The Luminaries Eleanor Catton

Geschreven bij The Luminaries

Prachtig boek. Geweldig knap geschreven. Mooi gebruik van de Engelse taal. Intrigerend en tevens geeft het een prachtig beeld van het Nieuw Zeeland uit de tijd van de gouddelvers.

Ik vond het boek geen 'extraordinary piece of fiction', zoals bij de omschrijving te lezen stond. De cover zag er prachtig uit, het boek heeft de Man Booker Prize 2013 gewonnen, dus mijn verwachtingen waren hooggespannen. Fijn weer een mooi dik boek.
En dik was het. Zucht. Ik begon zeer enthousiast in het boek, maar helaas vloog ik er niet doorheen zoals met echte literaire hoogtepunten het geval is. Ik was eerlijk gezegd blij toen het boek uit was. Niet dat het bijster slecht was, maar het boek was niet zo fantastisch als de omslag en de omschrijving beloofden. Ik zou het boek in ieder geval niet aanraden; je kunt je tijd beter besteden aan een ander boek.

Ook ik begon met hooggespannen verwachtingen aan het boek. Het is goed geschreven-gelukkig-maar er zit totaal geen vaart in. De kleinste details kunnen erg interessant zijn, maar dit boek zit er wel erg vol mee.
Het verveelde me. Wolf Hall van Hillary Mantel was ook een dikke pil met veel detaillistische beschrijvingen, maar daar heb ik toch met plezier het hele boek uitgelezen.

Het duurde mij erg lang om in het verhaal te komen. Daardoor bleven de personages vreemden voor mij. Uiteindelijk in een weekend weg flink doorgezet en toen kon ik het boek (iPad) niet meer neerleggen. Ik las het in het Engels en de taal was zo elegant; de personages zo goed beschreven en de opbouw van het boek vond ik subliem.
In tegenstelling tot andere meningen vond ik het boek buitengewoon spannend en boeiend; de ontknoping en de presentatie daarvan bijzonder.
Aan de astrologische aspecten heb ik geen aandacht besteed maar ik ben er van overtuigd dat ook dat onderdeel van het boek wel doordacht en goed uitgewerkt is.
Ik vind dit een aanrader voor de echte lezer - wellicht dat het mij daardoor zo lang duurde om in het verhaal te komen.

Geschreven bij The Luminaries

Als je niet vergeet dat het boek geschreven is in de trend van literatuur van eind 19, begin 20ste eeuw, passen de soms langdradige beschrijvingen perfect in. Echter, als je de draad dreigt kwijt te raken, wordt een soort recapitulatie gedaan... Oh ja, dat was inderdaad zo, denk je dan.

Misschien is het een boek dat rijpere lezers (ben zelf +75) meer waarderen dan jongeren.
Ik heb het nog niet uit maar blijf met veel nieuwsgierigheid naar de ontplooiing kijken (met e-boeken, niet zo gemakkelijk als met een paperback snel te gaan spieken :-)

Geschreven bij The Luminaries

Ik heb de loop van het verhaal van te voren niet gelezen dus was ik verrast door alle verhaallijnen. Het idee om de gebeurtenissen door het oog en de gedachten van alle medespelers te beschrijven vind ik briljant. Het wordt daardoor inderdaad een dikke pil om te lezen. Maar toch kon ik het niet wegleggen.
Het is daardoor ook een heel menselijk verhaal geworden

Heb het boek net uit en ik ben in de war.

The Luminaries is een prachtig verhaal, maar je moet wel even door het begin heen. Het eerste hoofdstuk is enorm en introduceert een stuk of 20 personen. De uitgangssituatie van deze whodunnit wordt daarin vanuit het perspectief van al die personen geschetst, in verschillende tijdslijnen en allemaal hebben ze een incompleet beeld. In het begin van het boek is een wie-is-wie overzichtje te vinden, en daar heb ik regelmatig gebruik van moeten maken. Toch, hoe pittig het begin ook is, het verhaal en de mysteries waren voor mij dermate intrigerend dat ik absoluut verder wilde lezen.

Na dit eerste hoofdstuk leest het eigenlijk per hoofdstuk makkelijker weg. Langzaamaan ontrafeld zich een verhaal met vele plotwendingen, dat tot (bijna) het eind voor verrassingen blijft zorgen. Hoe verder je komt in het boek, hoe korter de hoofdstukken en hoe meer onthullend die zijn voor het plot. Die opbouw is bijzonder en interessant, maar helaas voelt het laatste stuk juist daardoor weer een beetje gehaast aan, bijna afgeraffeld. Ook blijf je als lezer achter met een aantal open eindjes.

Een boek dat ik wellicht nog eens wil lezen. Nu enigszins gehaast doorgeakkerd (1 week) omdat de boekenclub niet wacht, maar normaal zou ik hier wat langer over doen. Heb het gevoel dat er nog meer inzit. Er wordt in het verhaal bijvoorbeeld constant een verbinding met astrologie gelegd en hoe die de karakters beïnvloed. Dat deel heb ik eigenlijk compleet genegeerd, wat ook prima mogelijk is (geruststelling voor de zelfbenoemde niet-zweverigen zoals ik zelf), maar wellicht toch iets toevoegt als je jezelf er aan overgeeft.

Al met al niet teleurgesteld in dit boek, maar nu ik het uit heb toch enigszins in de war en teleurgesteld over de open eindjes en het afgeraffelde gevoel van het einde van het boek. Toch een aanrader, want het is zeker het lezen waard!