Spaans vuur

De Gouden Eeuw associeer je al snel met steden als Amsterdam, Leiden, Haarlem en Dordrecht.
In dit boek speelt Maastricht de hoofdrol. De schrijver slaagt er direct in de lezer in het gebeuren mee te nemen. Zonder met zijn historische kennis te dwepen, merk je als lezer dat de schrijver weet waar hij het over heeft. Een absolute aanrader!

JFJ Volkers, Leiden

Geschreven bij Spaans vuur

Mooie boeken,
Heb ze alle 4 van deze schrijver gekocht

Het boek is goed geschreven, soms wat langdradig en voorspelbaar maar nooit vervelend. Je wilt doorlezen en leeft mee met de hoofdrolspeler. Het mooiste van het boek vind ik persoonlijk het tijdsbeeld dat wordt beschreven. De strijd tussen katholiek en protestants tussen Holland en Spanje is prachtig om zo mee te maken.

De lijn tussen fictie en non fictie is soms flinterdun en je vraagt elke keer af; is dit echt gebeurd....

Geschreven bij Spaans vuur

het is een boek vol spanning ,ik ben blij met de aankoop

Geschreven bij Spaans vuur

Op zich een leuk en boeiend verhaal, maar wat heb ik me tijdens het lezen geirriteerd aan de stijl en manier van schrijven. In sommige hoofdstukken wordt er haast in iedere zin een vergelijking gemaakt mbv het woordje als: "de man liep rood aan, ALS was hij een tomaat". Dit gaat oneindig door, zodat je je heel erg bewust bent dat dit slechts gedrukte woorden zijn en je niet meer in het verhaal op gaat. In andere hoofdstukken vindt de auteur het blijkbaar nodig om erg veel herhalingen te gebruiken om bepaalde situaties te benadrukken. Schrijfstijl verandert continu. Daarnaast ook een slap einde en sommige hiaten (boottocht van Luik naar Maastricht, serieus??) in het verhaal dat ik helaas niet verder kom dan 2 sterren. Jammer, want het thema en de ingredienten hadden dit tot een superspannende dikke pil kunnen maken...

Geschreven bij Spaans vuur

Spannende plot, maar de persoons- en situatiebeschrijvingen zijn veel te lang; voegen niets toe aan het verhaal en zelden aan het tijdsbeeld. Een goede redacteur had moeiteloos 400 pagina's geschrapt. Makkelijk weg te leggen en weer in te komen. Nu weet ik weer waarom ik normaal alleen jeugdromans lees; veel compassie, weinig geweld en niet in de eerste plaats bedoeld om het observatievermogen en menselijk inzicht van de auteur te etaleren.

Geschreven bij Spaans vuur

Spannend boek. Geeft een kijkje in de 80-jarige oorlog.

Geschreven bij Spaans vuur

Boek neemt je mee naar Maastricht in 1635. Je waant je volledig in die tijd, de mensen, de steegjes, de tapperijen en politiek gekonkel. de schrijver neemt je mee in een avontuur. Actie, snelheid en spanning. En je steekt er ook nog wat geschiedenisfeiten van op.
Top.

Geschreven bij Spaans vuur

Wouter van Mastricht (wat een toepasselijke naam) heeft met 'Spaans Vuur' een spannende historische thriller geschreven. De combinatie van moord, verraad, geweld in de stad Maastricht van 1635 (aan het eind van het boek lijkt het jaartal 1637 te zijn?) is redelijk goed geslaagd. Geen paginalange uitweidingen over de historie van Maastricht of over de aanleiding tot de Tachtigjarige Oorlog. De historische informatie moet wel juist zijn. Waren er tolken in het leger? Voeren er beurtschippers tussen Luik en Maastricht? Trokken er grote groepen pelgrims naar Scherpenheuvel? Dat laatste klopt. Zelfs de kaarskensprocessie werd op de eerste zondag na Allerheiligen gehouden.
In de confrontatie tussen de tolk Sharpe en de Spaanse seriemoordenaar El Lince moet de sympathieke held wel zegevieren. Dat maakt de plot wel erg doorzichtig en de afloop voorspelbaar. Soms moest ik bij Sharpe aan de Engelse agent 007 denken. Toeval?!

Geschreven bij Spaans vuur

De periode waarin het verhaal zich afspeelt is interessant. De laatste fase van de 80-jarige oorlog, waarin de beslommeringen rond een pas door de Republiek veroverde stad (Maastricht) aan bod komen: gedoe tussen Katholieken en Protestanten, een garnizoen dat zich verveelt, Spaanse bemoeienissen om de stad weer in handen te krijgen. Op zich ingredienten voor een spannend verhaal.
Helaas kan ik dit boek niet meer dan drie sterren geven. Voornaamste kritiekpunt is dat achtervolgingen wel heel erg uitgemolken worden, en dat het verhaal erg in de vorm "en toen, en toen, en toen" geschreven is. Karakters lijken ook net iets te veel karikaturen, wat jammer is met een boek van deze omvang. Verder komen er wat historische onjuistheden in voor: doorgeladen geweren is meer iets van onze tijd, kruisbogen waren in legers reeds lang vervangen door musketten, en tercios was niet een type soldaat, maar een eenheid infanterie -- die zeker niet te paard ging. Verder is de omgang tussen mensen, en zeker tussen officieren en minderen, ook van verschillende naties, iets te modern in mijn ogen.