Suikerspin

Een fantastische verteller is Erik Vlaminck. En wie de Vlaamse cultuur zo goed en van binnenuit kent, heeft veel te vertellen. Dit verhaal over de lotgevallen van een Siamese tweeling die op de kermissen wordt tentoongesteld, geeft een onthutsend beeld, maar ook de menselijkheid in alle facetten. Diepgang die op een uitermate toegankelijke, humoristische en empathische manier aan ons als lezers wordt aangeboden. Een prachtig vervolg op zijn roman fleuve, Langs moederszijde, Langs vaderszijde en Langs schrijverszijde. Een prachtige vooruitblik op Brandlucht en verdere romans. Erik Vlaminck wordt in ons land veel te weinig gelezen.

Geschreven bij Suikerspin

Suikerspin is de geschiedenis van een bijzondere kermisfamilie. De grootvader van Arthur, Jean Baptist (‘Tist’), ging al de kermissen langs met fenomenen. Na een vrouw met een baard en een dwerg, die beiden niet lang stand hielden, hoorde hij over de aaneengegroeide meisjes Joséphine en Anastatia. De roman begint met hun treurige levensgeschiedenis en gaat verder met hun optredens op de kermisstand van de brute Jean Baptist. De zusjes worden tegen betaling aan het publiek gepresenteerd. Josephine beschikt over een normaal verstand maar Anastasia is stom en kan amper enkele betekenisloze klanken uitbrengen. De behandeling die de meisjes buiten hun optreden moeten ondergaan is zo mogelijk nog onmenselijker dan op het podium.Deze verhaallijn wordt afgewisseld met het wedervaren van Arthur. Arthur van Hooylandt is degene die in het boek het meest aan het woord komt. Hij heeft het niet alleen gemunt op zijn aspirant schoondochter maar ook op zijn weggelopen echtgenote Miranda van Frituur Miranda. Vlaminck is uitstekend in staat om op een geloofwaardige manier aan gewone sentimenten een stem te geven. De roman sprint heen en weer tussen de tijd van Tist met zijn Siamese tweeling en de actuele frustraties van Arthur. Het overdonderde, spannende einde is de kers op de taart van het boek.

De cover sprak me direct aan, de donkere, de paarse mist over de foto van de zusjes weergeeft het mysterieuze van het boek. De achterflap was even mysterieus, er stond een vage, maar toch boeiende samenvatting. Ik had wel iets helemaal anders verwacht van het verhaal vanwege de titel. Ik dacht dat een suikerspin of een suikerspinkraam de rode draad zou zijn in het boek, en was dan ook teleurgesteld toen ik het onderwerp maar twee keer las. Er kruisen twee verhaallijnen, dit was voor mij eerst heel verwarrend. De pagina’s sprongen van het jaar 1908 naar 2008 en terug. Het was even wennen, en uiteindelijk was het een vlot boek. Als ik een mentale schets had van beide verhalen, bleken de flashbacks en –forwards heel duidelijk. Hoe verder ik las in het boek hoe meer ik werd verrast en meegesleept in de (soms donkere) gevoelens achter de schermen van de rooskleurige kermis die mijn jeugd kent als een fantastische kinderdroom. Net die donkere gevoelens, die negatieve kanten die de klant niet te zien krijgt worden ongelofelijk beschreven. Een hele evolutie komt voor in het boek, hoe de kermis tot stand kwam rond 1908 en uiteindelijk was in 2008. Het boek komt helemaal tot leven doordat de personages zo sterke en geloofwaardige karakters hebben. Ik ervoer het alsof ik door de letters en woorden heen bijna kon voelen wat de schrijver voelde toen zijn pen het blad raakte. Echt prachtig. Maar het einde is voor mij het neusje van de zalm. De laatste twee pagina’s waren zo verrassend dat ik m’n eigen ogen niet kon geloven. Ik voelde de adrenaline door mijn lijf gieren toen ik wist dat er een volledig anders einde dan ik dacht, mijn ogen opwachtten. Dat is voor mij het absolute toppunt van het boek.

Tot slot zou ik met veel plezier dit prachtige boek aanraden aan zowel jongeren als volwassenen die zich interesseren in een meeslepend verhaal met humoristische passages en een tikkeltje geschiedenis. De cover mag voor sommigen saai of oninteressant overkomen, ik hoop dat ook anderen de mysterie zien. Het boek is zoveel anders dan andere boeken. Er zitten twee verhalen in één boek, ze zijn verbonden met elkaar ondanks het tijdsverschil van 100 jaar. Voor mij was dit een enorm positieve ervaring.

Geschreven bij Suikerspin

SUIKERSPIN VAN ERIK VLAMINCK

“De eigengereide kermisexploitant Jean-Baptist Van Hooylandt weet de hand te leggen op de Siamese tweeling Joséphine en Anastasia, die hij op Vlaamse kermissen tentoonstelt. Het is 1908. Het mensonterende bestaan waartoe hij Joséphine en Anastasia dwingt, laat diepe sporen na. Honderd jaar na de aankoop zijn de gevolgen nog altijd merkbaar in de lotgevallen van zijn nageslacht. Suikerspin is een boek vol ontroerende momenten en humoristische scènes maar ook met scherpe kanten en donkere nissen. En de kleurrijke wereld van de kermis wordt door Erik Vlaminck zo treffend geschreven, dat de lezer als het ware ooggetuige wordt.”

Dit is de tekst van de achterflap van het boek. In de recensie op “Mijn Leesportfolio” is de recensist heel kritisch over de lay-out en de achterflap. Toen ik de achterflap van het boek voor het eerst las, dacht ik ook dat het een moeilijk boek zou zijn. Ofwel dat het een moeilijk thema zou zijn om me in te leven. Normaal voel ik me niet aangetrokken tot boeken waar een beschrijving van de schrijfstijl van de auteur één derde van de korte inhoud beslaat. Toch begon ik met volle moed aan dit boek, aangezien iemand me het aangeraden had. En ik ben zeer blij dat ik het boek beginnen lezen ben.

Het leukst aan het boek vond ik de twee verschillende verhaallijnen: enerzijds Jean-Baptiste die alles doet om zijn rariteitenkabinet draaiende te houden en voor niets terugdeinst, en anderzijds het leven van Arthur, ruim een eeuw later. Arthur heeft veel bewondering voor zijn grootvader, en die tweede verhaallijn heeft me geholpen om zijn grootvader Jean-Baptist Van Hooylandt vanuit een ander standpunt te bekijken. De twee verhaallijnen vind ik de grootste troef, maar zeker niet de enige troef van dit boek. Ik was erg geschrokken van de historische kern en daarmee ook van de wreedheid van dit verhaal, en anders dan de recensie op “Mijn Leesportfolio” vond ik dit wel een leerzaam boek. Een derde troef van dit boek is zeker de afwisselende schrijfstijl: het ene personage denkt helemaal anders en ruwer en “marginaler” dan het andere personage. Zo werd heel duidelijk hoe elk personage in elkaar zat.

Ik merkte dat ik terwijl ik het boek aan het lezen was, alles gewoon “onderging". Hiermee bedoel ik dat ik geen voorspellingen maakte over hoe dit boek verder ging, anders dan bij sommige andere boeken. Ik kan niet zo goed verklaren hoe dit kwam, maar het boek las erg vlot. Ook al zag ik zelf de evoluerende lijn van het boek niet aankomen, toch heb ik me niet verveeld. Wanneer het boek uit was en ik eraan terugdacht was de lijn heel duidelijk, namelijk het leven van Jean-Baptist Van Hooylandt en de invloed die het nog steeds heeft op Arthur (het achterkleinkind van Jean-Baptist Van Hooylandt).

Dit boek is mij aangeraden geworden en ik heb dit boek erg graag gelezen, dus ik raad het u ook zeker aan!

Marie De Roose

Geschreven bij Suikerspin

Een mooie beschriijviing van een vergane tijd... nostalsgisch, zwaarmoedig en humoristisch... een absolute aanraader!!

Geschreven bij Suikerspin

Suikerspin is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en zorgt voor veel emotie als je het boek leest. De titel van het boek verraad niet meteen de inhoud. Wat mij natuurlijk zeer nieuwsgierig maakte als lezer. Ik wou er dan ook meteen aan beginnen, maar je moet het wel met veel aandacht geven. In het begin zijn er conversaties tussen verschillende personages. Deze zijn elk in een anders vertelstandspunt geschreven en kunnen voor enige verwarring zorgen. Later in het boek gaat het beter, maar in het begin moet je je hoofd er bij houden. Wat ik ook heel erg interessant vond aan het boek was dat de schrijver zijn eigen personage had gecreëerd in het boek. Zo geeft de schrijver een aangename toevoeging aan het verhaal. Het is een andere manier van schrijven, wat het lezen ook blijft interessant maken. Als laatste wil ik nog zeggen dat de personages zeer goed tot in detail werden voorgesteld. Zo kon ik me tijdens het lezen zelf de personages voorstellen met mijn eigen fantasie. Eens je bent begonnen met lezen, kan je het boek niet meer wegleggen.

Een bij vlagen hilarische, en dan weer schrijnende beschrijving van de lotgevallen van een Siamese tweeling en een kermisfamilie in het hart van Vlaanderen. Een meesterlijk vertelde tragikomedie.

Geschreven bij Suikerspin

Zeer interessante roman, ik hou van de afwisseling tussen verleden en heden. Er zit ook een flinke dosis humor in verweven, naast de erbarmelijke ellende die wordt beschreven. Dit was het eerste werk dat ik van deze auteur las, maar zal zeker nog op zoek gaan naar ander werk van hem.

Geschreven bij Suikerspin

Goed geschreven en goed onderzoek gedaan in het onderwerp. Het boek zet je aan het denken over wreedheid en compasion. een aanbeveler

Erg leuk boek over een kermisfamilie. Je wordt meegenomen in de verschillende verhaallijnen en tijden van de familie en zijn geheimen. Met de nodige dosis humor geschreven. Een aanrader!