Witte ruis Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. een Erik Winter thriller

Helemaal goed. Echte Ake Edwardson, gelijk gekocht toen het uit kwam en op mijn Ereader gezet.
Lekker doorlezen in bed.
Een fijn geschreven boek, wel pessimistisch en somber maar dat hoort erbij. Erik wordt wat ouder en het tobt wat af met zichzelf. Maar de vaart blijft er in, het verhaal is goed geschreven. Ik vind het prettig dat de personages worden uitgediept, menselijk worden weer gegeven.
Het blijft spannend tot het eind en in de vroege uurtjes met een zucht mijn Ereader uitgedaan.
Jammer dat het boek uit was. En nu maar weer wachten op de volgende Ake Edwardson, ik heb ze allemaal gelezen. Heerlijk

Geschreven bij Erik Winter 11 - Witte ruis

Heerlijk weer een nieuw boek van Ake Edwardson over Erik Winter te lezen! Ik heb ze bijna allemaal gelezen. Leuk om Winter zo door de jaren heen te volgen in zijn leven.
De moordzaken in de boeken zijn altijd bijzonder. Er is altijd wel iets vreemds en bizars aan de moorden, zo ook in dit boek. Je volgt het verhaal bijna meer via de gedachten van een aantal personages, dan door hun handelingen. Met krachtige, bijna telegram-stijlachtige zinnen kruip je helemaal in het hoofd van inspecteur Winter. Maar zo volg je ook de gedachten van een aantal andere hoofdrolspelers zodat je het verhaal van verschillende invalshoeken volgt. Je wordt hierdoor regelmatig op het verkeerde been gezet waardoor de spanning oploopt. Langzaam maar zeker ontvouwt zich hieruit de ontknoping.
Het is niet een heel eenvoudig te lezen boek. Als je nooit eerder een boek van Ake Edwardson hebt gelezen, moet je wel even wennen aan zijn schrijfstijl. Maar dat spreekt mij juist aan. Het is niet zo'n dertien in een dozijn thriller.
Echt weer een spannend verhaal. Zeker een aanrader!

Geschreven bij Erik Winter 11 - Witte ruis

Wie net als ik dacht dat de laatste winter ook de laatste Winter zou zijn zat er dus gelukkig naast.

In dit nieuwe boek van Edwardson keert Erik Winter terug, niet als vanouds helaas want door een hersenbloeding heeft hij last van oorsuizen (ruis). ook kwellen nachtmerries hem.

In dit boek wordt hij fysiek en mentaal heen en weer geslingerd tussen zijn gezin en moeder in Spanje enerzijds en zijn werk in Zweden anderzijds. Voor een moordzaak op een eiland ten zuiden van de stad keert hij tijdelijk (?) terug naar Goteborg.

Een vrouw en 2 van haar kinderen worden doodgestoken gevonden, het derde kind, een baby nog, is nog in leven. Als blijkt dat het niet mogelijk is dat het meisje zelf zo lang heeft kunnen overleven wordt het raadsel nog groter.

Weer lekker Scandinavisch vaag komen er diverse verdachten voorbij zodat je regelmatig op het verkeerde been wordt gezet. Uiteindelijk wordt natuurlijk ook deze moord opgelost.

Alle personages zijn weer goed uitgewerkt, soms een beetje ingewikkeld over wie het gaat dus goed bij de les blijven is wel een vereiste.

De beschrijvingen van de gedrevenheid van Erik Winter en niet te vergeten zijn volledige team maken ook dit boek weer tot een topper!

Spannend verhaal waarbij het verstandig is om de gehele serie te lezen

Geschreven bij Erik Winter 11 - Witte ruis

Dit is mijn tweede Ake Edwardson binnen een week.
Na “Nog niet dood” wilde ik meer van deze schrijver lezen.
De slepende Scandinavische stijl met een goed verhaal en plot, met daar omheen een psychologische diepgang vind ik een pracht combinatie. Thrillers met gruwelijke feiten verzacht door een schrijfstijl met liefde voor mensen.
Het tempo van het verhaal en de diepgang zorgen er voor dat het mogelijk alleen voor doorgewinterde lezers geschikt is.

Hele fijne serie om te lezen

goed boek, altijd bij de skandinavische schrijvers, heerlijk om te lezen het is zoals altijd een dikke aanrader

Geschreven bij Erik Winter 11 - Witte ruis

Tot mijn grote vreugde heb ik het boek Witte ruis van Ake Edwardson vooruit mogen lezen. Witte ruis is een thriller waar je vanaf het eerste moment in meegezogen wordt. Als je de thrillers van inspecteur Winter op de televisie hebt gevolgd, is dit een absolute must.
Het begint met een bizarre moord, waarbij inspecteur Winter en zijn team volledig in het duister tasten over de motieven en de mogelijke verdachten. Verschillende verhaallijnen beschrijven daarbij de wereld van de karakters. Het boek kenmerkt zich door de vele dialogen tussen inspecteur Winter en zijn medewerkers, waarbij er veel wordt gebrainstormd. Ik vind het altijd ontzettend leuk om deze gedachten als lezer mee te mogen maken.
De spanning en het mysterie worden telkens weer op een boeiende manier opgebouwd. Telkens als er een bepaald patroon lijkt te ontstaan, volgt er weer een bijzondere wending waardoor je als lezer weer op het verkeerde been gezet wordt. De manier waarop het verhaal om deze moord is geweven is daarom absoluut van grote klasse. Een voorbeeld hiervan is de ontdekking die inspecteur Winter in het huis van buurman Krol doet, waarbij je denkt dat je alles hebt gehad, maar toch weer op het verkeerde been wordt gezet.
De sfeer is zoals je van een goede Scandinavische thriller mag verwachten. Het is een spannend boek dat van het eerste tot het laatste moment weet te boeien.
Kortom witte ruis is een echte aanrader voor de doorgewinterde thrillerlezer.

Geschreven bij Erik Winter 11 - Witte ruis

Het boek Witte ruis van Ake Edwardson heb ik vooruit mogen lezen. Een nog onbekende schrijver voor mij. Witte ruis is een boek waarin eenmaal begonnen met lezen het moeilijk is om weer te stoppen.
Het begint met een moord waarin Erik Winter met zijn team hun tanden in zetten. Vele dialogen worden er gevoerd en tot op het allerlaatste moment moet je wachten om uit te vinden wie de dader is geweest. Heerlijk om zo lang in onwetendheid te blijven en zelf proberen uit te vinden wie de moordenaar was. Je blijft het boek niet alleen lezen door de moord die is gepleegd, maar ook om te weten hoe het met de personages gaat. Allemaal hebben ze hun eigen verhaal en hoe de laatste dagen van Siv, zijn moeder, verlopen zijn indrukwekkend. Erik Winter moet zijn leven in meerdere stukken verdelen; Spanje (zijn familie) en Göteborg waar hij werkt aan een niet al te makkelijke zaak.
Erik Winter is een man die niet goed te beschrijven is. Hij lijkt wat afwijzend, maar in de diverse dialogen die plaats vinden wordt het ook een sympathieke man.
Dit was mijn eerste boek over Erik Winter en in het begin is wat lastig om alle personages uit elkaar te houden en door alle korte hoofdstukjes moet je er goed je aandacht bij houden. Dit wordt minder naarmate je verder in het boek komt. Witte ruis van Ake Edwardson is zeer zeker de moeite waard om te lezen.

Geschreven bij Erik Winter 11 - Witte ruis

Niets gestolen. Behalve levens. En een speen. Na een hersenbloeding verbleef Erik Winter met zijn gezin twee jaar in het warme Spanje. Maar het bloed kruipt, en de door nachtmerries en tinnitus geteisterde inspecteur vindt zichzelf te jong om met pensioen te gaan. Zonder zijn vrouw en twee dochters keert hij terug naar Gotenborg, waar de criminaliteit inmiddels tot wereldniveau is gestegen. En gelijk op zijn eerste dag wordt het team, al snel weer zijn team, geconfronteerd met de verschrikkelijke moord op een jonge vrouw en haar twee kleine kinderen. Alleen de baby in het huis is nog in leven. Waarom?
Voor het antwoord praat Winter op zijn geheel eigen, bijna autistische wijze met familie van slachtoffers, getuigen, verdachten, mogelijke daders, zijn collega's. Met zichzelf. Vooral met zichzelf. Terwijl de cirkel rondom de slachtoffers gestaag uitbreidt en nieuwe verdachten zich aandienen, laat Winter zich diep in zijn ziel kijken. Geholpen door een paar vingers whisky per dag en John Coltranes ‘Love Supreme’ leidt ouderwets speur- en denkwerk Winter, en de lezer, in deze zorgvuldig geconstrueerde whodunit stap voor stap naar de ontknoping. Geen computers, gejaagde digitale tovenarij, geen explosies, wilde achtervolgingen, bloed dat van de pagina's druipt of onwaarschijnlijk forensisch onderzoek. Een verademing. Winter zoekt, kijkt, vooral naar wat er niet is, wat niet zichtbaar is, luistert en denkt. Reist noodgedwongen tussen Zweden en Spanje. Vechtend tegen zichzelf, het gedender tussen zijn oren, in de worsteling weer iemand anders te worden. Die ander. Sober, geen woord teveel, en toch schetst Edwardson in 'Witte Ruis' gedetailleerd en beeldend plaatsen, personages, gevoelens en gedachten. Hij laat je de stilte en de kou ruiken. Lange avonden en korte, onrustige nachten beleven. De pijn voelen. Totdat er niets meer te zeggen valt. En de speen, en alle antwoorden gevonden zijn.