De boekendief

Geschreven bij De Boekendief

Dit is het mooiste boek wat ik sinds lange tijd gelezen heb. Het is zo prachtig geschreven, zulke mooie zinnen. Een boek verteld door de dood. Hoe kom je er op, maar zo goed gedaan. Het verhaal is ontroerend, schrijnend. Maar vooral de verteltrant, waar je in het begin even aan moet wennen is weergaloos. Dit boek laat je niet meer los, je verslindt het, ik weet het zeker!!

De Dood vertelt ons het verhaal van Liesel. Liesel is een negenjarig meisje dat in Duitsland leeft tijdens de Tweede Wereldoorlog. Doordat haar moeder Liesel en haar broertje niet kan opvoeden, wordt ze opgenomen in een pleeggezin. Onderweg naar dit pleeggezin sterft haar kleine broertje en op zijn begrafenis steelt ze haar eerste boek. Eens aangekomen bij haar nieuwe ouders leert haar vader, Hans, haar lezen. Liesel wordt ook goede vrienden met Rudy, een jongen uit de buurt. Samen maken ze vele avonturen mee en soms stelen ze ook eten of boeken.
Nadat Liesel al een paar maanden bij haar nieuwe gezin woont, komt er plots een joodse jongeman aan bij hun huis. Hij is de zoon van een oude vriend van Hans. Hans laat hem schuilen in de kelder. Liesel en Max worden al snel zeer goede vrienden. Max geeft Liesel een paar boeken en Liesel houdt hem gezelschap in de kelder en vertelt hem over de buitenwereld. De oorlog sleept nog steeds aan en wordt steeds grimmiger en dit laat ook zijn sporen na bij Liesel en haar gezin. Door een ondoordachte zet van Hans raakt alles in gevaar. Max moet vluchten en Hans en de vader van Rudy worden opgeroepen voor het leger. Zal Liesel in al deze ellende haar Max nog terugvinden? Of zal de dood tussenbeide komen?
Dit verhaal krijgt een zeer originele invalshoek door enerzijds de Dood als verteller te nemen en anderzijds door het verhaal te tonen vanuit het standpunt van de Duitse burgers. Het is een zeer meeslepend verhaal dat je gewoon in een ruk moet uitlezen. Doordat de schrijver alles uitvoerig en met veel adjectieven beschrijft, is het alsof de lezer zelf het verhaal meemaakt met Liesel. Zusaks schrijfstijl is zeer licht waardoor het boek niet al te depressief overkomt, ondanks het zware onderwerp. Toch doet de zweverigheid van de verteller geen onrecht aan het persoonlijke drama van Liesel.
De Dood speelt een grote rol in het boek, niet enkel doordat hij de verteller is, maar ook omdat hij het heel druk had tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij komt Liesel enkele keren tegen en hij wordt, zoals elke lezer van dit boek, enorm aangesproken door haar. Hij beslist dan ook om haar verhaal te vertellen.
Het is niet enkel het verhaal van een jong meisje dat probeert te overleven in het Duitsland van de Tweede Wereldoorlog, maar ook van een meisje dat leert wat de kracht van woorden is. Markus Zusak vertelt ons over de almachtige kracht van woorden, om te vernietigen of om op te bouwen, zoals enkel een echte schrijver dat zou kunnen.
Dit boek is een echte aanrader en niet enkel voor kinderen of tieners, maar voor iedereen!

Geschreven bij De boekendief

Een juweeltje! Een mooi en origineel geschreven verhaal vertelt door de dood. Echt een bijzonder mooi boek wat ieder zou moeten lezen. Ontroerend en boeiend tot het eind.

Geschreven bij De boekendief

Wanneer je een zo meeslepend, tot de laatste letter boeiend boek hebt gelezen, een boek wat met een intense gloed geschreven moet zijn, dan durf je als lezer er bijna geen woorden meer aan te wagen, bang dat je de schrijver en zijn personages te kort gaat doen.
Wat een unieke schrijfstijl; als je zo ware vriendschap (de rode draad in dit verhaal) weet te verwoorden, weet te laten voelen aan de lezer, dan ben je een verteller van zeer hoog gehalte.
Een ABSOLUTE aanrader!!!

Geschreven bij De boekendief

Ik zal mijzelf niet bestempelen als 'emotioneel wrak', maar toen ik dit boek sloot, kon je me echt opdweilen. Dit is zo'n boek wat je niet wil wegleggen, maar toch ook wel, want je wil niet dat het eindigt. Alles aan dit boek is zo intens en ik word gedwongen om de gebiedende vorm te gebruiken: Lees het! Voel het! Voel haar!

Zelden heb ik een boek gelezen dat zo goed is als de Boekendief. Een aanrader!
Ik lees hoofdzakelijk thrillers e.d. Maar dit boek heeft mij ontroerd!

Prachtig boek. In het begin moest ik er even inkomen, maar als je eenmaal in het verhaal zit wil je alleen maar lezen hoe het verder gaat. Naar het einde toe vond ik het soms ietwat langdradig worden, maar het uiteindelijke einde van het boek maakt dan weer veel goed. Heel apart opgeschreven met veel z.g. anekdotes. Prachtige personages die je bij blijven. Of ik het zo mooi als "Het Familieportret"? Nee, net een sterretje minder, maar ik heb wel direct de verfilming van dit boek op Blu Ray besteld. Ben benieuwd naar de film. Het is een boek wat ik niet snel zal vergeten. Een absolute aanrader.

Geschreven bij De boekendief

Hoe is het mogelijk, dat je na 50 jaar intensief boeken lezen een boek tegenkomt, dat al die andere boeken naar de kroon steekt.

Wat een prachtig verhaal, verteld door De Dood, die in nazi-Duitsland tussen zijn vele werkzaamheden door het leven beschrijft van de kleine Liesel Meminger, de Boekendief. Een treurig leven, waarin ze iedere keer opnieuw afscheid moet nemen van een geliefd persoon. Maar dat leven wordt door haarzelf zo zonnig mogelijk geleefd, omdat haar kinderlijke ziel niet helemaal kan doorzien wat al die oorlogsellende om haar heen veroorzaakt.

Prachtig subtiel beschreven hoe de Joden leden onder het nazi-regiem, hoe de "gewone" Duitse bevolking leed onder de waanzin van Hitler. Hoe zij werden gedwóngen deel te nemen aan de Hitlerjugend, in het leger te gaan.

Ik heb grote bewondering voor de schrijver, die nog jong is en al tot zoveel in staat. En ook zo divers, want zijn boek De Boodschap is niet te vergelijken anders, maar ook zó apart.

“Wanneer de dood een verhaal vertelt kun je maar beter luisteren”, een veelbelovende zin op de (vorige) cover van dit boek. Een zin die triggert en verwachtingen creëert.
1939; Nazi-Duitsland. Liesel is pas 9 jaar als ze, samen met haar broertje, noodgedwongen in een pleeggezin geplaatst gaat worden. Op weg daar naartoe overlijdt Werner en dus staat Liesel er ineens helemaal alleen voor. Na de uitvaart van Werner ligt daar ineens het Doodgravershandboek. Ze neemt het mee en koestert het als een soort van aandenken aan die dag en aan haar broertje. Tijdens haar verblijf in het gezin leert de man des huizes Liesel om te lezen. Ze heeft nachtmerries en het lezen helpt haar tot rust te komen. Al snel is ze hieraan zo verknocht dat ze zelfs overgaat tot het zo nu en dan stelen van boeken, soms met gevaar voor haar leven. Want wanneer ze kans ziet pakt ze een boek weg bij een boekverbranding die de Nazi’s uitvoeren. Na een tijdje leert ze Max kennen, hij duikt bij hen in huis onder omdat hij van joodse afkomst is. Ze kunnen het goed vinden en er groeit een bijzondere vriendschap die hen beide veel blijdschap en geluk brengt, zover de oorlogssituatie dat toelaat. Maar dan slaat het noodlot toe……..
Markus heeft een schrijfstijl die bij je blijft, heel beeldend is en toch heel ontspannen leest. De hoofdpersonages zijn indringend en bijna tastbaar.
Een boek over de tweede oorlog. Een boek vol ellende en verdriet. Een boek over een van de meest wanstaltige periodes in de afgelopen eeuw. Het boek trekt aan als een magneet, vooral na het lezen van de flaptekst en een aantal recensies. Je moet als schrijver heel goed weten waarmee je bezig bent wil je over een periode als deze een dusdanig indringend verhaal schrijven. Want dat is het. Dit boek komt binnen, maakt indruk en laat vervolgens niet meer los. Liesel is een meisje waar je meteen sympathie voor voelt, een jong kind wat zoveel meemaakt in een woelige tijd en dingen meemaakt die kinderen niet zouden moeten meemaken. Veerkrachtig, eigenzinnig en bijzonder. Het verhaal is meeslepend, indrukwekkend en op een zekere manier ook ongelooflijk. Het is dat we beter weten, helaas……
Het boek “De Boekendief” is prachtig. Ik kan niet anders oordelen.