Wat ik weet

Vier jaar geleden verdwenen Judith en haar vriendin. Na twee jaar keerde Judith in haar eentje terug. Verminkt, beschadigd, genegeerd. Haar welkomthuisreactie was anders dan verwacht: haar vader is overleden tijdens haar afwezigheid en zodra haar moeder merkt dat het vrijwel onmogelijk voor Judith is om te praten, verbiedt zij het haar om ook nog maar één woord te zeggen. Opgesloten in haar eigen stilte, genegeerd of gevreesd. Wanneer het kolonistenstadje Roswell Station wordt aangevallen, weet zij precies wat zij moet doen.

Het boek is geschreven in de eerste persoon, maar wordt gericht aan de tweede persoon. Judith vertrouwt haar leven namelijk in korte alinea’s toe aan haar jeugdliefde Lucas, die haar, sinds haar terugkomst, is gaan negeren. De korte stukjes tekst zouden kunnen gaan irriteren, maar dat deed het voor mij bij dit verhaal niet. Het maakt het boek uniek. Gecombineerd met een prachtige schrijfstijl die je bijna poëtisch zou kunnen noemen, en de korte stukken tekst, maakt het dat dit boek een achtbaan van emoties is. Van verdriet naar liefde naar vreugde naar angst; je maakt het allemaal mee.

Judith is een sterk meisje, want zij is aan het overleven in een dorpje waar zij wordt genegeerd en bespot. De manier waarop mensen haar aankijken alleen om de reden dat zij niet kan spreken, is verbijsterend. De relatie tussen haar en haar moeder is hartbrekend.

Je komt er al vrij snel achter wie haar ontvoerder is geweest, maar je weet nog niet waarom en wat hij haar allemaal wel of niet heeft aangedaan. Hoewel het een liefdesverhaal is, is het geen clichégebeuren. Er zijn teveel dingen gebeurd, er zijn teveel dingen gaande, waardoor het voor Judith lastig is om zich te focussen op de liefde. Want ze is aan het overleven. En uiteindelijk, bij de conclusie, besluit zij haar verhaal te vertellen.

Ik vind dit verhaal zeker vijf sterren waard. De relaties zijn goed uitgewerkt, de spanning blijft erin en de schrijfstijl is subliem. Een unieke ervaring die je zeker niet snel zult vergeten.

Dit is het verhaal van Judith Finch die verminkt is teruggekomen van een ontvoering. Door haar ontvoerder is een stuk van haar tong afgesneden waardoor Judith alleen nog maar primitieve kreten kan uitstoten. Haar moeder verbiedt haar te praten. Tijdens de ontvoering is Judiths vader overleden van verdriet. Hij heeft lang naar haar gezocht, maar kon haar niet vinden. Haar moeder is daardoor een verbitterde harde vrouw geworden. Het verdriet was te veel voor haar.

Ook in het dorpje Roswell Station wordt Judith met de nek aangekeken. Men denkt dat zij dom is geworden door het verlies van haar tong en vermoedt dat Judith haar maagdelijkheid heeft verloren. Judith is een gevallen vrouw. Alles wat ook maar enigszins afwijkt van het normale, wordt door het dorp beschouwd als slecht en zondig. Dat moet wel werk van de duivel zijn. Het helpt ook niet mee dat de dominee in het dorp na haar terugkomst een half jaar lang preekt over het zevende gebod: gij zult niet echtbreken.

Pas als Maria, een ander meisje in het dorp, haar verloving verbreekt met Lucas (de liefde van Judith) is er nog een uitgestotene in het dorp. Maria zoekt contact met Judith, ze wil haar vriendin worden. Zij leert Judith praten, iets dat ze verborgen houdt voor de rest van het dorp. Totdat ze het echt nodig heeft om te praten.
Het boek zelf

Dit boek is onderverdeeld in Ervoor, Erna en Nu. Het eerste en het laatste deel zijn maar één of twee bladzijden. Het middelste deel bevat het grootste deel van het verhaal. Dat middelste stuk is verdeeld in drie boeken. Ieder boek bestaat uit mini-hoofdstukjes waarin een gebeurtenis centraal staat of een herinnering aan de ontvoering. Soms lopen gebeurtenis en herinnering vloeiend in elkaar over.

In het eerste boek leert de lezer Judith kennen. Ze praat nog niet, maar haar acties spreken duidelijk. Tijdens een aanval van piraten redt ze het hele dorp door naar haar ontvoerder te gaan en buskruit van hem te vragen. Ze redt daarnaast haar broer die zichzelf per ongeluk in zijn voet had geschoten. In het tweede boek wordt Judith steeds sterker. Ze zet zich af tegen haar kille moeder en probeert steun te zoeken bij Lucas en Darrel, haar broertje. Hier leert ze ook Maria kennen die haar stapje voor stapje leert spreken. Het derde boek toont een Judith die zich ongewenste avances van de schoolmeester niet meer laat welgevallen. En uiteindelijk, als de nood het hoogst is, spreekt ze uit wat ze weet. Ze onthult alle geheimen van Roswell Station.

Wat ik weet – mijn mening

Dit is een echt coming of age boek en een pageturner bovendien. Ik wilde echt weten hoe het afliep met Judith. Ik heb van dit boek genoten.

Het boek is een Young Adult, maar ik vond het eigenlijk helemaal niet in die categorie vallen. Het is veel dieper dan alleen maar een verhaal van een meisje dat in haar kracht gaat staan. Het gaat over leren zwijgen wanneer dat nodig is en wanneer je moet praten. Het gaat over acceptatie van mensen die anders zijn. Het gaat over de waardigheid van vrouwen in een afwijkende situatie en het verschil tussen verminkte vrouwen en mannen. Judiths opgelegde zwijgen was haar redding, tot ze moest praten waarmee ze zichzelf en haar liefde redde. Zwijgen is niet altijd goud.

Ik moest even wennen aan de stijl: het gebruik van ‘je’, waarbij het hele verhaal aan Lucas verteld wordt. Maar Judith beschrijft ook dingen die gebeuren waar Lucas niet bij is, zodat het na een tijdje wel goed leesbaar is. Het boek is geschreven in soms hele korte paragrafen, soms veel langere, elk een gebeurtenis of gedachte weergevend. Het is overtuigend door een jonge vrouw geschreven die aan de zijkant van de maatschappij staat en verliefd is op een jongeman die ze niet kan krijgen.

Uit de dagelijkse zaken die gebeuren in het stadje en met haar en haar familie wordt duidelijk wat haar status is binnen het stadje en hoe men tegen haar aankijkt. Langzamerhand verandert haar situatie en krijgt ze een aantal bondgenoten. Het einde vond ik wat afgeraffeld, alles kwam een beetje te netjes op zijn plaats. Aan de andere kant had ik na het einde nog graag een beetje doorgelezen om nog wat langer in de sfeer van het boek te blijven.

Dit is een mooi, literair Young Adult boek, dat menige volwassene ook zal aanspreken.

Ik begin met lezen van het verhaal, maar merk dat ik erg moet wennen aan de gekozen schrijfstijl. Het duurt dan ook een tijdje voordat het verhaal mijn volle aandacht te pakken heeft. In het begin vind ik het verhaal enigszins verwarrend en mysterieus, het bezorgt mij als lezer vele vragen, maar tegelijkertijd zet het ook aan tot verder lezen. Ik wil weten wat er precies gebeurd is met Judith, hoofdpersonage in het verhaal.

Het verhaal speelt zich af in een puriteinse, pseudo-Amish, gemeenschap in Roswell Station. Judith Finch verdween twee jaar geleden, nu is ze weer terug in het dorp. Waar is ze al die tijd geweest, bij wie, hoe en waarom? Vertrok ze vrijwillig van huis of werd ze door iemand meegenomen? Eenmaal in de greep van het verhaal, laat deze me niet meer los en wil ik alleen maar lezen én doorlezen in dit indrukwekkende en meeslepende verhaal over Judith en Lucas. Ooit waren ze jeugdvrienden, totdat Judith van de een op de andere dag spoorloos verdween.

Nu is Judith terug, beschadigd en bestolen van haar jeugd. Een gedeelte van haar tong is weggesneden waardoor Judith haar spraakvermogen verloor. Judith kan hierdoor haar verhaal over wat er de afgelopen twee jaar is gebeurd aan niemand vertellen. Haar dorpsgenoten inclusief haar moeder negeren haar en zien haar als de dorpsstomme en een gevallen vrouw. Als lezer kun je niet anders dan meeleven met Judith en hopen dat alles goed zal komen.

Judith is verliefd op haar jeugdvriend Lucas, maar hij lijkt onbereikbaar voor haar, hij zal immers bij de komende volle maan trouwen met Maria. Maria sluit vriendschap met Judith en helpt haar om haar beschadigde tong te trainen zodat ze zich weer verstaanbaar kan maken. Judith wil zo graag weer spreken, gehoord worden, door haar dorpsgenoten maar vooral door Lucas. Daarnaast wil ze graag leren lezen en schrijven, iets wat ze nooit goed geleerd heeft. Stukje bij beetje wordt het raadsel van haar verdwijning en wat er de afgelopen twee jaar met Judith gebeurde ontrafeld. Judith leert uiteindelijk zich verstaanbaar te maken en vertelt noodgedwongen haar verhaal en hetgeen zij heeft zien gebeuren aan haar dorpsgenoten en Lucas. Is het te laat voor Lucas en Judith? Zal Lucas immer de onbereikbare liefde van Judith blijven?

Interessant boek en eindelijk weer eens een Young Adult die niet over een post-apocalyptische wereld en een corrupt regime gaat. Het niet kunnen praten is een interessant feit dat goed wordt uitgewerkt. Het plot blijft interessant door het hele boek en is onvoorspelbaar. Door de ZEER korte hoofdstukjes leest het boek ontzettend rap en heb je het snel uit. Het is niet het beste van het beste dat je je over 10 jaar nog herinnert, maar het is zeker de moeite van het lezen waard.

Ik heb het boek gelezen voor school, in het begin is dit boek niet zo leuk maar hoe meer je je inleeft in het verhaal hoe leuker het wordt! Op sommige momenten kreeg ik de tranen in mijn ogen tijdens het lezen van dit boek. Het zijn misschien wel 300 pagina’s maar het is zeker de moeite waard.

Ik moest voor school een voek lezen dus heb ik dit boek gekozen omdat erbij stond dat het over ontvoeringen enzo gaat dus ik dacht dit is waarschijnlijk heel spannend... Maar nee, het was helemaal niet spannend. Het boek was langdradig en saai. Het zijn 300 paginas waarvan het vanaf pagina 250 pas een beetje spannend begint te worden al de rest ervoor is hoe ze leert praten...