Als ik het leven over mocht doen een jonge vrouw op zoek naar de vijf belangrijkste levenslessen

Een heel bijzonder boek én telkens als ik het aan het lezen was had ik een dubbel gevoel. De schrijfstijl is heel eenvoudig, de diepere gedachten van de schrijfster worden bijna kinderlijk omschreven en al met al is het toch prachtig en indrukwekkend om te lezen. Is het een boek dat je moet lezen? Een ja om de inhoud, een aarzelend nee om de schrijfstijl. Maar het ja overheerst absoluut , de schrijfster heeft er al met al een prachtig document van weten te maken. Aan het eind vliegt ze uit de bocht met haar wijsheden, tips en adviezen, maar het raakt ook weer omdat er voor haar zo'n noodzaak achter lijkt te zitten om je dit nog als levensles mee te geven. Als je diepe wijsheden zoekt, pak dan Eckart Tolle of zo, maar wil je een boek dat recht uit het hart is ontstaan en dat je hoopvol maakt dat er aan het eind van je leven misschien mensen zoals Bronnie Ware zijn, is dit een grote aanrader. Er spreekt hoop en liefde uit dit boek en dat maakt het zo bijzonder.

Leest makkelijk en prettig. Ik heb het als een positieve bijdrage gevoeld over het onderwerp de dood, ze maakt het bespreekbaar zonder het zwaar te maken. Er zitten prachtige positieve lessen in over leven vanuit je Zelf. Ik heb het gelezen voor het slapen elke avond en doordat het je hartstroom laat voelen sliep ik steeds vol vertrouwen in het leven in. Dit boek gaat eigenlijk niet over de dood, het gaat over het leven!

Lezenswaardig boek. Niettemin viel tijdens het lezen al snel op dat het zwaartepunt van het boek meer bij de opvattingen, wijsheden en ideeën van de schrijfster zelf ligt, dan bij het weergeven van de opgedane levenswijsheid van hen die zich aan het einde van het leven bevinden. In die zin beantwoordt het boek niet geheel aan mijn verwachting.

Als ik het leven over mocht doen is een van de meest hartverscheurende, maar tegelijkertijd ook hartverwarmende boeken die ik ooit heb gelezen. Het staat vol prachtige levenslessen die je aan het denken zetten en je vervolgens niet meer loslaten. Bronnie laat in het boek weten dat ze blij is dat ze mensen heeft leren kennen die ze anders nooit had ontmoet en ik ben op mijn beurt weer blij dat ik via haar die mensen ook een klein beetje mocht leren kennen. Bronnie mocht voor hun dood nog veel van ze leren, maar door haar boek neem ik die lessen ook met me mee en daar ben ik haar op mijn manier dankbaar voor. Maar zij vertelt niet alleen over de lessen die haar cliënten haar leerden, ze vertelt tegelijkertijd ook over haar leven en over de lessen die zijzelf heeft geleerd.

Het lijkt alsof er in het boek geen alinea staat waarin geen diepgang te vinden is en waar je geen lering uit kunt trekken. Ondanks dat het vol prachtige, ontroerende, inspirerende en rakende verhalen staat werd ik door één verhaal in het bijzonder het meest gegrepen: het vredig heengaan van Lenny dat vol liefde gebeurde. Ik was daar zo van onder de indruk dat ik het boek tijdelijk moest wegleggen om het op me in te laten werken. Ik wílde het absorberen in mijn brein, zo mooi was het.
Dit boek is absoluut een van de meest bijzondere, indrukwekkende en emotionele non-fictie boeken die ik ooit gelezen heb en dit zal een van de boeken zijn die ik mijn dochter later zal geven om te lezen en er de lessen uit te halen die voor haar belangrijk zijn. Als ik het leven over mocht doen raakt je tot het diepst van je ziel en laat een onuitwisbare indruk achter!

Geschreven bij Als ik het leven over mocht doen

Hoe kunnen we leren van de wijsheid op iemands sterfbed? Is het een wereldwijsheid die we allen delen?
Wat als we het leven over mogen doen, zouden we dingen dan anders doen, thema's die dan in het boek naar voren komen : ' ik wou dat ik de moed had gehad om mijn eigen leven te leiden en niet het leven dat anderen van mij verwachten ' of ' ik wou dat ik niet zo hard had gewerkt'!
Brownie Ware verteld haar eigen levensverhaal, maar in de kern herken je veel kenmerken waar een ieder denk ik mee worstelt. Ik werk zelf als wijkverpleegkundige en heb ook veel gesprekken met mensen op het sterfbed, het was een mooi geschreven verhaal van herkenning en het besef dat ik er nu nog iets aan kan doen.
Wees niet te streng voor jezelf, heb de moed om je eigen leven te leiden en wees gelukkig, het zijn de kleine dingen in het leven die het doen!

Veel gehoord over dit boek, over de vijf wensen van mensen, in de laatste fase van hun leven, die terugblikken en hun conclusies trekken. Een interessant onderwerp, maar gaandeweg bekroop mij een lichte irritatie: o nee, ze gaat het wéér over zichzelf hebben. Het boek is meer autobiografisch dan dat het de gevoelens en gedachten van stervende mensen bespreekt.
Er staan een hoop wijsheden in, maar veel worden herhaald, de schrijfster heeft wel heel veel dépressies, zéér zware momenten en verdriet meegemaakt, veel hulp van anderen nodig gehad door een levenswijze waar ze zelf voor koos. Ik betrapte mezelf erop dat ik na pagina 200 steeds sneller ging lezen.
Alles bij elkaar toch een zeer lezenswaardig boek met levenslessen om te onthouden, gemakkelijk te lezen, maar in een volgend boek hoop ik dat ze zich iets meer aan de titel houdt.

Op zich bevat het boek enkele interessante verhalen en levenslessen. De auteur valt echter regelmatig in herhaling. Haar schrijfstijl is kinderlijk en het verhaal onsamenhangend. Dit boek had evengoed maar 100 pagina's kunnen tellen in plaats van de +300 die het nu telt.
Ik kon me niet van indruk ontdoen dat de auteur vooral ook nood had aan het luchten van haar eigen verhaal. Dat was voor mij niet de reden om het boek te lezen. Ik bewaar dit boek niet om het later nog eens te lezen. De achterflap met de 5 puntenlijst lijkt mij het meest interessant om regelmatig te bekijken.
Ik heb na het lezen van dit boek terug contact gezocht met een vriendin uit mijn studententijd.

Boek dat je laat ervaren dat als je bij jezelf blijft . Luistert naar je gevoel.
Alles op je pad komt wanneer het jou tijd is.
En dat die reis heel boeiend kan zijn.

Geschreven bij Als ik het leven over mocht doen

Een boek om vaker te lezen. Er staan zulke waarheden in waar je in het dagelijkse leven vaak aan voorbij gaat. Bronnie schrijft het gewoon allemaal op zonder ingewikkeld te doen. Het is een simpele schijfstijl en daardoor juist ook zo spiegelend. Vind dit een echte aanrader en dit direct doorgegeven aan mijn zussen en vriendinnen. Degenen die het gekocht hebben delen mijn mening.

Geschreven bij Als ik het leven over mocht doen

Dit is een prachtig boek vol levenswijsheid waar iedereen iets aan kan hebben. De schrijfster leidde vooraf aan het boek niet bepaald en doorsnee leven en omdat ze de wijsheid die ze op haar pad kreeg in het boek vertaalt naar zichzelf, kun je als lezer het idee krijgen dat dit wat ver van jezelf afstaat. Maar dat is niet zo. De levenswijsheden van stervende mensen zijn heel erg menselijk en komen waarschijnlijk in alle lagen van de bevolking maar ook binnen veel verschillende culturen voor. Waarom dan toch geen 5 sterren? Omdat ik niet alle verhalen over zichzelf even boeiend vind. Maar een aanrader is het zeker!