Star Wars Episode 2 - Attack Of The Clones (2DVD)

Mooie film die beter is dan de voorganger. Waar het in de vorige film aan spanning ontbreekt, is er hier genoeg actie en het verhaal is ook beter. Verder zijn de special effects even mooi als anders en is het acteerwerk beter dan in de voorganger.

Na film 1 was het weer een jaar wachten op deel 2. Vol verwachting ging ik naar de bioscoop om er vervolgens nog een keer naartoe te gaan. Het is dan een paar uur vermaak als star wars-fan, maar als je kritisch gaat kijken is de film niet zo geweldig.

De film is een stuk volwassener dan deel I maar kan nog niet tippen aan de oudere films. De zoektocht naar de bountyhunter vind ik erg langdradig verteld en de film komt daardoor moeilijk op gang. Het verhaal wordt afgewisseld met de liefde van Anakin en Padmé wat ook iets te lang duurt allemaal. Het wachten wordt gelukkig beloont met een spectaculaire vechtscene in de arena waarbij ook weer hele vette beesten voorbij komen. De graphics en geluidseffecten zijn weer perfect.

Conclusie, de film is een stuk volwassener dan zijn voorganger, maar dit maakt het niet perse beter. Het is een vermakelijk film, maar niet de beste uit de reeks.

Voor mijn gevoel speelt deze film zich net iets teveel af rond het zoetsappige liefdesverhaal tussen Anakin en Padme.
Ik snap best dat het nodig is voor de complete saga, maar het gaat echt ten koste van de actie en de overige verhaallijn.
Verder is het een prima film, maar hij weet me net niet genoeg te boeien.
De scene waarin Yoda zijn lightsaber tevoorschijn haalt en heftig tekeer gaat, is voor mij hetgene geweest wat de film voor mij gered heeft.
Als je een Star Wars marathon houdt, is deze film net zoiets als bloedprikken in het ziekenhuis: het is niet prettig, maar het moet wel gebeuren.

Mooi om naar te kijken . Geschikt ook voor kinderen .

Ik vond de film mooi om naar te kijken. Ondanks dat de meeste Star Wars fans de film nogal saai vinden, vind ik het leuk om er naar te kijken. Vooral de locaties waar het werd gefilmd vind ik prachtig. Ik vind de film een mooi maar nogal "saai" en pakkend verhaal.

Eén voordeel aan 'Star Wars Episode II: Attack of the Clones': Jar Jar Binks zit er minder in.

Helaas weet Hayden Christensen de rol van Anakin Skywalker op zo'n gelijke voet door te zetten als zijn vermaarde voorganger Jake Lloyd dat hij het gebrek aan irritatie dat Jar Jars afwezigheid achterlaat grotendeels weet op te vullen. Zeker aangezien hij nu, samen met Obi-Wan, de hoofdrol heeft. En omdat McGregor nog steeds geen boeiende Obi-Wan mag spelen krijgt Hayden ook nog eens uitgebreid de kans om diep onder je huid te gaan zitten en vanaf de eerste seconde dat hij in beeld komt je te tergen met houterig acteerwerk, kinderachtig geschmier en een volledig ongeloofwaardige verhouding met Padme (Natalie Portman). Tussen Portman en Christensen is trouwens zo'n stuitend gebrek aan chemie dat elke liefdesscène een soort verwrongen parodie wordt van het beeld van liefde dat Lucas kennelijk in zijn hoofd heeft.

Het probleem dat de hele prequel-trilogie plaagt is het gebrek aan kritiek dat George Lucas kreeg bij het ontwikkelen van de films. Het heeft weinig zin om diep op het verhaal in te gaan, want het is zo'n aaneenschakeling van toevalligheden, allemaal met het doel om Anakin richting Darth Vader te krijgen, dat alle tussenliggende gebeurtenissen (laat staan de emotionele ontwikkelingen) totaal onlogisch en geconstrueerd aanvoelen. Goed, er zitten af en toe leuke dingen in (de hele onethische manier waarop met de Clones wordt omgegaan vind ik eigenlijk best grappig om in zo'n film te zien), maar als er al eens een interessante scene is dan wordt die geplaagd door het houterige acteerwerk, de flauwe grapjes of de 'breathtaking' locaties die elke keer in je gezicht gesmeten worden. Deze locaties zien er trouwens nog meer dan in Episode I erg nep uit, vooral de Jedi Temple. Maar erger dan hoe ze eruit zien is hoe ze gebruikt worden: totaal niet inhoudelijk en dan ook nog eens met de meest saaie cameravoering.

Dan rijst ook nog eens de vraag of het wel zo boeiend/noodzakelijk is om Anakins ontwikkeling richting Darth Vader te zien. Zo leuk is het allemaal niet en Anakin wordt naar gelang de film vordert een steeds vervelender hoofdpersonage, met wie de kijker zich totaal niet kan vereenzelvigen. De originele trilogie ging simpel gezien over sympathieke personages in een af en toe naar verhaal, maar ze kwamen er bovenop. In de prequels gaat het om onboeiende of ronduit vervelende karakters in een verhaal dat steeds naarder wordt. Episode I is daar eigenlijk nog het meest een uitzondering op, maar Ep.II en III hebben er zeer onder te lijden.

Episode II heb ik nooit als kind gezien, maar aangezien ik Episode I als 12-jarige een briljante film vond kan ik me voorstellen dat kinderen Episode II ook een spannende film kunnen vinden. Ik vraag me echter af wat ze vinden van de gruwelijke moord op een aantal Tusken Raiders richting het einde van de film...

Ik kan nog veel verder uitweiden over de tekortkomingen van deze film, maar Red Letter Media doet het stukken grappiger en uitgebreider (90 minuten), dus check de video.

Deze film heeft net als voorganger Phantom Menace een groot probleem doordat het drijft op special effects. Wederom ziet het er prima uit maar waar zijn de mensen van vlees en bloed die de boel moeten dragen? Ik krijg de indruk dat George Lucas acteurs haat. Hij geeft ze vreselijke tekst en laat ze aan hun lot over hoe ze die kul moeten uitspreken. Padmé en Anakin vormen toch een liefdespaar? Iedereen holt maar weer van lokatie naar lokatie en ondertussen moet ook nog duidelijk worden gemaakt dat Anakin het heel moeilijk heeft, dat er allerlei donkere dingen gaande zijn waar onze alleswetende Jedi niets van afweten. Iets beter dan Phantom Menace maar ook hier teveel aan CGI en te weinig aan echte emotie. Hopelijk maakt deel 3 nog wat goed.

Geschreven bij Star Wars Episode 2 - Attack Of The Clones (DVD)

het zijn 5 sterren en zeer aanbevelen