Zatoichi Quality Film Collection

Een samoerai-film zoals ze bedoeld zijn. De zwaardkunst wordt getoond zoals het hoort, zonder teveel poespas en onnodig theater.

De side-stories maken geven de film body en zorgen voor een mooie setting. Het verhaal blijft daardoor niet plat, ondanks het eenvoudige thema. Meer personages dan de hoofdpersoon worden voldoende uitgediept om de film kracht te geven.

Mooi! Zeker een aanrader voor liefhebbers van het genre.

Prachtige Japanse film. De sfeer is ingehouden, zoals dat past in de Aziatische culturen. Er zitten prachtige, tedere momenten in. Het gaat nooit alleen om de actie, het vechten, maar om het inzicht dat moet groeien.

Hou je van japanse films dan is dit een must see. Je krijgt een duidelijk beeld van japan en hoe ze in die tijd leefde, krijgt mooie actie te zien, wat voor sommige wat aan de overdreven kant is, en ook humeuristische stukjes ontbreken niet.

Is gebaseerd op vele films uit de jaren 60/70, die naar mijn mening beter waren dan deze remix. 1 van de redenen is dat de personage Zatoichi anders wordt neergezet dan in de voorgaande films. Toch blijft het een aardige film, maar kijk toch het liefst de originele Zatoichi's

Simpele opzet, maar mooi uitgewerkt. De actie-scenes zijn misschien niet voor iedereen want het bloed vliegt in de rondte, maar om hen heen ligt een net verhaal met interessante personages en genoeg humor om de toon hoog te houden zonder in een komedie te vervallen.

Heel mooie verfilming vaneen klein landelijk dorp in Japan 19e eeuw. Dit dorp wordt geterroriseerd door een bende. Tot de blind Zatoichi er op een Samourai gedreven wijze er een einde aan maakt.

Ik ben (wat dat ook waard moge zijn, komend van een vreemde) niet Takeshi Kitano's grootste fan: zijn films draaien altijd vooral om het personage dat hij zelf speelt, en hij speelt zijn personages altijd hetzelfde, waardoor zijn films dus allemaal sterk op elkaar lijken. Deze film lijdt weliswaar aan ongeveer dezelfde ziekte, Kitano geeft Zatôichi weer nagenoeg exact dezelfde persoonlijkheid en trekjes mee die zijn personages altijd hebben, maar omdat de setting dit keer zo anders is dan Kitano's overige films, heeft het toch iets eigens gekregen. Het is wat mij betreft dan ook de setting die de ster van deze film is: de traditionele kostuums, de exterieuren van de gebouwen, de interieuren, de dans van de geisha's; er is zichtbaar veel aandacht aan besteed en de film slaagt er dan ook volledig in om een geloofwaardig Tokugawa-Japan neer te zetten. Visueel valt er sowieso veel te genieten, het felrode bloed (dat uiteraard rijkelijk vloeit en spettert, het is per slot van rekening een Japanse film) steekt mooi af bij het verder vooral pastellen kleurenpalet, de spectaculaire actiescènes zijn zichtbaar door een computer gegenereerd, maar dit stoort niet of nauwelijks en zien er bovengemiddeld goed uit. Het verhaal is niet bijzonder, maar spannend en met genoeg humor en actie verteld om de aandacht makkelijk vast te houden. Verwacht niet al te veel van deze film en je zult niet teleurgesteld worden.

Ik vond het een goede film vanwege de gevechten. Maar als je kijkt naar het verhaal dan kun je zeggen dat deze een beetje langdradig is hoewel er wel een paar leuke scenes tussen zitten. Overigens vond ik de achtergrond van Zatoichi niet echt goed uitgelegd maar dat kan misschien komen doordat ik de voorgaande films niet gezien heb (kwam ik achteraf pas achter dat die er waren).

Had trouwens niet verwacht dat één van die twee zusjes van het mannelijk geslacht zou zijn. Het einde vond ik eigenlijk wel grappig.

Uiteindelijk is het gewoon een film om een keer gezien te hebben.

HS1986