Foundation and Earth (The Foundation Series Sequels, Book 2)

Geschreven bij Foundation and Earth

‘Foundation and Earth’ is the last of two sequels to the Foundation Trilogy written by Isaac Asimov and continues from the point where ‘Foundation’s Edge’ finished. Unlike the latter there is no real urgency of an imminent danger, disaster or something alike in this novel. Instead the story develops at a slower pace while recounting Trevize’s search for the truth behind his role in the events described at the end of ‘Foundation’s Edge’. This pursuit will take him on a journey through the Galaxy with as final goal Earth, the fabled planet of origin. His explorations take him amongst others to Solaria and Aurora, the Spacer planets described in Asimov’s The Robot series (this is one of several reasons why The Robot series may be regarded as required reading for the Foundation sequels). For anyone familiar with The Robot series it will be very entertaining to discover where twenty thousand years of evolution has brought these worlds. Initially the book focusses mainly on Trevize contemplating the ramifications of his decision for the fate of the Galaxy and questioning his motivations. Through this process the essence of identity and the nature of Gaia, its advantages and limitations, are examined. These matters are mostly expounded in philosophical discussions between Trevize, Pelorat and Bliss debating their points of view during their many space-flights. Those dialogues are very appealing and astute and therefore, although very little really remarkable happens in the first half of the novel it may actually be the most interesting part nonetheless. Perhaps more than any other book written earlier by Asimov this one intertwines the individual novels set in the Foundation Universe in one grand overarching storyline demonstrating the ultimate repercussion of Asimov’s Three Laws of Robotics. ‘Foundation and Earth’ is without doubt a delightful addition to the Foundation space opera.

Positief aan dit boek vind ik: fantasierijk
Wat me tegenviel: weinig verrassend

Geschreven bij Foundation and Earth

Hij heeft een cruciale keuze gemaakt voor de toekomst van de Melkweg, maar Trevize weet niet waarom. Gaia, de planeet met zelfbewustzijn, vertrouwt op de unieke eigenschap van Trevize, namelijk dat hij intuitief de juiste keuze maakt. Hij vraagt zich af waar dit vandaan komt en besluit daarom op zoek te gaan naar de Aarde, de mysterieuze planeet waar al het leven zou zijn begonnen. De zoektocht wordt bemoeilijkt door het feit dat alle verwijzingen naar de lokatie van de planeet zijn verwijderd. Zij komt op geen enkele sterrenkaart voor en de ligging wordt omgeven door legendes en bijgeloof. Na een lange tocht vindt hij, samen met zijn gezeldschap, de Aarde en een antwoord op zijn vraag.

Dit vijfde deel van de Foundation serie zit ingenieus in elkaar. In aanvulling op het creatieve idee van de psychohistory en het Plan van Harry Seldon, komt de schrijver nu met het concept Gaia, uit te breiden tot Galaxia. Hij werkt dit idee verder uit in het boek en gebruikt de dialogen voor het uitdiepen van alle consequenties. Asimov loopt hierbij alle mogelijke paden systematisch af. Het zijn hierdoor onrealistische gesprekken, maar wat geeft dat? Af en toe lijkt hij zich te vergissen in zijn logica, bijvoorbeeld in het bolvormig zijn van het uitbreidingsgebied van de zogenaamde Spacers, terwijl de Jump-technologie afstanden irrelevant maakt, maar hij dekt dit in latere passages af.

Het verhaal zit vol ombuigingen en verrassingen, zoals we van Asimov gewend zijn. Hij schrijft soms als een advocaat, zo zorgvuldig laat hij Trevize zijn uitspraken doen. Hij breidt zijn eerdere logica uit, door de introductie van de Nulde Wet van de Robotica, evenals een derde axioma dat ten grondslag ligt aan de wetenschap van de Psychohistory. De schrijver verbindt de Foundation serie aan zijn Robotverhalen, door de introductie van Daneel Olivaw, die zelfs een onmiskenbare rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van de Psychohistory. Uiteraard eindigt het boek met een overpeizing, die alles in een ander daglicht stelt. Dit lijkt de opening voor een volgend deel, maar dat is niet van de hand van Asimov verschenen.

Na Foundation and Earth zijn er nog twee prequels verschenen (Prelude to Foundation en Forward the Foundation, beide geschreven door Asimov), evenals een drietal delen van verschillende schrijvers. Immers, Asimov overleed in 1992 op een veel te jonge leeftijd van 72 (waarin hij overigens meer dan 500 boeken heeft geschreven of ge-edit) jaar. Heeft hij dan toch geleden onder de experimenten met de atoombommen, waarbij hij als wetenschapper betrokken was in de jaren 50?