Thousand Autumns of Jacob De Zoet Longlisted for the Booker Prize

Geschreven bij Thousand Autumns Of Jacob De Zoet

Het gegeven van dit boek is interessant en ambitieus. Wat mij vaak in dit soort boeken tegenvalt is het oog voor detail, maar dat is hier geen probleem. Als Nederlander met redelijke kennis van de Japanse geschiedenis, cultuur en taal begon ik met scepsis aan dit boek, maar werd niet teleurgesteld. De verwijzingen naar zowel de Nederlandse taal en geschiedenis en zeevaartcultuur als naar de Japanse zijn correct en zonder arrogantie ingebracht. Er wordt vanuit meerdere interessante gezichtspunten naar het Deshima van rond 1800 gekeken en de sfeer wordt zeer voelbaar voor de lezer. Eerste punt van kritiek is dat er door de soms plotselinge wisseling van gezichtspunt het meelevingsvermogen van de lezer op de proef wordt gesteld. Tweede punt is dat door de grote hoeveelheid figuren die geïntroduceerd worden er soms een gebrek aan diepgang is. De schrijver heeft een beetje té veel gewild. Desondanks zeker de moeite waard.

Geschreven bij Thousand Autumns Of Jacob De Zoet

David Mitchell is vooral met zijn boeken 'De Geestverwantschap' en 'Wolkenatlas' één van mijn favoriete schrijvers geworden. Beide boeken laten zich lezen als een enerverende achtbaanrit tussen fantastische verhalen, personages en vertelstijlen. Mitchell heeft met deze boeken getoond een alleskunner met een grenzeloze fantasie en formidabele schrijfstijl te zijn.
Met 'Jacob de Zoet' lijkt Mitchell een nieuwe weg in te slaan. Het is namelijk een historische roman, dat zich min of meer beperkt tot één verhaallijn en één hoofdpersonage. Dat is natuurlijk Jacob de Zoet, een Nederlander die wordt gestationeerd op Decima (of Dejima). En hiermee is het toneel natuurlijk al interessant, immers: Decima, niet meer dan een klein eilandje voor de kust van Nagasaki, was eeuwenlang de enige buitenlandse handelspost in het verder hermetisch gesloten Japan. Juist voor ons Nederlanders fascinerend; want Decima was van de VOC.
Het verhaal waarin Mitchell zeer kundig het leven in het Decima en het Japan van eind achttiende eeuw schetst, concentreert zich vooral op de opbloeiende liefde tussen de roodharige Zeeuw De Zoet en de prachtige maar deels verminkte Aibagawa Orito, die in de leer is bij de kleurrijke wetenschapper Dr. Marinus. Maar voordat er sprake kan zijn van echte toenadering wordt Orito weggevoerd van Decima en door de zeer machtige Japanse heerser Lord Abbott Enomoto opgesloten in het klooster Shiranui, waar kwaadaardige dingen gebeuren. De Zoet komt achter de vreselijke zaken die voorvallen in het klooster, maar is machteloos. Bovendien wordt hij in beslag genomen door de onontkoombare neergang van Decima, als gevolg van het faillisement van de VOC, de verovering van Holland door het Frankrijk van Napoleon en de steeds sterker wordende Engelse territoriumdrift.
Zonder het einde te verklappen is het boek, met alle voornoemde ingrediënten, zeker interessant. Het was echter zeker geen eenvoudig boek om te lezen in het Engels door de uitgebreide ingewikkelde beschrijvingen, de bloemrijke schrijfstijl en het vele 'Oud-Engels' dat erin voorkomt. Hiermee heeft het boek me niet zo geraakt als voorgaande werken van Mitchell. Maar een goed boek is het zeker! Ik zou alleen wel aanraden dit boek in de vertaling te lezen ('De niet verhoorde gebeden van Jacob de Zoet').

Mitchell has written a fantastic book about the Dutch colony Dejima in Japan. Very amusing to read a story which contains a lot of Dutch names and words. It contains humour, excitement and as far I can tell a good description of life around the 1800's. The thing I appreciated most, was that every time I thought I could predict the storyline, I was wrong.

Geschreven bij The Thousand Autumns of Jacob de Zoet

Dit is wederom stilistisch vuurwerk van een schrijver op het toppunt van zijn kunnen. Hoogtepunt is een Dylaneske “rap” waarmee het 39ste hoofdstuk –de eigenlijke ontknoping zal daar in plaats vinden- opent: de hele wereld verschijnt en verdwijnt voor het geestesoog van de lezer, de kern van de Boeddhistische levenshouding wordt gevierd, en aanschouwelijk wordt de Japanse schoonheidsbeleving, er wordt fijnzinnig gepreludeerd op het beeld waarmee het hoofdstuk eindigt. Nog geen anderhalve bladzijde! En zo is er meer. Daarnaast behandelt het boek ongeveer elk thema dat de wereldliteratuur heeft bezield sinds ergens in de evolutie een aap begon te schrijven. Elk hoofdstuk bevat aanknopingspunten voor overpeinzingen en meditaties over leven en dood, liefde en haat, goed en kwaad, maar bij eerste lezing wil je vooral ook verder lezen, verslingerd als je raakt aan het gerommel in dat kleine koopliedenvagevuur dat Decima heet. Mitchell maakt van Decima een labaratorium waarin de geest van de mensheid pruttelt op het vuurtje van grote en kleine ambities. Fascinerend is de confrontatie van een land dat pretendeert tot de beschaafde wereld te horen, met een onbekend onbereikbaar land dat een veel verfijndere beschaving kent; bijna ontroerend de poging van leden van een wetenschappelijke academie om de grenzen te overstijgen, de poging van sommige bestuurderen aan beide kanten om met een zuivere ethiek de grenzen te overstijgen. En dan valt er ook nog een hoop te lachen ook.
Kortom, een goed boek. Maar niet zo onontkoombaar als de voorganger “Black Swan Green”. Dat komt omdat de drie belangrijkste personages: De Zoet, Orito, en de abt uitermate schematisch blijven (terwijl alle andere karakters juist uitermate levend zijn). De eerste twee vertegenwoordigen de o zo vergankelijke zuiverheid, de abt is de gestalte van het eindeloze Kwaad. De strijd tussen goed en kwaad is eigenlijk even vreemd als de partij Go die een grote symbolische rol speelt in de laatste hoofdstukken, een spel waarvan je de spelregels niet kent, en het bord met de stenen zie je ook niet. Maar misschien doet de schrijver dit bewust. Hij eindigt namelijk met in een aantal pagina’s het verdere leven van de Zoet te schetsen: braaf, nietszeggend. Een leven dat het makkelijk zonder de duizend herfsten kan stellen, waarom heeft hij dat allemaal meegemaakt? Er is geen hemel op aarde. Maar er valt wel heel veel te overdenken op dit ondermaanse.

Een genot om te lezen en herlezen. Intelligent en met subtiele humor. Hoofd en hart.

Geschreven bij Thousand Autumns Of Jacob De Zoet

Na de ophef en alle goede recensies vond ik dit boek best tegenvallen. Ik vond het best moeilijk om er door te komen.

Misschien ligt het er ook aan dat het boek in het Engels geschreven is over Nederlanders. Normaal gesproken lees ik alle in het Engels geschreven boeken in het Engels, maar dit keer was het misschien gemakkelijker geweest om de Nederlandse vertaling te lezen. Iets wat ik als tweetalig opgevoede boekenwurm niet snel zou zeggen.

Verder vind ik David Mitchell nog wel een van de betere schrijvers.

Geschreven bij The Thousand Autumns of Jacob de Zoet

Hoewel David Mitchell een geroemd schrijver is vind ik vooral de Japanse personages wat vlak. Zeer leesbaar, leuk als je wat meer wilt weten over VOC en Japan.

Prachtig geschreven.

Geschreven bij The Thousand Autumns of Jacob de Zoet

David Mitchell sketches an authentic view of Japanese culture four hundred years ago. He uncovers the lack of understanding between the Dutch and the Japanese in that little trading post in Japan. Their different cultural baggage clearly leads them to disrespect each other. Readers who have a romantic idea of the civilizing influence of the Dutch United East India Company (VOC) will have to modify their views. In that respect the book is an eye opener. Although the first half of the book reads less easilly than the second half, Thousands Autumns of Jacob de Zoet can be recommended to the general reader interested in history and culture, but is a must for students of japanology and perhaps sinology. The English language reader will have a tough time differentiating between the Dutch names in the book. At least in the beginning. However, he will find consolation in discovering that the Japanese had the same problem.

Zoals altijd verrast en verbaasd Mitchell je met zijn poëtische taal , verschillende verhaal lijnen en wisselingen tussen een literair roman, historisch roman en liefdesverhaal.