Wait, dat geschreven was tijdens de opnamen van Help. In record tempo moesten er nogeens dertien nummers geschreven worden,want ook nu wilden de Beatles hun fans waar voor hun geld geven door veertien nieuwe nummers op de plaat te zetten. Gelukkig zaten Lennon en McCartney net in een periode dat het schrijven van nieuwe nummers hen zeer gemakkelijk af ging. Alhoewel nummers als Drive My Car en Nowhere Man in beginsel niet erg wilden vlotten. Voor Drive My Car had Paul wel de melodie maar liep hij stuk op de tekst. Gelukkig konden Lennon en McCartney altijd op elkaar terug vallen als men met een nummer ergens niet uit kwam. Ongeveer hetzelfde overkwam John,toen hij op een avond vijf uur lang had geworsteld met een nieuw nummer,dat uiteindelijk niets had opgeleverd.Hij besloot toen om een nummer over zichzelf te schrijven,met als resultaat dat Nowhere Man er zonder haperen uit rolde. Sterk is ook de Lennon compositie Norwegian Wood, mede door het bespelen van de sitar door George Harrison. Lennon heeft altijd verteld dat dit nummer ging over een buitenechtelijke relatie van hem, doch dit werd jaren later door Paul McCartney ontkend. Een ander nummer dat John wel degelijk over zichzelf heeft geschreven is het schitterende In My Life, met pianospel van George Martin. Ook het nummer Girl is van Lennon,maar vind ik persoonlijk iets minder. De inbreng van Paul McCartney is verder ook van hoog nivo,getuige zijn nummers You Won't See Me, Michelle en I'm Looking Through You. Dit laatste nummer gaat over Paul's relatie met zijn toenmalige vriendin Jane Asher, die al behoorlijk in het slop zat. Het is vaak opvallend dat bij besprekingen over Rubber Soul het nummer The Word meestal over het hoofd wordt gezien. Volkomen onterecht,want het is een ijzersterk nummer met prima zang van John. Verder tekende het trio Lennon-McCartney-Starkey persoonlijk voor de traditionele inbreng van Ringo op een plaat: What Goes On. Een simpel recht toe recht aan nummer,dat snel weer werd vergeten en dat pas vele jaren later door Ringo tijdens zijn solo optredens opnieuw vertolkt zou worden. George mocht opnieuw twee nummers leveren voor de nieuwe elpee. Het opvallende Think For Yourself, met basspel via een fuzz box van McCartney, en If I Needed Someone,dat later door o.a. de Hollies werd gecoverd. John schreef nog even snel het laatste nummer voor de plaat, de rocker Run For Your Life.
Tevens werden er nog twee nieuwe nummers opgenomen voor wat de volgende single zou worden: We Can Work It Out en Day Tripper.
Rubber Soul wordt over het algemeen beschouwd als de eerste Beatles plaat in wat men wel de zogenaamde studio jaren noemt. Dit is slechts ten dele waar. Het is een feit dat de Beatles steeds meer tijd in de studio doorbrachten, maar een half jaar na Rubber Soul zouden de Beatles opnieuw een wereldtoernee maken. Wat overigens wel hun laatste zou worden.

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Zonder twijfel één van de beste albums ooit gemaakt. Ieder nummer zit goed en ingenieus in elkaar en The Beatles zijn zowel qua melodieën als teksten op hun hoogtepunt. Een album dat ik sinds ik het voor het eerst luisterde al grijs draai en nog steeds niet verveelt.

mooie muziek en lyrics ouderwets GOED

The Beatles: voor eeuwig. Even bepalend in hun tijdsgewricht als destijds Bach, Mozart, Beethoven...

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Super goed album, snelle levering

prima

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Tijdloze muziek, evergreens en merkwaardig genoeg toch een tikkeltje gedateerd. Nostalgie in optima forma. Composities blijven bewonderenswaardig knap. Een cd vol toppers.

Geschreven bij The Beatles - Rubber Soul (CD)

Muzikaal geniaal