De Ontdekking Van De Hemel

Dit is een van de mooiste boeken ooit.... In het begin moet je wel even door bijten om de draad van het verhaal te pakken maar als je eenmaal onderweg bent kan je niet meer stoppen. Waanzinnig boek dat je aan het denken zet ....

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

Een knap boek. Maar pas vanaf ongeveer pagina 588 begon het mij werkelijk wat te boeien (waarmee ik nou ook weer niet zeggen wil dat het daarvoor alleen maar saai is); daar waar Quinten zijn vader wil gaan zoeken en op reis gaat naar Italië. Daar begint het boek dan ook een soort avonturenroman te lijken.
Eerder las ik van Harry Mulisch "het stenen bruidsbed", wat ik een vreselijk boek vond. "Twee vrouwen" vond ik beter, en dit was het beste boek van de 3 die ik van deze schrijver gelezen heb. Maar hij spreekt me niet aan. Zijn personages vond ik in dit boek evenals in zijn andere boeken houterig, robotachtig. Al zijn schrijven over astronomie en architectuur, zaken als de relativiteitstheorie en de quantumtheorie spreken mij ook al niet aan, waardoor ik toch iets wezenlijks van dit boek mis, neem ik aan. Ik heb er domweg niet voldoende kennis van. En voor de rest is het hele verhaal me te fantastisch, al zit het knap in elkaar. Van een dergelijk genre houd ik toch al niet. Verder komt Mulisch's schrijfstijl altijd koud op mij over. Kortom: ik kan het boek waarderen, maar het is niet “mijn” boek.

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

Ik heb De Ontdekking van de Hemel gelezen pas na mijn middebare schooltijd. Ik was altijd wat getraumatiseerd door Mulisch, voornamelijk door De Aanslag, wat ik vreselijk vond, en door zijn verwaande gedrag in Amsterdam, waar ik hem geregeld zag lopen. Pas toen de verfilming van het boek in de bioscoop kwam, ontdekte ik hoe goed het verhaal in elkaar stak. Ik was verbaast over hoe zeer het me aansprak en ben daarom toch het boek gaan lezen, dat ik achter elkaar heb uitgelezen. Ik las het telkens in de trein en verheugd me de hele dag op de terugreis wanneer ik weer verder mocht lezen. Het verhaal zit ingenieus in elkaar en blijkt in het boek veel uitgebreider en gedetailleerder te zijn dan de film doet vermoeden. Wel besef ik me dat enige kennis van de klassieke oudheid en mythologie het boek een stuk interessanter maakt. Ik kan me voorstellen dat voor iemand zonder die achtergrond kennis een hoop verloren gaat. Mulisch was immers wel iemand die zich graag elitair opstelde en zich dan ook als auteur op het meer elitaire publiek richt.

Geschreven bij De ontdekking van de hemel

Ik heb De Ontdekking van de Hemel gelezen pas na mijn middebare schooltijd. Ik was altijd wat getraumatiseerd door Mulisch, voornamelijk door De Aanslag, wat ik vreselijk vond, en door zijn verwaande gedrag in Amsterdam, waar ik hem geregeld zag lopen. Pas toen de verfilming van het boek in de bioscoop kwam, ontdekte ik hoe goed het verhaal in elkaar stak. Ik was verbaast over hoe zeer het me aansprak en ben daarom toch het boek gaan lezen, dat ik achter elkaar heb uitgelezen. Ik las het telkens in de trein en verheugd me de hele dag op de terugreis wanneer ik weer verder mocht lezen. Het verhaal zit ingenieus in elkaar en blijkt in het boek veel uitgebreider en gedetailleerder te zijn dan de film doet vermoeden. Wel besef ik me dat enige kennis van de klassieke oudheid en mythologie het boek een stuk interessanter maakt. Ik kan me voorstellen dat voor iemand zonder die achtergrond kennis een hoop verloren gaat. Mulisch was immers wel iemand die zich graag elitair opstelde en zich dan ook als auteur op het meer elitaire publiek richt.

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

Research, ja, maar de hoeveelheid gegeven informatie in dit boek is niet in balans met de rest (de uitwerking van de personages bijvoorbeeld). En daar moet je van houden. De zogenaamde alwetendheid van de schrijver wekt bij mij in ieder geval zeer grote irritatie op. Overigens ben ik niet de enige die daar zo over denkt hoor, maar kennelijk heerst in Nederland de gedachte dat je er alleen bij hoort als je dit boek goed vindt. Kijk maar eens op het internet, en dan met name ook recensies van buitenlandse lezers. Daar zie je toch ook wel eens andere verhalen voorbij komen. Je houdt ervan of je houdt er niet van. En ik hou er dus niet van.. Maar daarom ben ik nog niet 'niet wijs'.

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

Mulisch is omstreden, zo weten wij. En Nederland lijkt gespleten in ferme voor-, en evenzo ferme tegenstanders van deze schrijver.
Vóór Mulisch spreekt zijn gave van het woord: want wat leest hij 'lekker'. Zo ook dit boek, dat ik ademloos in een paar dagen tijd heb verslonden.
Tégen hem spreekt zijn hoofdthema. Want wat te denken van een God, die zich terugtrekt van de wereld, maar wel een uiterst ingewikkeld plot uitdenkt om de laatste bewijzen van zijn eertijdse aanwezigheid te wissen. Dat is ongeloofwaardig, en me te karig bovendien; hoezeer ook Mulisch deze karigheid weet te maskeren met aardig in kaart gebrachte uitweidingen over hetgeen de mens zoal aan gedachtespinsels heeft voortgebracht.
Ik wil verder niet vooruitlopen op het verhaal, waaraan ik zoveel smeuïg leesplezier heb beleefd. Welk plezier zwaarder weegt dan tegenwerpingen. En daarom toch mijn aanbeveling; voor de twijfelaar.

Mars van Leent.

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

Ik heb dit boek voor het eerst gelezen toen ik 15 was en was erg geboeid door de knapgeschreven verhaallijn, maar zeker ook door de woordkeus. De karakters gingen echt voor me leven. Nu, 5 jaar later heb ik het nog eens gelezen en wordt ik weer gegrepen door de karakters en hun beweegredenen.
De jubileumeditie ziet er mooi uit, maar jammer genoeg staan er veel spelfouten in. Dit was in de originele uitgave minder.

Voor ieder die een goed literair boek wil lezen met een goed verhaal: de ontdekking van de hemel is een aanrader!

Geschreven bij De ontdekking van de hemel

Dit boek werd me door menigeen aangeraden en door meerdere mensen rondom mij tot 'het beste boek ooit' uitgeroepen. Vreemd is het dus niet dat ik begon te lezen met zeer hoge verwachtingen.
De Aanslag van Mulisch vond ik wonderschoon, Twee Vrouwen iets minder, maar toch aardig voor zijn omvang. De Ontdekking van de Hemel moest deze kleine tegenvaller (die Twee Vrouwen toch voor me was) dus weer rechttrekken. Dat heeft het boek uiteindelijk niet gedaan. En ik zal uitleggen waarom:
Mulisch maakt graag gebruik van metaforen. Op zich niets mis mee, maar nadat ik al twee boeken van hem gelezen had, deden de enorme aantallen vergezochte vergelijkingen bijzonder geforceerd aan. De kracht van alle metaforen valt daarmee weg.
Ook het verhaal kon me niet echt behagen. Hoewel de verschillende karakters in het boek zeer interessant zijn, kakt het verhaal volledig in bij de geboorte van Quinten. Vanaf daar raken de karakters bijna vlak vergeleken met de karakters die eerder in het boek voorkomen. De spanning om door te lezen vervalt daarmee.
En dan de plot: die komt uit het niets en is vergezocht. Op zich is er niets mis met ongeloofwaardige gebeurtenissen, maar het eind lijkt niet te passen bij de zo nuchtere eerste driekwart van het boek. Als ik rare dingen wil lezen, pak ik wel Harry Potter.

Verder moet ik zeggen dat het boek ook veel hele goede elementen bevat, waardoor het van mij nog 3 sterretjes krijgt. En... misschien ben ik wel gewoon te dom om het genie ervan in te zien. Ik zou het boek niet aanraden, maar ook niemand die het wil lezen afraden. Lezen blijft natuurlijk een kwestie van smaak.

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

Schrijvers van onderstaande recensies snappen kennelijk niet waar het misbruiken van de personages over gaat. Natuurlijk is het logisch dat een schrijver research doet. Wat het grote gebrek is aan De ontdekking van de hemel, is dat deze research het enige is wat naar voren komt. De schrijver slaagt er niet in zijn research en zijn filosofische gedachten te combineren met een boeiend verhaal. Gevolg: de emotie ontbreekt. Het wordt een oplepelen van feiten en gedachten. De personages worden alleen gebruikt om de feiten en gedachten naar voren te brengen. Voor degene die nog niet snapt wat er nu bedoeld wordt, lees Nachttrein naar Lissabon van Pascal Mercier. Ook filosofisch, maar een stuk boeiender. De ontdekking van de hemel is niet boeiend en ontzettend overschat. En dat einde...te belachelijk gewoon..

Geschreven bij De Ontdekking Van De Hemel

De eerste drie delen van het boek vertellen een interessant verhaal, dat je wel verder wil lezen maar mij niet meteen in zijn greep had. Dit kwam pas bij het vierde deel van het boek. Het boek leest erg prettig weg. Enige bijbelkennis kan geen kwaad. Hoewel alles wat in het boek behandeld wordt aan bijbelkennis meteen uitgelegd wordt. Verder doe je gaandeweg wat architectonische kennis en een beetje kunstgeschiedenis op.